|
ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ
ΘΕΜΑΤΑ Οι
ακόλουθες
δημοσιεύσεις δεν
άπτονται
καμιάς ιδεολογίας που αντιβαίνει καθ΄
οιονδήποτε
τρόπο τις αρχές του ανθρωπισμού. Η
αρνητική επίδραση των ναρκωτικών και οι
μανιώδεις συνήθειες που αποβαίνουν σε
βάρος της κοινωνίας Του
Κωνσταντινου
Σ. Ναλμπάντη Μέρος
πρώτο Εισαγωγή
και προβληματισμός:
„Wer
einem Kranken seine Ratschläge
gibt,
erwirbt sich ein Gefühl von
Überlegenheit
über ihn, sei es, dass sie
angenommen
oder dass sie verworfen werden.
Deshalb hassen reizbare und stolze
Kranke
die Ratgeber noch mehr als ihre
Krankheit» -
Friedrich Nietzsche Πίσω
από κάθε μανιώδη εξάρτηση είναι
καλυμμένος έναs «πόθος», μια «λαχτάρα»
και o πόθος για αγάπη, για αναγνώριση, για
περιπέτεια για αποδοχή και στοργή, έτσι
ώστε να είναι για κάτι τι πολύτιμο σε
αυτόν τον κόσμο. «Μανία», «πόθος» -
αναζήτηση έχουν μια στενή σύνδεση
μεταξύ τους με τη βιωματική ιστορία.
Μπορεί κάποιος να πει, ότι μανίες
παρουσιάζονται και είναι ως μια
παθολογική ωριμασμένη αναζήτηση δρόμων,
που σταματούν ή νεκρώνουν τους πολλούς
απραγματοποίητους πόθους και
βιωματικούς πόνους με τη βοήθεια των
μανιακών μέσων ή ορισμένων μανιωδών
τρόπων συμπεριφοράς. Οι μανιώδεις,
τοξομανείς χρησιμοποιούν ορισμένα
πράγματα ή ύλες ή μια ορισμένη πιεστική
διαπραγμάτευση για να φέρουν σε πέρας
μια ορισμένη κατάσταση αισθήματος. Η
συναναστροφή με τον πόθο είναι μια
κεντρική απασχόληση μανιώδους
διάστασης. Συνήθως
υποθέτουμε ότι η μανία και η εξάρτηση
έχουν ανάγκη προμήθευσης ύλης.
Μανιώδεις ύλες είναι π.χ. τα γνωστά
επιτρεπτά φάρμακα, όπως νικοτίνη, αλκοόλ
και φάρμακα, επίσης και τα απαγορευμένα
φάρμακα, όπως ηρωίνη, κοκαΐνη, ecstasy ή LSD κ.ά. Γνωρίζουμε
ότι η νικοτίνη και το αλκοόλ είναι η
αρχική είσοδος προς τα απαγορευμένα
φάρμακα και όχι όπως συνήθως και όπως
υποθέταμε το χασίς. Στη Γερμανία
υπάρχουν περισσότεροι τοξικομανείς
εξαρτημένοι από επιτρεπόμενα παρά από
απαγορευμένα φάρμακα. 30.000 ως 40.000
πεθαίνουν κάθε χρόνο από το αλκοόλ,
ακόμα περισσότεροι από τη νικοτίνη και
λιγότεροι από 2.000 το χρόνο από τα
απαγορευμένα φάρμακα (Vgl. z.B. Jahrbücher Sucht und Kriminalstatistik).
Η
κατάσταση των ναρκωτικών σε όλο τον
κόσμο έχει επιδεινωθεί τα τελευταία
χρόνια και επίσης και στη δική μας
Πατρίδα, την Ελλάδα. Τα διεθνή συνδικάτα
των ναρκωτικών με την ευδιάκριτη
επιθετική και επεκτατική επιδίωξη
εγγίζουν ακόμα ανυπόκριτες οικονομικές
εκροές ολόκληρων κρατών και επιζητούν
επίσης και πολιτική επιρροή. Ο συνολικός
τζίρος του εμπορίου ναρκωτικών
υπολογίζεται σε 800 δισ. δολάρια. Από τα
παραπάνω μπορούμε να καταλάβουμε ότι
και η ζήτηση ναρκωτικών τα τελευταία
χρόνια έχει ανεβεί. Σύμφωνα
με τους απολογισμούς των Ηνωμένων Εθνών,
αυξάνεται η κατάχρηση των φαρμάκων. Στην
Ευρώπη υπάρχουν δύο τάσεις που μας
προκαλούν να κάνουμε σκέψεις: σε μερικές
χώρες μέχρι 10% του πληθυσμού παίρνουν
φάρμακα για την μείωση του στρες, όπου
άνθρωποι άνω των 65 ετών παίρνουν το
μεγαλύτερο μέρος αυτών των φαρμάκων, για
να μπορέσουν να ξεπεράσουν την μοναξιά
και την απομόνωση. Ιδιαίτερα εκρηκτική
είναι η αύξηση χρήσης των φαρμάκων από
μαθητές για την καταπολέμηση των
ενοχλήσεων συγκέντρωσης. Σε
πάνω από πενήντα χώρες,
συμπεριλαμβανομένης και της Γερμανίας,
έχει διπλασιαστεί η χρήση τέτοιων
φαρμάκων. Δύο θεωρούνται οι υπεύθυνοι
αυτής της κατάχρησης: Η επιθετική
διαφήμιση των φαρμακευτικών εταιριών,
που προσφέρουν τα προϊόντα τους, χωρίς
να είναι κατάλληλα και χωρίς να
εξετάσουν τις μακροχρόνιες επιδράσεις,
και οι γιατροί, που γράφουν συνταγές
χωρίς περίσκεψη. Επίσης
αυξήθηκε και η χρήση ηρωίνης, που
παρασκευάζεται συνήθως στην Ασία (Μπούρμα,
Αφγανιστάν). Η Κολομβία παραμένει η
μεγαλύτερη παραγωγός κοκαϊνης. Συνήθως
για την προώθηση του προϊόντος
υπηρετούν οι βαλτικές χώρες, Εσθονία,
Λιθουανία, Λετονία, και η Βουλγαρία,
Ουγγαρία, Ρουμανία καθώς και η Σλοβακία.
Επίσης και η διαδρομή των Βαλκανίων
χρησιμοποιείται πάρα πολύ όπως πρώτα. Η
Ευρώπη έγινε επίσης και χώρα παραγωγής
δενδρυλλίων καννάβεως καθώς επίσης και
των συνθετικών ναρκωτικών έκσταση.
΄Ενας μεγάλος κίνδυνος δυνατοτήτων
κατάχρησης είναι οι πωλητές ναρκωτικών
μέσω Ιντερνέτ (βλέπε Kölner Stadt-Anzeiger, 23.02.99). Αρχική αιτία
και η εξάπλωση κατάχρησης των
ναρκωτικών Τα μεγαλύτερα
ερωτήματα είναι, το πώς είναι δυνατόν να
επέλθει τόσο μεγάλη ζήτηση; Ποιοι
άνθρωποι βρίσκονται γύρω από την
κατάχρηση των ναρκωτικών και πώς
μπορούμε να αντιδράσουμε; Παρουσίαση της συνολικής
προβληματικής: Οι περισσότεροι νέοι, που
κατά το μεγαλύτερο μέρος δοκιμάζουν
απαγορευμένα ναρκωτικά, το κάνουν από
περιέργεια και ένεκα τούτου μπορούν με
δική τους απόφαση να σταματήσουν. Ένα
μέρος των νέων παίρνει αργότερα ηρωίνη
και γίνεται εξαρτώμενο. Ιδιαίτερα
διακινδυνεύουν οι άνθρωποι των οποίων ο
κοινωνικός περίγυρος (γονική οικία,
στενότητα χώρων κατοίκησης και
ευχάριστων περιβαλλοντικών χώρων
γειτονίας, πλήξη, φίλοι, τσιμεντούπολη,
άχαρο σχολείο κλπ.) ειδικά προσφέρει
εστία γένεσης της κατάχρησης των
ναρκωτικών. Ο αναπτυσσόμενος άνθρωπος
βρίσκει τότε στην σκηνή των ναρκωτικών ό,τι
δεν υπάρχει και δεν απολαμβάνει στο
γονικό σπίτι: ασφάλεια, στοργή,
αξιοπιστία, αλληλέγγυα κοινωνία και τη
δυνατότητα να ζήσει κάτι το ασυνήθιστο.
Στην πραγματικότητα πολλά παιδιά και
πολλοί νέοι κατέφυγαν στα ναρκωτικά
κατ΄ αρχάς από απογοήτευση και
μελαγχολία, γιατί οι ενήλικοι δεν τους
προετοίμασαν μια αβλαβή ανθρώπινη
συμβίωση, όπου οι ίδιοι να
συμπεριληφθούν με πληρότητα, θερμότητα
και αξιοπιστία. Στη σημερινή κοινωνία
δεν είναι πλέον πρόβλημα να
προμηθευτείς ελαφρά ναρκωτικά, όπως
χασίς και μαριχουάνα. Μόνο πέντε τοις
εκατό της πληθυσμιακής ομάδας μεταξύ 14-25
ετών στη Γερμανία παίρνει περισσότερο ή
λιγότερο τακτικά χασίς ή ενδεχομένως
άλλα είδη ναρκωτικών δηλητηρίων.
Οινοπνευματώδη ποτά πίνουν κανονικά
πάνω από 30% της προαναφερθείσας ομάδας. Ελληνική
κοινωνία και εξαρτήσεις Στην
Ελλάδα περισσότεροι από τους μισούς
νεκρούς σε τροχαία προέρχονται από
δυστυχήματα που προκαλούν οδηγοί υπό
την επήρεια αλκοόλ. Είναι δραματική η
αύξηση των ατυχημάτων σε περιοχές, όπου
λειτουργούν νυχτερινά κέντρα και
γλεντούν οι «φανατικοί γλεντζέδες».
Κοινωνία και πολιτεία με αδικαιολόγητη
ανοχή ατενίζουν μόνο. Και δυστυχώς πολύ
συχνά το πρόβλημα των τροχαίων
ατυχημάτων αντιμετωπίζεται με
προκλητική αδιαφορία και επιπολαιότητα,
σε αντίθεση με οποιαδήποτε άλλη αιτία
μαζικών θανάτων μικρότερης κλίμακας,
όπως π.χ. επιδημίες, ναρκωτικά,
αεροπορικά ή ναυτικά δυστυχήματα (βλέπε
το «ΒΗΜΑ» της Κυριακής, 22 Δεκ. 1996). Ασφαλώς
τα τελευταία μέτρα ελέγχων στους
δρόμους με φωτογράφηση των οδηγών ίσως
μπορέσουν και φέρουν αποτελέσματα. Τα
ξένα μέσα μαζικής ενημέρωσης αναφέρουν,
ότι οι επικινδυνότερες χώρες της
Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης για οδήγηση
αυτοκινήτου είναι η Πορτογαλία και η
Ελλάδα. Εδώ παθαίνουν ατύχημα κάθε χρόνο
100.000 άτομα, από τα οποία οι 34 είναι
νεκροί. Ο μέσος όρος της Τα
μοτίβα ή τα αίτια για την κατανάλωση των
ναρκωτικών είναι εντελώς διαφορετικά.
Πολλοί άνθρωποι θέλουν αυθόρμητα να
καλυτερεύσουν τη θέση διάθεσής τους ή
ακόμα για να ησυχάσουν, ενδεχομένως για
να εκτονωθούν. ΄Αλλοι φοβούνται από τα
προβλήματά τους και δεν έχουν ένα
έμπιστο πρόσωπο για επικοινωνία ή
περνούν την ημέρα στην κατάσταση των
ναρκωτικών. Ελλιπή προσοχή στην
οικογένεια, πίεση επίδοσης στο σχολείο ή
ο φόβος της αποτυχίας στο τόπο εργασίας
είναι παραπέρα αίτια για
ταλαντευόμενους ανθρώπους, για να
καταφύγουν στον ελεύθερο τους χρόνο
στην κατανάλωση των ναρκωτικών, ασφαλώς
και από έλλειψη επαρκών πολιτιστικών
και πνευματικών δραστηριοτήτων. Η
κατανάλωση ναρκωτικών έχει λάβει
τεράστιες διαστάσεις στις βιομηχανικές
χώρες. Στη δική μας κοινωνία αφήνονται
τα παιδιά και οι νέοι μόνοι με τα
προβλήματά τους λόγω έλλειψης χρόνου
των γονιών. Επίσης λείπουν και τα
ημερήσια σχολεία και οι ημερήσιοι
παιδικοί σταθμοί και τα εκπαιδευτικά
κέντρα ελεύθερου χρόνου διασκέδασης και
πνευματικής αναγέννησης. Ελλιπές
ενδιαφέρον οδηγεί στην παθητικότητα των
νέων. Ως θέση επικοινωνίας
συγκεντρώνουν γι΄ αυτούς όλο και
περισσότερο η τηλεόραση, παιχνίδια
βίντεο, σφαιριστήρια, σινεμά και άλλα
καταναλωτικά προϊόντα. Σκεφθείτε
στην Πατρίδα μας, την Ελλάδα, που πολλές
φορές από το πρωινό, το μεσημεριανό και
το δείπνο και ως τα μεσάνυχτα στις
καφετέριες, εστιατόρια κλπ. ανοιχτές οι
τηλεοράσεις με τα υποβαθμισμένα φιλμ,
που απωθούν ακόμα και οικογενειάρχες
τουρίστες να καθίσουν να φάνε ή να
πιούνε κάτι με τα παιδιά τους, λόγω της
ανυπόφορης και αντιπαιδαγωγικής
τηλεόρασης σε ώρες γεύματος και δείπνου. Μικρά
παιδιά, χωρίς έλεγχο, χρονικό περιορισμό
και ηλικία, κάθονται ώρες ολόκληρες
μπροστά στις οθόνες της τηλεόρασης ή
παίζουν στα κερδοφόρα σφαιριστήρια και
ηλεκτρονικά παιχνίδια και ακόμα με την
αδικαιολόγητη ανοχή των γονιών και της
πολιτείας, και τόσα άλλα. Αν
απουσιάζει η επικοινωνία, η δημοκρατική
αλληλεγγύη και ο αλληλοσεβασμός μεταξύ
των ανθρώπων, παίρνουν εκτός των άλλων
τη θέση τους το αλκοόλ, τα τσιγάρα, τα
ναρκωτικά και η βία. Τα δυσάρεστα
αισθήματα μπορούν να ξεχαστούν για
βραχύ χρόνο. Όταν ένας νέος άνθρωπος
δοκιμάσει τα ναρκωτικά, μπορεί να του
γίνει συνήθεια και, όταν είναι
εξαρτημένος πνευματικά και σωματικά από
τα σκληρά ναρκωτικά, είναι πάρα πολύ
δύσκολο να απαλλαγεί από αυτά.
Συμπληρωματικά έρχονται τα συμπτώματα
ανησυχίας, ο φόβος, η δυσπιστία, οι
αναγούλες, οι εκρήξεις ίδρωτα κλπ. Η
κατάχρηση ναρκωτικών ή η εξάρτηση στο
αρχικό στάδιο είναι πολύ δύσκολο να
αναγνωριστεί, και πολλοί γονείς
αντιλαμβάνονται πάρα πολύ αργά πως τα
παιδιά τους παίρνουν ναρκωτικά ή είναι
κιόλας εξαρτημένα. Ασφαλώς
υπάρχουν ορισμένα συμπτώματα, που
μπορούν να μας δείξουν τα φαινόμενα
κατάχρησης ναρκωτικών. Μαζί με τις
σωματικές ενοχλήσεις, όπως είναι συχνά ο
πονοκέφαλος, οι ζαλάδες, λιποθυμίες,
καταστάσεις τρόμου, χλωμό και ωχρό δέρμα,
τρεμουλιασμένα χέρια,
μπερδεμένη γλώσσα, υπάρχουν επίσης και
ψυχικές ενοχλήσεις, που φανερώνονται
διαμέσου της δυσπιστίας, δειλίας,
υπερευαισθησίας και ταλαντεύσεις της
διάθεσης, αδιαφορία
ως και δυσκολίες μάθησης και επίδοσης.
Αυτά τα συμπτώματα, χωρίς διακριτικά
αίτια ερμηνεύονται ως χαρακτηριστικά
για την κατανάλωση ναρκωτικών. Μετά από
αυτό είναι πολύ σπουδαίο αυτά τα
συνθήματα να παρθούν σοβαρά από τους
γονείς, δασκάλους και καλούς
οικογενειακούς φίλους. Συχνά
βλέπουμε και στην Πατρίδα μας αρκετούς
ανθρώπους στα καταστήματα, κέντρα
διασκεδάσεων, στους τουριστικούς τόπους
και ακόμα στους δρόμους να υποφέρουν
ευδιάκριτα από μελαγχολία και ύποπτα
ψυχικά προβλήματα. Επίσης ευδιάκριτα
είναι και στη δική μας πατρίδα τα ψυχικά
προβλήματα των ανθρώπων και η μάστιγα
της κοινωνίας μας και σχετικά η δύσκολη
κατανόηση των επισκεπτών μας και η
απώθηση των τουριστών μας από την
υπερβολική θέα της καφενομανίας,
χαρτομανίας, γυναικομανίας, αλκοολισμού,
τοξομανίας, φθονοφοβίας και
αδικαιολόγητων υπερθετικών κλπ. Επειδή
πολλές μανίες είναι ασθένειες, π.χ. η μανία για αυτοεπαλήθευση,
η λαχτάρα επιδίωξης των
απραγματοποίητων ονείρων, ασφαλώς εδώ
θα πρέπει να ασχοληθούμε και με την
σεξουαλική παρενόχληση από τους
θερμόαιμους στο τόπο εργασίας, αφού
ολοφάνερη είναι η απώθηση τουριστών μας
και από ελλατωματική ή κακή εξυπηρέτηση
και από επιφορτικούς ανθρώπους στο τόπο
παραθερισμού (βλέπε και § 651e BGB, τρόπος απαιτήσεως αποζημιώσεων). Περαιτέρω
είναι ανάγκη να επεξεργαστούμε
παραγωγικά εκτός των άλλων, ποια μανία
ωθεί κάθε φορά μια μικρή
συντεχνία, αντί να περιορίζεται στους
δημοκρατικούς και αλληλέγγυους όρους
συνεννόησης, αλληλοκατανόησης,
συλλογικών συμβάσεων, να κλείνει βίαια
σχεδόν κάθε χρόνο και μια άλλη συντεχνία,
δρόμους, λιμάνια, αεροδρόμια, ή να
κλείνει το ηλεκτρικό φως και να
υποφέρουν εκατομμύρια ανθρώπων, να
υποφέρει ο αμέτοχος κόσμος, η ελληνική
οικονομία, και να πέφτει και η κίνηση των
ξένων τουριστών, αλλά να υποστηρίζεται
όπως πάντα από αντιπολιτευόμενα κόμματα
και ομάδες αλληλεγγύης, σάν να επρόκειτο
για γενική, πολιτική απεργία και
κατάρρευση της κάθε κυβέρνησης. Θα
πρέπει να μπορούμε να ερευνούμε έγκαιρα
πώς πρέπει να δρούμε κάθε φορά και πώς
μπορούμε να κάνουμε έγκαιρα διάγνωση
μεγάλων ζημιών και λαθών και να
λαβαίνουμε παροτρύνσεις για πρόωρες
εποικοδομητικές διαπραγματεύσεις αλλά
και όλα τα αναγκαία και προληπτικά μέτρα;
Ποια μανία διέπει τους νέους που
παίρνουν φάρμακα και ναρκωτικά ή
απερίσκεπτα να κάνουν καταλήψεις
σχολείων και να καταστρέφουν τα
περιουσιακά στοιχεία και, μάλιστα, χωρίς
να προσκληθούν οι υπαίτιοι για θεραπεία
ή και οι γονείς ή οι ασφαλιστικές
εταιρείες να πληρώσουν τις ζημίες; ή
ακόμα να επαναδιορθώνονται οι ζημίες με
συλλογική εργασία. Συνήθως
στις διακοπές του Πάσχα σε όλη την
Ελλάδα αρχίζει η περίοδος των εκδρομών
για τα σχολεία. Έζησα προσωπικά στη Ρόδο,
Θεσσαλονίκη και Κρήτη. Εκτός από την
αντιαισθητική παρουσίαση τάξεων
σχολείου στο πρωινό και γεύμα, να κάνουν
τις νυχτερινές ώρες μανιώδεις
προσχεδιασμένες ζημίες στο
αποχετευτικό σύστημα ξενοδοχείων (στις
24.00 η ώρα οργανωμένα τραβώντας τα
καζανάκια των 00 και πλημμυρίζοντας όλα
τα διαμερίσματα...) ή τις νυχτερινές ώρες
να ξυπνούν τους τουρίστες, χωρίς να
είναι σε θέση ούτε δάσκαλοι ούτε
προσωπικό αλλά ούτε και η Αστυνομία να
σταματήσουν μια χωρίς άλλο ελεεινή
δυσφήμηση του τουρισμού μας και της
χώρας μας. Αν
και η γνωριμία με την πατρίδα μας και η
προσπάθεια ενσωμάτωσης των νέων σε
τουριστικά ξενοδοχεία είναι αξιέπαινη
πρόοδος, το μοντέλο έχει αποτύχει,
πιθανότατα διότι αρχίζει κανείς από την
οικογένεια, τον παιδικό σταθμό και το
σχολείο ο αλληλοσεβασμός και η κάθε
συνέχεια του υπάρχοντος μοντέλου. Χωρίς
τις αναφερόμενες προϋποθέσεις, μάλλον
απωθεί κάθε ξένο τουρίστα, γιατί
φαίνεται και υποψιάζομαι πως ακόμα δεν
είμαστε αρκετά προετοιμασμένοι! Σε
άλλες ευρωπαϊκές χώρες είναι πάρα πολύ
καλά οργανωμένοι. Ξενώνες σε επίπεδο
Νομαρχιών και λειτουργούν για μαθητικές
τάξεις όλο το χρόνο. Ποια μανία διέπει
τους φανατικούς γλεντζέδες της νύχτας,
μετά από βαριά μέθη να οδηγούν
αδικαιολόγητα αυτοκίνητο, σκοτώνοντας
αθώους ανθρώπους και μάλιστα με την
ανοχή της κοινωνίας και της πολιτείας
μας; Γιατί συνάνθρωποί μας κατέχονται
από μανιώδεις ασθένειες ή είναι
εξαρτημένοι από τα ναρκωτικά; Γιατί ένας
οικογενειάρχης πατέρας γίνεται
εξαρτημένος του οινοπνεύματος και της
γυναικομανίας; Οι
απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα έχουν
διαφορετικές πλευρές και όψεις. Η
μανία και η εξάρτηση δεν έχει μια και
μοναδική αιτία, παρά δημιουργείται από
μακρινή διαδικασία και όχι ξαφνικά από
σήμερα ως αύριο. Αιτίες για εξάρτηση
μπορούν να βρίσκονται στον κοινωνικό
περίγυρο, στη διαπαιδαγώγηση μέσα στην
οικογένεια και το σχολείο, τις παιδικές
εμπειρίες, στον χωρισμό από αγαπητά
πρόσωπα, στα σχολικά προβλήματα, στην
ανάγκη χρημάτων, στο χάσιμο της θέσης
εργασίας, στην ισχυρή μανία
αυτοεπαλήθευσης και σε τόσα άλλα. Οι
μανιώδεις συνήθειες δεν προέρχονται
μόνο από τα φάρμακα και τα ναρκωτικά,
παρά από ναρκωμένα και απραγματοποίητα
όνειρα, εκτοπισμένους πόθους,
καταπιωμένα δάκρυα, παγωμένα αισθήματα. Σκέψεις
αντιμετώπισης των μανιωδών νόσων Πρώτα
από όλα πρέπει να αρχίσουμε να κάνουμε
σκέψεις για τα προβλήματα αυτά και να
ενημερώσουμε την κοινωνία μας και για
άλλες καλύτερες (θεραπευτικές)
εναλλακτικές λύσεις και από πετυχημένα
μοντέλα άλλων χωρών, εκτός της (απερίσκεπτης)
τιμωρίας και απομόνωσης. Σε μερικές
εξαρτήσεις είναι επίσης πολύ συχνά η
επιπολαιότητα και η συναναστροφή με τις
δηλητηριώδεις ουσίες, ένας παράγοντας,
που διευκολύνει την αρχή μιας μανιώδους
καριέρας. Αν κάποιος είναι εξαρτημένος,
είναι σαν ένας διαβολικός κύκλος, που
πολύ δύσκολα μπορεί μόνος κανείς να
ξαναβγεί. Και όμως το σταμάτημα είναι
δυνατό, αρκεί να το επιδιώξουμε
συλλογικά. Η κατάβαση από την εξάρτηση
αρχίζει με την σύνεση-κατανόηση «είμαι
τοξινομανής, έτσι αυτή η κατάσταση
δεν μπορεί να συνεχιστεί». Η τιμή είναι
υψηλή. Η
επιθυμία για το σταμάτημα συνοδεύεται
κατά κανόνα από την αναζήτηση βοηθειών
στη δημιουργία εναλλακτικών προτάσεων
και λύσεων και στη μάθηση νέου τρόπου
συμπεριφοράς και τοποθετήσεων. Αυτοί οι
νέοι είναι κυρίως επικίνδυνοι προσβολής
από τα ναρκωτικά, που έχουν ήδη γνωστούς,
φίλους που παίρνουν ναρκωτικά ή αν
υπάρχουν προβλήματα με την οικογένεια,
με το σχολείο, με τη φίλη και με τον
περίγυρο. Πρέπει
κανείς να σκεφθεί, ότι η εξάρτηση από τα
ναρκωτικά αλλάζει ολοκληρωτικά την
προσωπικότητα ενός ανθρώπου, έτσι που η
βία, οι κλοπές και τα ψεύδη είναι στην
ημερήσια διάταξη. Η δομή ενός ανθρώπου, η
ανατροφή και ο τρόπος και η μέθοδος
διαπαιδαγώγησης, οι έξωθεν επιρροές, οι
εσφαλμένες συναναστροφές και τα πλαίσια
της συλλογικής κοινωνίας προσφέρουν τις
προϋποθέσεις για την εγκληματικότητα
των νέων μας. Τα παιδιά εγκληματούν,
γιατί δεν μπορούν να πληρώσουν τις
υψηλές τιμές των ναρκωτικών και
συμπληρωματικά καταλήγουν συχνά και
στην πορνεία για την εξοικονόμηση
χρημάτων. Όπως αναφέραμε και σε
προηγούμενο άρθρο (βλέπε «Γράμμα»,
Νοέμβριος 1996), η παιδική πορνεία είναι
μια εντελώς αισχρή μορφή εκμετάλλευσης
των παιδιών, μια εξάσκηση δύναμης
απέναντι σε ένα απροστάτευτο παιδί,
είναι τα αισχρά επακόλουθα του
μοντέρνου τουρισμού του σεξ. Τα παιδιά
δεν μπορούν να κάνουν βήμα χωρίς βία και
δεν μπορούν να υποφέρουν την
αναγκαστική εργασία κατά κανόνα χωρίς
αλκοόλ και ναρκωτικά. Αφροδισιακές
ασθένειες, ψυχικές καταστροφές και AIDS
τους απειλούν έτσι που η βάναυση βία,
κακομεταχείριση και εκμετάλλευση
διαμέσου των σωματεμπόρων και πελατών
τα μαραζώνει ανεπανόρθωτα. Όπως
αναφεράμε παραπάνω, οι γονείς
αντιλαμβάνονται την κατανάλωση
ναρκωτικών τότε όταν οι νέοι είναι πλέον
εξαρτημένοι από αυτά. Η ανώτατη
προτεραιότητα σε αυτήν την περίπτωση
είναι ότι οι γονείς δεν πρέπει ποτέ να
παραιτηθούν από το παιδί
τους. Πρέπει να πληροφορηθούν γύρω από
τα ναρκωτικά και τις επιδράσεις τους.
Αρμόδιες υπηρεσίες θα πρέπει και στην
πατρίδα μας να είναι τα συμβουλευτικά
γραφεία των ναρκωτικών και οι
συμβουλευτικές υπηρεσίες των σχολείων,
οι αρχές νεότητας, οι υπηρεσίες υγείας,
ανώνυμα τηλέφωνα βοήθειας, ειδικά
θεραπευτήρια, ψυχοθεραπευτές,
παιδαγωγοί και κάθε σοβαρός,
προβληματισμένος και δραστήριος
άνθρωπος. Θα πρέπει στις
προαναφερθέντες υπηρεσίες να
προβληματισθούμε, πώς μπορεί καλύτερα
να βοηθηθεί ο νέος άνθρωπος και πώς
μπορούν να του δοθούν βοήθειες για να
ξεφύγει από την εξάρτηση και τα
επακόλουθά της, και πρέπει να
παροτρυνθεί ο εξαρτημένος για ένα
θετικότερο προσανατολισμό, για μια
ελπιδοφόρα ζωή, χωρίς ναρκωτικά. Βασική
προϋπόθεση για την απαλλαγή από τα
ναρκωτικά είναι όμως η ετοιμότητα των
τοξικομανών για θεραπεία και οπωσδήποτε
η προετοιμασία της δικής μας κοινωνίας,
στην πατρίδα μας, για την αποδοχή ενός
καινούριου μοντέλου καταπολέμησης της
μάστιγας των ναρκωτικών και τη ρύθμιση
κατάλληλων νομοθετημάτων κατ΄ αρχάς για
το δοκιμαστικό χαρακτήρα διαχωρισμού
χρήστη και έμπορου διακίνησης
ναρκωτικών, όπως π.χ. είναι το ολλανδικό
μοντέλο, που εφαρμόζεται δοκιμαστικά
και σε κρατίδια της Γερμανίας με αισθητή
μείωση θανάτων ναρκομανών. Ασφαλώς
κούρες αποτοξίνωσης είναι πολύ
χρονοφόρες και δύσκολες. Μέχρι τώρα μας
ήταν γνωστή σωρεία μειγμάτων ναρκωτικών. Αιτία της
αύξησης θανάτων ναρκομανών Εν τω μεταξύ
εισχώρησε στην αγορά και η καθαρή ηρωϊνη.
Αυτή η νέα «άγνωστη» κατάσταση αγοράς
φέρνει πολλές δυσκολίες στους
καταναλωτές, γιατί κάποιος πρέπει να
βρει τη σωστή δόση. Υπερβολικές δόσεις
και η λεγόμενη χρυσή βολή οδηγούν συχνά
στο θάνατο του ναρκομανή, διαμέσου της
παράλυσης της αναπνοής. Γι΄ αυτό το λόγο
καλείται η κοινωνία και η πολιτεία να
λάβουν επιτέλους όλα τα απαραίτητα
προληπτικά και παραγωγικά μέτρα προόδου,
συνδιαλλαγής και νομοθεσίας προς όφελος
των νέων και της κοινωνίας μας. Θα πρέπει
σχολείο, ψυχαναλυτές, κοινωνία και
πολιτεία να αναπτύξουμε θετικές
κατευθυντήριες γραμμές ή ιδέες με τους
νέους και για τους νέους, να
καταγράψουμε εναλλακτικές λύσεις, που
κατ΄ αρχάς δεν σταματούν την πίεση του
προβλήματος, αλλά και επίσης δεν
διασκεδάζουμε με αυτήν. Η μανία δεν
έρχεται μόνο από τα φάρμακα και τα
ναρκωτικά, παρά αποφασιστικοί
παράγοντες είναι: η δομική
προσωπικότητα του ανθρώπου, το είδος της
συμπεριφοράς με τις κρίσεις και ο τρόπος
αντιμετώπισης των κρίσεων, η ικανότητα,
περιγραφής αισθημάτων, η κατάσταση
στην οικογένεια και στο σχολείο. Σε
συνάρτηση βρίσκονται τα προβλήματα
σχολικών επιδόσεων, οικογενειακά
προβλήματα και η κατανάλωση μανιακών
μέσων, όπως φάρμακα, νικοτίνη, αλκοόλ και
παράνομα ναρκωτικά. Περαιτέρω
αποφασιστικό ρόλο παίζουν: η ικανότητα
κρίσης του ανθρώπου, η βιωματική
αισθηματική ζωή και οι πράξεις, το
δέσιμο στο κοινωνικό δίχτυο και η
ικανότητα δημιουργίας σχέσεων, οι
μελλοντικές προοπτικές και οι όροι των
πλαισίων της κοινωνίας (π.χ.
επαγγελματικές προοπτικές και
κοινωνικός τρόπος συνδιαλλαγής με τη
συνολική προβληματική) (βλέπε και GEW, Erziehen Heute,Heft
4/1996, βλέπε και www.metanastis.com. Ευπρόσδεκτος
για κάθε αντίλογο e-mail: nalbantis@debitel.net.
Το μοντέλο αυτό
προετοιμάστηκε για το μάθημα
κοινωνιολογίας και πολιτικής
στις επαγγελματικές σχολές οικονομικής
κατευθύνσεως και ακολούθησε η παραλαβή
εργασιών προς επεξεργασία από τους
μαθητευομένους. Η ανωτέρω
εργασία δημοσιεύτηκε
και στην Ελλάδα και στη Γερμανία. O Kων/νος Σ.
Ναλμπάντης είναι καθηγητής οικονομικών,
κοινωνιολογίας, πολιτικής γερμανικής
επαγγελματικής σχολής, οικονομικής
κατευθύνσεως, μέλος της νομαρχιακής
εξεταστικής επιτροπής του υπουργείου
Παιδείας της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας
για τα νέα ελληνικά, επίσημος διερμηνέας
και μεταφραστής, ορκωτός του
Πρωτοδικείου Κολωνίας, ελεύθερος-αδέσμευτος
δημοσιογράφος. Ζει και εργάζεται στην
Κολωνία και κατάγεται από το νομό Δράμας.
|