The strong voice of a great community
Νοέμβρης 2010

Πίσω στο ευρετήριο

«Καλλικρατικός» προεκλογικός επίλογος και ο Απόδημος Ελληνισμός (14)

Αφιέρωμα από τον επαναπατριζόμενο Πολίτη Βάιο Φασούλα

            Οι υποψήφιοι, νυν και νέοι, δήμαρχοι, περιφερειάρχες και συνδυασμοί «μνη-μονικοί» και «αντιμνημονικοί» που στηρίζουν το αδιαπέραστο και πολύμορφο «Καλ-λικρατικό» - κομματικό χάος που διανύουμε, αυτοί που σεργιάνισαν πόλεις, γειτονιές και χωριά ξεκουφαίνοντας πέτρες και χώμα, δέντρα, ζώα και δημότες, έχοντας στη μια μασκάλη τους τα «ευαγγέλια» του «Καλλικράτη» και των… νονών τους, δεν έ-χουν αντιληφθεί ακόμα ότι στην άλλη τους μασκάλη κρατούν σκαπάνες και φτυάρια που μ’ αυτά θα «φυτέψουν» τους «Καλλικρατικούς» δήμους στις ήδη ανοιγμένες πληγές της ερημωμένης περιφέρειας και γενικότερα της Ελλάδας.  

            Πρώτα απ’ όλα, ο γράφων, θα ήθελε να ευχαριστήσει τα ΜΜΕ καθώς και τα ηλεκτρονικά, εντός και εκτός Ελλάδας, για την λεπτότητα και την ευαισθησία που τα διέκρινε να φιλοξενήσουν επί μακρού στις στήλες τους σχόλια ενός απλού Πολίτου, που αντιστάθηκε στην αποδόμηση της Ελλάδας, («αυτο – διοικητική μεταρρύθμι-ση») καταθέτοντας επισημάνσεις, απόψεις και προπάντων προβληματισμούς και ανησυχίες τεκμηριωμένες μέσα από το ζωντανό γίγνεσθαι της ίδιας ζωής (δυστυχώς κομματικής) και πλαισιωμένες από αποκτημένες εμπειρίες δεκαετιών που έζησε στην καρδιά της Ευρώπης, Γερμανία. Επίσης για την πρόσφατη παρουσίαση-προβολή ε-νός «Δελτίου Τύπου» της «Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών Συγγραφέων των Πέντε Ηπείρων-ΕΕΛΣΠΗ», όπου τιμώντας τη μνήμη των αγωνιστών της 28ης Οκτωβρίου 1940, βράβευσε το έργο τεσσάρων άξιων Ελλήνων συμπατριωτών μας, πρεσβευτών του πνευματικού στερεώματος, εκ μέρους του ΔΣ τους ευχαριστεί θερμά.

            Επί τη ευκαιρία ας επιτραπεί στον γράφοντα μια σύντομη αναφορά προκειμέ-νου να τεκμηριώσει την μη αποδοχή της «Νέας Τάξης Πραγμάτων», ελληνική αυτή τη φορά, γνωστή ως «Καλλικράτης», να στείλει θερμό χαιρετισμό στα Απόδημα Α-δέλφια του και να τους μηνύσει πως όχι μόνο δεν τους ξέχασε και η ψυχή του είναι εκεί, αλλά και ο αγώνας για τον πολιτισμό θα συνεχιστεί.

            Ο επαναπατρισμός του αποδείχτηκε λάθος επιλογή, η οποία σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα επιβεβαιώθηκε μέσα από τα συμπαρομαρτούντα ανατρέποντας όνειρα, όχι μόνο δικά του αλλά και πολλών άλλων συμπατριωτών του μεταξύ και ε-παναπατριζόμενων. Η Ελλάδα, εκείνη που εμείς, σαν μετανάστες, την αγαπήσαμε, την πονέσαμε και την κλάψαμε πολλές φορές όταν οι συνθήκες μας ήταν αντίξοες και απάνθρωπες. Που την τραγουδήσαμε και τη δοξάσαμε στις Ξένες Πατρίδες και τη σηκώσαμε ψηλά. Που φροντίσαμε να είναι άσβηστο το καντήλι του πολιτισμού της, της γλώσσας και των αξιών της. Σήμερα αυτή η πατρίδα οδεύει ολοταχώς προς το χάος.

            Οι αχυράνθρωποι που διαχειρίστηκαν τις τύχες της, ιδιαίτερα της τελευταίας τριακονταεπταετίας, αποδείχτηκαν εισβολείς μεγάλων μεγεθών στα ίδια τους τα σπλάχνα, τη «χαράκωσαν» με ποικίλους ποταπούς τρόπους, κάτι που ο Απόδημος Έλληνας δεν μπορεί ούτε να ξεχάσει, ούτε να αποσβήσει κι ούτε και να συγχωρήσει το όναγρο «πανηγύρι» των βαρβάρων, εμπόρων και πραματευτάδων «πολιτικών», που μόνο πολιτικοί δεν υπήρχαν. Την ίδια την Δημοκρατία, που οι έλληνες την έχουν στο πετσί τους και τη στερήθηκαν από ανήθικες φασιστικές κυβερνήσεις και που ο διωγμός της Δημοκρατίας ήταν παράλληλα και διωγμός δικός τους (εξού και ο μισός πληθυσμός μετανάστευσε- διώχτηκε) και που μετά από θυσίες επέστρεψε το 1974. Σήμερα ξαναβρίσκεται εγκλωβισμένη στην αρένα του κοινοβουλίου, εξειδικευμένο και επανδρωμένο με κηφήνες-βολευτές που ακόμα και αυτή τη στιγμή που η Ελλάδα κατρακυλά σε ανεπίστροφα βάραθρα, απολαμβάνουν στα έδρανά τους, τους παχυ-λούς μισθούς χαϊδεύοντας τα μεριά και τις παχιές κοιλιές τους σε βάρος των κορόι-δων Πολιτών. Αυτοί λοιπόν, Πρόεδροι, Πρωθυπουργοί, βουλευτές, αρχηγοί κομμά-των και όλη η «εκλεκτή» παρέα επιτηδείων αρπάχτρων και μασόνων (έχουμε και από αυτούς) έβαλαν «φώλι» στα έδρανα της Δημοκρατίας και στρογγυλοκάθισαν στο σβέρκο του λαού, αφού πρώτα λεηλάτησαν τους Δήμους. Με άλλα λόγια, μια πανσπερμία «πολιτικών» μιασμάτων, διεφθαρμένων, επονείδιστων και εθισμένων στη δήωση, μια γκρουπούσκουλα «αθλητών» ήταν και είναι αυτοί που μετέτρεψαν την Ελλάδα σε διελκυστίνδα τραβώντας την η μια προς το ρέμα και η άλλη προς τον γκρεμό όπου και την έριξαν.

            Αυτές τις μέρες, πρώτο δεκαήμερο του Νοέμβρη του 2010, και τελευταίες του προεκλογικού «Καλλικρατικού» κομματικού πανηγυριού, γίνετε το σώσε στην Ελλάδα. Οι φιγούρες των υποψηφίων έχουν κολλήσει στα μάτια μας σαν καραγκιοζλίστικες χαλ-κομανίες και τα κανάλια, μωρά και ανήθικα έχουν τη δική τους γιορτή. Και καλά, να εί-χαμε Δημοτικές Εκλογές ποιος θα ’σκαγε; Μα εδώ πρόκειται για εκβιαστικές επιμνημό-συνες δεήσεις στο θεό, όχι για την απελευθέρωση από τα νύχια των διεθνών ληστών και τη σωτηρία της Χώρας μας από δολοφονικά και προδοτικά μνημόνια, αλλά για τη λη-στεία της νοημοσύνης των Πολιτών (τάχατες μπορούμε να ευχηθούμε να είναι η τελευ-ταία φορά…!) να αρπάξουν και …επίσημα τον «Καλλικράτη» στα χέρια τους. Αυτοί, οι αχυράνθρωποι που συνωστίζονται στο προεκλογικό αλώνι, που βραχνιάζουν και μας γε-μίζουν σάλια, η εμμονή και το πείσμα τους να κυβερνήσουν την Ελλάδα φαίνεται πως την «αγαπούν». Ακόμα και ερείπιο τη θέλουν.

            Αυτό το κλίμα, ιδιαίτερα για μας τους επαναπατριζόμενους, είναι κάτι  που δε συ-μπεριλαμβάνονταν στα όνειρά μας. Ούτε γνωρίζουμε ούτε αναγνωρίζουμε τη σημερινή Ελλάδα. Άλλη Ελλάδα αφήσαμε πίσω μας, φτωχιά, με τρύπια ποδιά και καταξιωμένη στον τόπο της και άλλη ζούμε σήμερα, ακόμα πιο φτωχιά, δυστυχισμένη και διαλυμένη.

Τελειώνοντας με τον «Καλλικράτη» και με ό, τι στο «πρόγραμμά» του συνεπάγε-ται, ξεκινώντας τα «Καλλικρατικά» μας, στις 12 Ιανουαρίου του 2010, μεταξύ άλλων γράφαμε: «Σήμερα το Πασόκ, το κόμμα των Πολιτών, το όλα για τον Πολίτη, το κόμμα των πράσινων πολιτικών και χίλια δυο άλλα κουραφέξαλα, η επιλογή αυτού του νέου προσδιορισμού μέσω του «πεθαμένου» «Καποδίστρια» και την αντικατάστασή του από έναν «μεταλλαγμένο»… εκσυγχρονιστικά «νεκροθάφτη», τον «Καλλικράτη», που και αν ακόμα δεχτούμε πως σαν προγράμματα είναι καλά, τα πράγματα αλλάζουν στην εφαρ-μογή τους…»

            Κλείνοντας τον επίλογο μας, θα στείλουμε ένα μήνυμα προς όλους εκείνους που εμπλέκονται με «Καλλικρατικά» όργια, με τρόικες και μνημόνια, πως πέρα από τη χρεο-κοπία και την ατιμωρησία των λαμόγιων, θέτουμε και μια άλλη διάσταση: Η σημερινή κυβέρνηση καλά θα κάνει να προσέξει τις υποχωρήσεις της, όσο αφορά την εδαφική μας ακεραιότητα και τις πολιτισμικές μας αξίες. Και για τούτο, μιας και οι Απόδημοι Έλληνες δεν τους επιτρέπεται από τους «ταγούς» της μητρόπολης να ψηφίσουν, ακόμα και σε τούτες τις «Καλλικρατικές» εκλογές, προσκαλούμε τους γηγενείς να ψηφίσουν για μας μαυρίζοντας τον κάθε κατεργάρη που μας έφεραν σ’ αυτή τη θέση:

Ε, ’σεις εκεί πέρα!

Αδέλφια, ξαδέλφια και ανίψια, φίλοι και γνωστοί 

Θυμηθείτε και ψηφίστε

Πείτε στις νύφες σας, γαμπρούς και συμπεθέρους και δώστε το μήνυμα σε φίλους,

γνωστούς, γειτόνους και χωριανούς

Θυμηθείτε και ψηφίστε εκεί που ανήκετε

Διώξτε τα σκότη να περάσει φως κι αφήστε τη «Νέα Εποχή»

Τα αφτιά τα έχουμε για τους χτύπους της καρδιάς…

Μην αλλάζεται τον ρου της

Θυμηθείτε και ψηφίστε… (08.04.2000)

Ε.Ε. Ελλάδα, Τρίκαλα, Νοέμβριος 04-11-2010 pelasgos@fasoulas.de   www.fasoulas.de