Πίσω στο ευρετήριο

Οι άστεγοι των Αθηνών

Της Χριστιάννας Λούπα*

christiannaloupa.wordpress.com

Από τη συμβολή των οδών Σοφοκλέους και Πειραιώς έτυχε να περάσω την περασμένη Κυριακή, όπου ένα θέαμα που παρέπεμπε σε κατοχικές ή πρώτες μεταπολεμικές περιόδους με καθήλωσε. Ουρά ρακένδυτων και κακόμοιρων ανθρώπων διαφόρων χρωμάτων και φυλών, περίμενε για το συσσίτιο. Θα ήταν μεταξύ 12 και 13.00. Ήξερα βέβαια για το πρόβλημα των αστέγων της πρωτεύουσας, το θέαμα όμως ολοζώντανο μου έφερε πραγματική θλίψη, βάζοντάς με σε παράξενους προβληματισμούς. Το πρόσωπο του Κέντρου της Αθήνας, άλλωστε έχει δραματικά μεταλλαχτεί από τις περασμένες δεκαετίες, ενώ όλες οι φυλές του Ισραήλ περιδιαβαίνουν τα σοκάκια, είτε αναζητώντας στον ήλιο μοίρα, είτε διακινώντας ναρκωτικά και προβαίνοντας σε κάθε είδους αθέμιτες συναλλαγές. Ασυνείδητα έσφιξα την τσάντα μου επάνω μου, ενώ το βλέμμα μου έπεσε στην Ακρόπολη που χιλιάδες χρόνια τώρα στέκει εκεί, σαν θεματοφύλακας των Αθηνών. Των Αθηνών, που κι αυτές δεν φαίνεται να γλύτωσαν από το διαβρωτικό και ολέθριο πέρασμα του χρόνου κι από τα σημεία των καιρών.

Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία εξ άλλου, που έδωσε στη δημοσιότητα το Υπουργείο Υγείας, 7.720 άνθρωποι στη χώρα μας αντιμετωπίζουν έλλειψη στέγης, μη συμπεριλαμβανομένων των αθίγγανων και των αλλοδαπών. Από το σύνολο, 1.800 άτομα ζουν στο δρόμο, περίπου 970 σε ξενώνες για αστέγους, καταφύγια γυναικών ή οικογενειακά καταφύγια, 2.200 άτομα είτε φιλοξενούνται προσωρινά από γνωστούς είτε κάνουν παράνομη χρήση κτιρίων, ενώ 2.730 μένουν σε τροχόσπιτα, καταυλισμούς, σκηνές, παραπήγματα και αποθήκες.

Ο Δήμος Αθηναίων ωστόσο, ακολουθώντας το παράδειγμα και άλλων Ευρωπαϊκών Δήμων, ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένων σ’ αυτό το θέμα, έχει καθιερώσει τα τελευταία χρόνια θεσμούς που αποβλέπουν στην αρωγή των ανθρώπων που από μια στραβοτιμονιά της ζωής βρέθηκαν στο δρόμο. Σημαντικός είναι ο ρόλος του Ιδρύματος Αστέγων, του οποίου οι βασικοί σκοποί είναι η αντιμετώπιση των προβλημάτων των ανθρώπων οι οποίοι για οποιονδήποτε λόγο βρίσκονται χωρίς στέγη ή δεν διαθέτουν οι ίδιοι ή οι οικογένειές τους ασφαλή κατοικία επαρκούς επιπέδου.

1200 μερίδες φαγητού, μεσημέρι και βράδυ, παρέχονται από το Ίδρυμα σε ημεδαπούς και αλλοδαπούς, ενώ δύο ξενώνες φιλοξενούν βραχυπρόθεσμα έως και 180 άτομα.

Επίσης, το Ίδρυμα, σε συνεργασία με γνωστή αλυσίδα πολυκαταστημάτων, υλοποιεί μία νέα πρωτοβουλία δράσης: το "Παντοπωλείο της Καρδιάς" ή "Κοινωνικό Παντοπωλείο".

Ο θεσμός, που ήδη λειτουργεί με επιτυχία στη Γαλλία και το Βέλγιο, γίνεται πραγματικότητα και στην Ελλάδα στα όρια του Δήμου Αθηναίων και μάλιστα στεγασμένος σε χώρο του Ιδρύματος.

Το "Κοινωνικό Παντοπωλείο" προσφέρει κάποιες θέσεις εργασίας σε αστέγους και - το βασικότερο -  δίνει τη δυνατότητα σε άπορες οικογένειες να προμηθεύονται προϊόντα σε τιμές 90% φθηνότερα από τις λιανικές. Έτσι, διευκολύνεται άμεσα η πρόσβαση για τις ευάλωτες ομάδες σε αγαθά, ενώ διανοίγονται και νέοι ορίζοντες για επιπλέον θέσεις εργασίας.

Εμείς πάντως, συνειδητοποιώντας ότι το πρόβλημα των αστέγων έχει γίνει πλέον διεθνής μάστιγα, με αποτέλεσμα άνθρωποι να πεθαίνουν από το κρύο και την πείνα μέσα στους δρόμους των μεγαλουπόλεων του 21^ου αιώνα, δεν έχουμε παρά να ευχηθούμε τα κοινωνικά αυτά μέτρα να προσφέρουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ανακούφιση στις ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες και τους απόκληρους της ζωής.

Παράλληλα, ελπίζουμε βέβαια να συνειδητοποιήσουν οι ιθύνοντες – Ευρωπαίοι και ημέτεροι – ότι η εισροή λαθρομεταναστών στη χώρα μόνο δυστυχία μπορεί να προκαλέσει, τόσο στους ίδιους αυτούς ταλαίπωρους, που ζουν από τα συσσίτια και συχνά ξημερώνονται σε κάποια γωνιά του δρόμου, όσο και στην ίδια την Ελλάδα, που  είναι αδύνατον να διαχειριστεί από μόνη της αυτό το ολοένα και αυξανόμενο πρόβλημα με τις ποικίλες προεκτάσεις, όπως φτώχεια, εγκληματικότητα, γκετοποίηση συγκεκριμένων περιοχών και μάλιστα του κέντρου της πρωτεύουσας, αλλά και τριτοκοσμική εικόνα ενός κράτους που ανήκει στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

*H Χριστιάννα Λούπα είναι δικηγόρος και συγγραφέας των βιβλίων «Μετά την Καταστροφή, Σμύρνη-Κατοχή» και «Στους Δρόμους του Πεπρωμένου»