Πίσω στο ευρετήριο

 Λόγια του καφενείου !!!

Γράφει ο Διονύσης Ε. Κονταρίνης  Νέα Υόρκη  Μάρτιος 2008

denniskontarinis@yahoo.com

-Τι έγινε ρε .... εθνοπατέρες!!!; Δεν έχει συνεδρίαση σήμερα η Βουλή σας;

Ρώτησε το γκαρσόνι μπαίνοντας στο μικρό δωματιάκι του καφενείου όπου οι φίλοι μας χρησιμοποιούσαν για τις συνεδριάσεις της...Βουλής τους. Κι΄αυτοί αμίλητοι, σκεφτικοί και συλλογισμένο απόμεναν να τον κοιτάζουν.

-Δεν υπάρχει τίποτα ενδιαφέρον για κουβέντα, του πέταξε ο Νυσταγμένος καθώς είχε ξαπλώσει αναπαυτικά στο τραπεζάκι του.

-Τι λες ρε συ; του φωνάζει το γκαρσόνι. Και το βέτο που  πετάξαμε στους Σκοπιανούς που το πάτε; Και τον άλλο μήνα θα τους πετάξουμε άλλο ένα, αν δεν συμμορφωθούν. Αυτά δεν είναι θέματα για συζήτηση;

-Έχει δίκιο ο δικός μας, πετάχτηκε ο Δάσκαλος. Το βέτο, αν το δει κανείς σφαιρικά, δεν ήταν μικρό πράμα.

-Δάσκαλε, πάλι με τις σφαίρες τά'βαλες, πετάχτηκε ο Νυσταγμένος.

 Ο Δάσκαλος του έριξε μία άγρια ματιά και συνέχισε.

-Τους πετάξαμε στα μούτρα ένα βέτο που κανείς τους δεν το περίμενε.

-Αν το δεις το πράμα από την σωστή του θέση όλος ο κόσμος έμεινε  με το στόμα ανοιχτό, είπε ο Πολύξερος.

-Σηκώσαμε ανάστημα, μουρμούρισε ο Νυσταγμένος.

-Αυτό φοβάμαι, είπε ο Ήρεμος. Όλοι θα νομίσουν ότι σηκώσαμε ανάστημα και θα θελήσουν να μας κόψουν...

-Έεεεε! Μην το πεις τι θα μας κόψουν, πετάγεται ο Νυσταγμένος. Απαγορεύεται!!

-Να μας κόψουν το βήχα ήθελα να πω ρε βλάκα.

-Είμαστε ίσοι εταίροι στο ΝΑΤΟ και έχουμε κι΄εμείς δικαιώματα, τους φωνάζει ο Γκρινιάρης.

-Εμένα μου επιτρέπετε να αποχωρήσω αφού οι εργασίες της Βουλής άρχισαν, τους λέει το γκαρσόνι.

-Άμα ξανάρθεις φέρε και κανένα νεράκι, του λέει ο Νυσταγμένος.

-Το νεράκι φίλε πάει πακέτο με καφέ. Και όλα μαζί δολάριο ένα, του λέει το γκαρσόνι.

Να το καταλάβουμε όλοι εδώ μέσα αυτό. Άντε κάθε λίγο φέρε νεράκι, φέρε νεράκι.

-Έλα, έλα, του φωνάζει ο Πρόεδρος. Πήγαινε και άφησέ μας να κάνουμε τη δουλιά μας.

-Συγνώμη για την διακοπή της συνεδρίασης, τους λέει το γκαρσόνι και φεύγει.

-Τι λέγαμε; Ρωτάει ο Πρόεδρος.

-Τι άλλο Πρόεδρε; Για το βέτο που τόλμησε η Ελλάδα λέγαμε, του λέει ο Δάσκαλος.

-Ναι, ναι, βέβαια λέει ο Πρόεδρος. Ηρωική πράξη το βέτο.

-Και θα είναι και διαρκείας, πετάγεται ο Νυσταγμένος. Το είπε η Ντόρα.

-Μπράβο της αυτής της κοπέλας, πετάγεται ο Πολύξερος. Μεγάλο θάρρος.

-Σιγά μωρέ, φωνάζει ο Γκρινιάρης. Και ο Πάγκαλος να ήτανε βέτο θα πέταγε.

-Τι λες ρε συ; του φωνάζει ο Πρόεδρος. Τι δουλιά έχει ο Πάγκαλος στην κουβέντα μας;

-Πως δεν έχει Πρόεδρε; μπαίνει στη μέση ο Ήρεμος. Υπουργός Εξωτερικών ήταν κι΄αυτός κάποτε.

-Και μας τα έκανε κουλουβάχατα, πετάγεται ο Νυσταγμένος.

-Τώρα αφήστε τον Πάγκαλο και το ΠΑΣΟΚ. Αυτοί έχουν τα δικά τους μεγάλα προβλήματα, τους λέει ο Πολύξερος.

-Τι λες ρε φίλε, πετάγεται ο Δάσκαλος. Που τα είδες τα προβλήματα στο ΠΑΣΟΚ.

-Καλά σου λέει ρε φίλε, πετάγεται ο Νυσταγμένος. Μία χαρά είναι οι άνθρωποι. Ο ένας; τρώει τον άλλον.

-Σταμάτα τις αηδίες ρε συ, τον κόβει ο Παράξενος. Ξέρεις τι ΠΑΣΟΚ θα βγει από το Συνέδριο;

-Μία από τα ίδια και ολίγον προς το χειρότερο, του λέει ο Νυσταγμένος.

-Τον κακό σου το φλάρο, του λέει ο Παράξενος. Θα δείτε όλοι σας ένα ΠΑΣΟΚ και θα τρίβετε τα μάτια σας.

-Είδαμε και το τρίο ΠΑΣΟΚ Βενιζέλο, Παπανδρέου, Σκανδαλίδη να σφίγγουν τα χέρια τους, τους λέει ο Ήρεμος.

-Και μετά ο Βενιζέλος έφυγε με κρεμασμένα τα μούτρα του, λέει ο Νυσταγμένος.

-Πάντως το ΠΑΣΟΚ από το Συνέδριο έφυγε ενωμένο δυνατό, λέει ο Πολύξερος

-Τίποτα δεν κέρδισε το κόμμα από το Συνέδριο, λέει ο Πρόεδρος. Άλλα πράματα έπρεπε να γίνουν.

-Το Συνέδριο δυνάμωσε το κόμμα. Τώρα θα δείτε τι θα κάμει το ΠΑΣΟΚ, τους λέει ο Πολύξερος

-Κι΄αφού είναι έτσι ρε φίλε, του λέει ο Γκρινιάρης τότε γιατί ο Γιωργάκης άπλωσε το χέρι στον Τσίπρα;

-Δεν καταλαβαίνεις ρε πατρίδα; του λέει ο Ήρεμος. Ο Τσίπρας κοντεύει να περάσει τον Γιωργάκη σε ποσοστό. Πρέπει κάπου να τον σταματήσουνε.

-Με τη φόρα που έχει πάρει ο μικρός δεν σταματάει με τίποτα, τους λέει ο Δάσκαλος.

-Θα σταματήσει, τους λέει ο Νυσταγμένος. Θα σταματήσει όταν γίνει πρωθυπουργός.

-ΕΕΕ, τώρα αυτό μας έλειπε. Να δούμε τον Τσίπρα πρωθυπουργό, τους λέει ο Πρόεδρος.

-Γιατί όχι Πρόεδρε; λέει ο Δάσκαλος. Μία χαρά είναι το παιδί.

-Ναι. Μία χαρά είναι, τους λέει ο Παράξενος. Ας μην είχε πίσω του τον Αλαβάνο και θα βλέπαμε τι θα έκανε.

-Όπως πάνε τα πράματα καμιά μέρα θα δούμε πρωθυπουργό και τον Λούα-Λούα, τους λέει ο Νυσταγμένος.

-Τώρα τι αηδίες είναι αυτές που λες, τον κόβει ο Πρόεδρος.

-Γιατί ρε Πρόεδρε; λέει ο Νυσταγμένος. Ο Λούα-Λούα τουλάχιστον παίζει και μπάλα. Οι πολιτικοί μας τι παίζουνε;

-θέλεις ρε φίλε να σου πω τι παίζουνε; του λέει ο Γκρινιάρης.

-Τελικά όλοι αυτοί έχουνε αφήσει τον Καραμανλή να αλωνίζει μόνος του, λέει ο Ήρεμος.

-Όχι και μόνος του, πετάγεται ο Νυσταγμένος. Έχει παρέα του τα σκουπίδια και τα σκοτάδια της ΔΕΗ.

-Ρε σεις, Είδατε τι γίνεται με τα σκουπίδια, λέει ο Πρόεδρος. Έχουνε πνίξει όλη την Ελλάδα. Πως θα τα μαζέψουνε όλα αυτά;

-Θα πάρει από λίγα ο κάθε πολιτικός στο σπίτι του και καθαρίσαμε, τους λέει ο Νυσταγμένος.

-Αφήστε τις αηδίες και τις σαχλαμάρες γιατί το πρόβλημα είναι μεγάλο, λέει ο Δάσκαλος. Καταλαβαίνετε ότι απειλείται η Δημόσια υγεία.

-Για σταθείτε ρε παιδιά, πετάγεται ο Παράξενος. Έχουνε δίκιο οι εργάτες. Δεν μπορείς κύριε να τους λες ότι θα δουλέψετε μέχρι τα 65 σας.

-Γιατί ρε κύριε; Εμείς γιατί να δουλεύουμε τόσο σκληρά μέχρι τα 65 μας, τους λέει ο Νυσταγμένος.

-Ρε φίλε, έχεις μαντίλι να σκουπίσεις τον ιδρώτα σου; τον πειράζει ο Δάσκαλος.

-Δάσκαλε, του λέει ο Νυσταγμένος. Εσύ μη μιλάς. Μία ημέρα τη βδομάδα πηγαίνεις στο σχολείο.

-Αφήστε τώρα αυτά μπαίνει στη μέση ο Πρόεδρος. Η ουσία είναι μία. Το Ασφαλιστικό πρέπει να λυθεί.

-Και πως να λυθεί ρε Πρόεδρε; Του λέει ο Ήρεμος. Σε βάρος των εργαζομένων

-Γιατί είναι σε βάρος του ρε συ; του φωνάζει ο Πολύξερος. Τι θέλουνε δηλαδή. Να βγαίνουνε σε σύνταξη στα σαράντα τους. Έτσι θα πάει μπροστά η Ελλάδα.

-Έχει δίκιο ο φίλος πετάγεται ο Δάσκαλος. Χρειάζονται θυσίες. Και πρέπει να γίνουν

-Να ρωτήσω κάτι, τους κόβει ο Νυσταγμένος. Οι βουλευτές θα κάμουν θυσίες;

Όλοι γυρίζουν προς το μέρος του και τον κοιτάζουν ξαφνιασμένοι.

-Σαν να έχει δίκιο τούτος δω ρε παιδιά, λέει ο Πολύξερος.

-Και βέβαια έχω δίκιο. Δυο τετραετίες, με όλα τα καλά τους και μετά σύνταξη, τους λέει. Κι΄άντε εμείς να φτάσουμε στα 65 για να πάρουμε δυο δεκάρες.

-Τώρα δηλαδή τι θέλετε, τους λέει ο Πρόεδρος, να βγούνε όλοι σε σύνταξη σε δυο τετραετίες; Άλλο πράμα οι βουλευτές. Αυτοί έχουν ευθύνες, έχουν καθήκοντα, έχουν υποχρεώσεις, κουράζονται περισσότερο από τον καθένα. Κι΄έπειτα μετά από δυο τετραετίες....

-Δεν έχουνε τίποτα να προσφέρουνε, τον κόβει ο Νυσταγμένος. Γι΄αυτό πάνε στην άκρη και ροκανίζουν τα λεφτουδάκια μας.

-Εγώ θα πρότεινα όσοι βουλευτές έχουνε συμπληρώσει δυο τετραετίες να βγούνε να μαζέψουνε τα σκουπίδια, λέει ο Ήρεμος

-Αφήστε τις γκρίνιες, τους λέει ο Δάσκαλος. Το Ασφαλιστικό πρέπει να λυθεί το συντομότερο διότι η κυβέρνηση έχει να ασχοληθεί και με άλλα πολλά ακόμη.

-Βέβαια, μπαίνει στη μέση ο Ήρεμος. Έχουμε και τον Ζαχόπουλο. Πρέπει να ασχοληθούν και με αυτόν.

-Παιδιά. Η ιστορία με τον Ζαχόπουλο έχει πολύ δρόμο ακόμη, τους λέει ο Παράξενος. Κι΄επειδή έχει και πολύ μυστήριο το πράμα θέλει μεγάλη προσοχή από μέρους της κυβέρνησης.

-Που το βλέπεις το μυστήριο ρε φίλε; Τον ρωτάει ο Γκρινιάρης. Είναι καθαρά εκβιασμός.

-Έτσι λες; του λέει ο Νυσταγμένος. Για να βρεθεί όλο το βίντεο που είχε η Τσέκου και θα δεις τι έχει να βγει στη φόρα. Θα κλάψουνε μανάδες.

-Που τα ξέρεις ρε φίλε εσύ όλα αυτά του λέει ο Δάσκαλος. Έχεις παρτίδες με το Μαξίμου;

-Δάσκαλε, του λέει ο Ήρεμος. Έχει δίκιο τούτος ο παλαβός. Γιατί εξαφανίστηκε το βίντεο; Τι είχε μέσα; Ποιος το εξαφάνισε;

-Ό,τι και να είχε το βίντεο μέσα τώρα ο Καραμανλής έχει άλλα προβλήματα μεγάλα που πρέπει να λύσει.

-Το Ασφαλιστικό και τα σκουπίδια, πετάγεται ο Νυσταγμένος.

-Αυτό είναι το λιγότερο, τους λέει ο Δάσκαλος. Εκείνο που τρώει τον Καραμανλή είναι το Σκοπιανό. Εάν η λύση έχει το όνομα Μακεδονία έχει να αντιμετωπίσει Καρατζαφέρη, Άνθιμο, Παπαθεμελή και πολλούς άλλους. Τι θα κάμει λοιπόν;

-Σιγά τον Καρατζαφέρη και τον Παπαθεμελή. Για τον Καραμανλή αυτοί είναι μία μπουκιά, τους λέει ο Παράξενος.

-Κύριοι, πετάγεται ο Ήρεμος. Το όνομα των Σκοπίων θέλει πολύ μελέτη από μέρους της κυβέρνησης και δυστυχώς ο Καραμανλής δείχνει ότι δεν θα τα καταφέρει.

-Εγώ λέω να φτιάξουμε ένα υπόμνημα και να το στείλουμε στη Βουλή, λέει ο Ήρεμος

-Σιγά μωρέ που αυτοί οι άχρηστοι θα λάβουνε υπ΄όψη τους το δικό μας υπόμνημα.

-Παιδιά. Εάν ο Καραμανλής δεχτεί ονομασία με τη λέξη Μακεδονία θα του επιτεθεί όλη η Ελλάδα, φωνάζει ο Νυσταγμένος. Και τότε ποιος μας γλιτώνει.

-Σιγά μωρέ που θα του επιτεθεί όλη η Ελλάδα, λέει ο Πολύξερος. Σε δυο μέρες θα τα έχουνε ξεχάσει όλα.

-Όχι ρε φίλε, δεν είναι έτσι, φωνάζει ο Πρόεδρος. Το Μακεδονικό δεν ξεχνιέται

-Ο Μητσοτάκης είχε πει ότι σε δέκα χρόνια κανείς δεν θα το θυμάται. Πέρασαν δεκαεφτά και προχωράμε τρώγοντας, τους λέει ο Νυσταγμένος.

-Λεβέντες!!! τους φωνάζει το γκαρσόνι μπαίνοντας στην αίθουσα της βουλής. Τι έγινε; Λύσατε κανένα πρόβλημα.

-Τό’χεις εύκολο ρε φίλε; Του λέει ο Δάσκαλος. Ξέρεις εσύ πόσα προβλήματα έχει η Ελλάδα αυτή τη στιγμή.

-Κυρ - Δάσκαλε, του λέει το γκαρσόνι. Δεν ξέρω πόσα προβλήματα έχει η Ελλάδα αλλά ξέρω ότι εγώ έχω ένα και μεγάλο. Και δεν μπορεί να μου το λύσει ούτε ο Καραμανλής.

-Ποιό ρε φίλε; Τον ρωτάει ο Νυσταγμένος.

-Εσάς, τους λέει το γκαρσόνι. Εσάς που μου πιάνετε το μισό μαγαζί κάθε μέρα και δεν παίρνετε ούτε ένα καφέ. Άντε μπράβο.

-Κάτσε ρε φίλε, του λέει ο Γκρινιάρης. Μεθαύριο θα πληρωθούμε και θα δεις πόσα θα σου αφήσουμε.

-Από που θα πληρωθείτε ρε φίλε; Τον ρωτάει το γκαρσόνι. Από τη Βουλή των Ελλήνων; Αρκετούς χαραμοφάηδες πληρώνει, λέτε να αρχίσει να πληρώνει κι΄εσάς.

-Εν τάξει ρε φίλε. λέει ο Νυσταγμένος. Αύριο σου υπόσχομαι ότι θα πιω ένα καφέ.

και...... θα σου τον πληρώσω την άλλη βδομάδα.

-Ρε ουστ, ουστ, τους φωνάζει το γκαρσόνι. Άντε διαλύστε το. Πηγαίνετε σε καμιά πλατεία να κάνετε συνεδρίαση.

-Άμα καλοκαιριάσει θα πηγαίνουμε στην πλατεία, του λέει ο Νυσταγμένος Αμ τι νομίζεις. Εκεί δεν θα έχουμε και έξοδα. Κι΄ έχει και βρύση με νεράκι

-Γιατί εδώ πολυξοδευόσαστε. Άντε. Άντε. Συνεδρίαση τέλος.

Κι΄έτσι οι φίλοι μας αναγκάστηκαν να διακόψουν τη συνεδρίαση χωρίς σχεδόν να έχουν λύσει κάποιο θέμα.