«Μαυρίσατε
τους ουρανούς με φτερωτά πουλιά πυρός
και με σκληρό ατσάλι».
Σταματήστε
τον Πόλεμο, άνθρωποι!
Αφιέρωμα
από τον Πολίτη Βάιο Φασούλα
Είναι
αλήθεια πως τα λόγια έχουν χάσει πλέον
το νόημά τους. Πολλές φορές
επαναλαμβάνουμε τα ίδια και τα ίδια. «Βρίζουμε»
και ησυχάζουμε. Καμιά φορά θυμόμαστε
κάποιον αγωνιστή ή κάποιον ηγέτη. Άλλοτε
προσποιούμαστε ότι έχουμε ευαισθησίες
αλλά βρισκόμαστε αιχμάλωτοι της
αναισθησίας. Πολλές φορές αναγνωρίζουμε
την εσκεμμένη ή μη ανοχή και αδιαφορία
μας, ενώ παράλληλα η όσφρησή μας έχει
εθιστεί απ’ τις χιλιάδες των ανθρώπινων
πτωμάτων και το χειρότερο, καταργήθηκε η
αίσθηση του ανθρώπινου χρέους και
ασυνείδητα προσαρμοζόμαστε στο εμπρός
μας μακάβριο χάος.
Βομβιστές
και τρομοκράτες, μάρτυρες και καμικάζι
αποτελούν το παζλ της Μέσης Ανατολής για
το οποίο οι… άνθρωποι των δυτικών
κυβερνήσεων δεν κάνουν τίποτα ή κάνουν
ελάχιστα για την αποτροπή του
ανθρώπινου εγκλήματος έτσι που το
δολοφονικό παζλ να συνεχίζει την
παράλογη βία παίρνοντας ανεξέλεγκτες
διαστάσεις και επί πλέον, η ανθρωπότητα
να ζει έναν πρωτόγνωρο εθισμό απ’ την
τραχύμαλλη σκιά του θανάτου που του έχει
αχρηστεύσει τις αισθήσεις. Παιδάκια,
γυναίκες, άνθρωποι κάθε ηλικίας
εκτίθενται στο παρανάλωμα του θανάτου.
Ακούμε εμείς οι…πολιτισμένοι Πολίτες
από προστατευτική θέση και απόσταση
πολυάριθμους θανάτους, οσφραινόμαστε το
θάνατο αλλά μη μπορώντας (προϊόν
εκφαυλισμού) να συνειδητοποιήσουμε αυτή
την καταστροφή, αδιαφορούμε παθητικά
σηκώνοντας τους ώμους ή φτύνοντας στους
κόρφους μας λέγοντας μέσα μας, μακριά
από μας.
Βέβαια
γίνονται αγώνες ενάντια στους Πολέμους
από ευαίσθητους Πολίτες, πλην όμως οι
αγώνες αυτοί είναι κουκιά μπροστά στα
εγκλήματα που καθημερινά διαπράττονται
σε βάρος της ανθρωπότητας. Το σύνολο των
Πολιτών και οι διάφοροι Σύλλογοι,
Οργανισμοί κλπ που τους εκπροσωπούν με
μπροστάρηδες τη διανόηση και ολόκληρο
το …επιτελείο των τεχνών πρέπει να
βρεθούν στους δρόμους. Ο θάνατος, όχι ο
φυσικός αλλά ο κατευθυνόμενος, δεν
γνωρίζει πρόσωπα και τίτλους.
Έχοντας
κατά νου ότι βρισκόμαστε εγκλωβισμένοι
στο μέτωπο του Γ` Παγκοσμίου Πολέμου, οι
επιλογές είναι ελάχιστες: αντιδρούμε ή
σιωπούμε. Και ο Γ` Παγκόσμιος Πόλεμος
είναι εδώ· τον ζούμε· και στην
Ελλάδα και στον Κόσμο ολόκληρο. Και
αλλού είναι «ψυχρός», αλλού «θερμός»,
αλλού αλήτικος, διεφθαρμένος και
ανελέητος αρπάχτης, οικονομικός γδάρτης
και κατασταλτικός διώκτης τής
ανθρωπότητας προς ατέρμονες
κατευθύνσεις, αδιανόητες για τον
ανθρώπινο νου. Κι αυτό μεταφράζεται,
φασιστοσιωνιστικό κεφάλαιο επανδρωμένο
με κάθε λογής ανδράποδα και αποτελεί τη
μήτρα των κακών.
Η
Μέση Ανατολή, δεκαετίες τώρα, δεν έπαψε
στιγμή να αποτελεί το «μαύρο πρόβατο»
για τη Δύση. Δυο λαοί, Παλαιστίνιοι και
Ισραηλίτες, ο ένας λιγότερο, ο άλλος
περισσότερο πληρώνουν το τίμημα. Και όχι
μόνο. Είναι πολλοί οι λαοί της Ασιατικής
Ηπείρου που πληρώνουν με τις ζωές τους,
που χάνουν τα υπάρχοντά τους, που
διαμελίζονται οι πατρίδες τους και άρον-άρον
παίρνουν το δρόμο της φυγής χάρη σ’
αυτούς που «μαυρίσατε τους ουρανούς με
φτερωτά πουλιά πυρός και με σκληρό
ατσάλι».
Η
Νέα Τάξη Πραγμάτων είναι ο Γ` Π. Πόλεμος.
Είναι μια «ομάδα»-εκτροφείο εκμαυλιστών,
μια ομάδα-έκτρωμα της «Παγκοσμιοποίησης»,
μια μαφία «απυρόβλητων», ανάλγητων και
αμοραλιστών, μια γκρουπούσκουλα
εθισμένη απ’ τον εκφαυλισμό-προϊόν που
αφήνει ο Πόλεμος-, μια χούφτα ανθρώπων
που προκαλεί στον Κόσμο μας μια
αδυσώπητη δίνη.
Μέσα στην Παγκόσμια καταισχύνει η «ομάδα» των κρατούντων τα ηνία της Νέας Τάξης Πραγμάτων, εκείνο που ακόμα δεν έχουν συνειδητοποιήσει, οι άμοιροι, είναι η μεγάλη και αέναη οργή που προκαλούν στους λαούς, που κάποια μέρα, κάποια στιγμή, θα τους φέρει αντιμέτωπους μπροστά τους. «Όταν ο λαός εξεγείρεται και παραδίνεται στην οργή του είναι μια φλόγα σφοδρή, που μάταια προσπαθεί κάποιος να σβήσει». (Ευριπίδης). Με όλα τα παραπάνω ας μας επιτραπεί να παραθέσουμε παλιό μας σχόλιο αφιερωμένο στον Πόλεμο στο Ιράκ και σήμερα στην Παλαιστίνη.
