Πίσω στο ευρετήριο

Τα πολλά πρόσωπα του καρκίνου.

                                                                  Της Κατερίνας Σάρας

Ο καρκινικός όγκος ενός ανθρώπου δεν έχει ομοιομορφία, αλλά μπορεί να περιέχει μεγάλη ποικιλομορφία, σύμφωνα με μια νέα βρετανική επιστημονική έρευνα, που για πρώτη φορά ανακάλυψε ότι όπως οι διαφορετικοί όγκοι έχουν διακριτές γενετικές μεταλλάξεις, το ίδιο συμβαίνει και στα διαφορετικά μέρη του ίδιου όγκου. Με άλλα λόγια, ένας όγκος δεν είναι μια μάζα πανομοιότυπων καρκινικών κυττάρων, αλλά ένα μωσαϊκό γενετικά διαφορετικά κυττάρων που ούτε είναι δυνατό να εντοπισθούν σε μία και μόνη βιοψία, ούτε ανταποκρίνονται στο ίδιο φάρμακο, με συνέπεια ο όγκος -λόγω και της μονομερούς βιοψίας- να αντιστέκεται με επιτυχία.

Η ανακάλυψη αυτή βοηθά να ερμηνευθεί γιατί είναι τόσο δύσκολη η μελέτη και η θεραπεία της νόσου του καρκίνου. Εξηγεί, επίσης, γιατί η εκτίμηση ενός ιατρού σχετικά με την πρόγνωση ή τη μελλοντική θεραπεία μπορεί να μην είναι ίδια, αλλά να εξαρτηθεί από το μέρος του όγκου όπου θα γίνει η βιοψία.

Η νέα ανακάλυψη επίσης μπορεί να εξηγεί γιατί πολλές αντικαρκινικές θεραπείες παύουν τελικά να έχουν αποτέλεσμα μετά από ένα ή δύο χρόνια. Τα αντικαρκινικά φάρμακα στοχεύουν συνήθως σε κύτταρα με συγκεκριμένες μεταλλάξεις, όμως αυτά μπορεί να υπάρχουν μόνο σε περιορισμένα σημεία του όγκου και όχι στα υπόλοιπα. Άλλα καρκινικά κύτταρα στον ίδιο όγκο μπορεί να μένουν αθεράπευτα και να επιτρέπουν στον όγκο να μεγαλώσει ξανά, όπως η μυθική «Λερναία Ύδρα». Αυτός είναι ένας λόγος που σε μερικές περιπτώσεις η κατάσταση των καρκινοπαθών εξελίσσεται καλύτερα, όταν οι γιατροί αφαιρούν τον κύριο όγκο, ακόμα και όταν έχουν ήδη υπάρξει μεταστάσεις, καθώς έτσι μειώνονται οι δυνατότητες του εξαπλωμένου καρκίνου να ανατροφοδοτηθεί.