The strong voice of a great community
Ιούνης 2007

Πίσω στο ευρετήριο

 Σκόπια: Η προπαγάνδα καλά κρατεί!

Της Χριστιάννας Λούπα*

loupachr@otenet.gr

 

Στις 2 του περασμένου Μαΐου κατατέθηκε στο Κογκρέσο ψήφισμα (H. RES. 356) από ομάδα βουλευτών και των δύο Κομμάτων, με το οποίο καλούνται σε αυστηρό τόνο τα Σκόπια να σταματήσουν «τις εχθρικές δραστηριότητες και την προπαγάνδα» κατά της Ελλάδας και να διαπραγματευτούν σοβαρά με την Αθήνα για την εξεύρεση μιας κοινά αποδεκτής ονομασίας. Ως «εχθρικές δραστηριότητες» το ψήφισμα εκλαμβάνει την προκλητική ονομασία του αεροδρομίου των Σκοπίων ως «Αλέξανδρος ο Μέγας» και ως «προπαγάνδα» τη διδασκαλία στα σχολεία της ΠΓΔΜ, ότι τμήματα της ελληνικής επικράτειας, συμπεριλαμβανομένης της ελληνικής Μακεδονίας, δικαιωματικά ανήκουν στην ΠΓΔΜ.

Το ότι στις 23 Απριλίου η κυρία Κοντολίζα Ράις σε επιστολή της προεξοφλούσε την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ με το όνομα Μακεδονία και το ότι ο Κύριος Τζωρτζ Μπους μετέβη την περασμένη Κυριακή στα Τίρανα, απ’ όπου υποστήριξε και πάλι τα Σκόπια, δείχνουν πόσο πολύ απέχουν οι απόψεις των κοινοβουλευτικών σωμάτων από την ίδια την κυβέρνηση των ΗΠΑ, η οποία επιμένει να ανάβει φωτιές στα Βαλκάνια, αποθρασύνοντας την ΠΓΔΜ, που τα έχει βάλει με όλους τους γείτονές της, ακόμα και με τη Βουλγαρία.

Χαρακτηριστικό δείγμα προπαγάνδας εξ άλλου, αποτέλεσε η καταχώρηση προσβλητικής για την Ελλάδα διαφήμισης στην παναυστραλιανής κυκλοφορίας εφημερίδα The Australian, της 23ης Μαΐου, κατά τη διάρκεια δηλαδή της επίσκεψης του πρωθυπουργού στην Ωκεανία.

Στη σελίδα 4 της εφημερίδας διαβάζουμε λοιπόν: «Ο πρωθυπουργός κύριος Howard θα πρέπει να κάνει χρήση της επίσκεψης του Έλληνα πρωθυπουργού κυρίου Κώστα Καραμανλή, ώστε να προτρέψει την Ελλάδα να αντεπεξέλθει στις υποχρεώσεις της, τις σχετικές με τα ανθρώπινα δικαιώματα προς τις εθνικές μειονότητες. Η Αυστραλία θα πρέπει να παίξει έναν πιο εποικοδομητικό ρόλο στην περιοχή, αναγνωρίζοντας την «Δημοκρατία της Μακεδονίας» με το όνομα που επέλεξαν οι κάτοικοί της».

Το αστέρι της Βεργίνας κυριαρχεί στην καταχώρηση, ενώ ούτε λίγο ούτε πολύ γίνεται, μεταξύ άλλων, λόγος για τους «σκλαβωμένους» Μακεδόνες που ζουν στην Ελλάδα, η οποία αρνείται «το δικαίωμα των γηγενών Μακεδόνων να διατηρήσουν τη γλώσσα και την εθνική τους ταυτότητα».

Προβάλλεται επίσης ο ισχυρισμός ότι η αυστραλιανή κυβέρνηση «έχει υποκύψει στην ελληνική κυβέρνηση και το διεθνές λόμπι της» και δεν αναγνωρίζει τη χώρα με το συνταγματικό της όνομα. Ας σημειωθεί εδώ ότι η Αυστραλία πράγματι εξακολουθεί να δέχεται την ΠΓΔΜ ως FYROM, πράγμα για το οποίο ο Έλληνας πρωθυπουργός ευχαρίστησε τον κύριο Howard.

Η διαφήμιση πάντως χρηματοδοτήθηκε από την φερόμενη ως Μακεδονική Ορθόδοξη Κοινότητα του Σίδνεϋ και την Ενωμένη Μακεδονική Διασπορά, με την υποστήριξη διαφόρων τοπικών οργανώσεων.

Η γέννηση του Μακεδονικού προβλήματος άλλωστε, τοποθετείται χρονικά στο 1944, όταν ο Τίτο ονόμασε ένα από τα ομοσπονδιακά κρατίδια της Γιουγκοσλαβίας, «Ομόσπονδη Λαϊκή Δημοκρατία Μακεδονίας», με σκοπό τη σύσταση της «Νοτιοσλαβικής Ομοσπονδίας», στην οποία θα περιλαμβάνονταν εκτός από τη Γιουγκοσλαβία, τμήματα της Ελλάδας, της Βουλγαρίας και της Αλβανίας.

Έκτοτε το θέμα παρέμεινε σε λήθαργο, μέχρι βέβαια τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας που ξεκίνησε το 1991. Στο διάστημα που μεσολάβησε οι μεταπολεμικές ελληνικές κυβερνήσεις δεν αντέδρασαν σχεδόν καθόλου, αφού το κλείσιμο των συνόρων με τη Γιουγκοσλαβία ήταν απαραίτητη προϋπόθεση για να επικρατήσουν τα κυβερνητικά στρατεύματα και να λήξει ο Εμφύλιος. Αφ’ ετέρου γέφυρες επικοινωνίας μεταξύ Ανατολικού και Δυτικού Μπλοκ ήταν σχεδόν ανύπαρκτες.  

Ας συνειδητοποιήσουμε πάντως ότι εδώ που φτάσαμε όλα δείχνουν ότι μάλλον έχουμε μπει σε μονόδρομο που δυστυχώς καταλήγει σε αδιέξοδο. Γιατί, πόσες πιθανότητες υπάρχουν πλέον να διατηρήσει το κράτος των Σκοπίων το όνομα FYROM, τη στιγμή που αφ’ ενός το μεγαλύτερο μέρος της διεθνούς κοινότητας το αναγνωρίζει ως Δημοκρατία της Μακεδονίας και αφ’ ετέρου έχει την ανοιχτή υποστήριξη των Αμερικανών; Από τις χώρες δε του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ μόνο η Γαλλία δεν έχει αποδεχτεί την ονομασία Μακεδονία.

Όσον αφορά δε, το ελληνικό βέτο, αυτό θα σήμαινε απ’ ευθείας σύγκρουση της χώρας μας με τις ΗΠΑ και ανατροπή των σχεδίων της Ουάσιγκτον για τον έλεγχο της νότιας περιοχής των Βαλκανίων.

Αναμένουμε λοιπόν τις εξελίξεις και τις αποφάσεις του Πλανητάρχη, όσον αφορά τη γειτονιά μας. Για καλό πάντως σίγουρα δεν ήρθε απ’ τα μέρη μας, ούτε αυτός, ούτε ο κύριος Μπερνς!

*Η Χριστιάννα Λούπα είναι δικηγόρος και συγγραφέας του βιβλίου «Μετά την Καταστροφή, Σμύρνη – Κατοχή» (εκδόσεις Ιωλκός)