Ένας
ήρωας της δεκάρας!!!
Γράφει ο Διονύσης Ε. Κονταρίνης Νέα Υόρκη Ιούνιος 2007
Με
τιμές ήρωα οι Αλβανοί υποδέχτηκαν τον
πρόεδρο των ΗΠΑ, Τζωρτζ Μπους, που
επισκέφτηκε την πρωτεύουσα της χώρας
τους, τα Τίρανα την Κυριακή 10 Ιουνίου.
Όσο και να μοιάζει απίστευτο είναι
αληθινό.Το να βλέπει κανείς τους
Αλβανούς να υποδέχονται με ξέφρενο
ενθουσιασμό έναν πρόεδρο κάποιας
καπιταλιστικής χώρας, και περισσότερο
τον πρόεδρο των ΗΠΑ, σαν ήρωα, έστω και
μετά από την καθεστωτική τους αλλαγή,
αυτό ξεπερνά τα όρια κάθε φαντασίας και
μόνο γιά φαρσοκωμωδία μπορεί να το
εκλάβει κανείς. Το πόσο ήρωας είναι ο
άνθρωπος που υποδέχτηκαν, αυτό ας το
αφήσουμε να το κρίνει η Ιστορία.
Τουλάχιστον αυτή έχει το θάρρος να
προσπαθεί να λέει την αλήθεια έστω και
αν καμμιά φορά – γιά κάποιους λόγους όχι
δικούς της - δεν της το επιτρέπουν.
Στην
προκειμένη περίπτωση το μείζον θέμα δεν
είναι πόσο ήρωας μπορεί να είναι ο κ.
Μπους αλλά ποιοί οι λόγοι της επίσκεψής
του Αμερικανού πρόεδρου στην Αλβανία
και σε άλλες χωρες των Βαλκανίων. Σε μιά
περιοχή, που από χρόνια έχει
χαρακτηριστεί σαν εύφλεκτη, σαν ένα
ηφαίστειο, που από στιγμή σε στιγμή
μπορεί να εκραγεί.
Είναι
γεγονός ότι στα Βαλκάνια, γιά πάρα
πολλούς λόγους, οι πολιτικές ισορροπίες
ακροβατούν πάνω σε τεντωμένα σχοινιά
και από όλους τους οργανισμούς
καταβάλονται κάποιες προσπάθειες οι
ισορροπίες αυτές να κρατηθούν. Εάν
κάποιος θελήσει να παίξει με τις
ισορροπίες αυτές, τότε κανείς δεν μπορεί
να ξέρει πόσοι και ποιοί ασκοί του
Αιόλου θα ανοίξουν.
Η
επίσκεψη του κ. Μπους στα Βαλκάνια είναι
γνωστό ότι δεν έχει σαν σκοπό να
κρατηθούν αυτές οι ισορροπίες. Μιά
σταθερότητα στα Βαλκάνια είναι κάτι που
δεν εξυπηρετεί την αμερικανική
εξωτερική πολιτική. Αντίθετα, συμφέρει η
ανασφάλεια, η αβεβαιότητα, οι διαφορές,
οι αναταραχές. Σε τελική ανάλυσει το
χάος είναι αυτό, που εξυπηρετεί τα
σχέδιά τους.
Η
Ενωμένη Ευρώπη από τότε που ιδρύθηκε και
κατάφερε να σταθεί στα πόδια της
αποτέλεσε ένα πονοκέφαλο γιά τις ΗΠΑ
Έναν πονοκέφαλο πολιτικό, οικονομικό,
εμπορικό. Τα μονοπώλεια που μέχρι τότε η
Αμερική είχε στην Ευρώπη σιγά-σιγά έχουν
αρχίσει να είναι μιά ζημιά. Ακόμη και οι
διάφορες συμμαχίες με κάποια κράτη –
μέλη της Ενωμένης Ευρώπης, δεν
προσφέρουν αυτό που η Αμερική επιθυμεί.
Την απόλυτη κυριαχία και σε αυτόν τον
χώρο. Ένα εμπόδιο υψώθηκε στα
πλανηταρχικά της σχέδια με την γέννηση
της Ενωμένης Ευρώπης. Γιά να προλάβει
τις μελλοντικές εξελίξεις η Αμερική,
έπρεπε να τοποθετήσει κάποιο δικό της
μάτι, όσο γίνεται πιό κοντά την Ενωμένη
Ευρώπη. Οι χώρες των Βαλκανίων ήταν ο
καλύτερος χώρος. Και επί πλέον με την
πολιτική αστάθεια, που επικρατούσε σε
αυτές, της έδιναν το δικαίωμα να
τοποθετήσει την παρουσία της εκεί και να
έχει μιά άνετη δράση στην
πραγματοποίηση των σχεδίων της.
Το
πολιτικό παιγνίδι του Λευκού Οίκου
στους χώρους της Ενωμένης Ευρώπης είναι
διπλό. Γνωρίζοντας εκ των προτέρων τις
αντιδράσεις της Ρωσσίας και κάποιων
άλλων κρατών, φρόντισε έντεχνα το
παιγνίδι της να παιχτεί σε δύο ταμπλώ.
Την αμυντική πυραυλική ασπίδα σε Τσεχία
και Πολωνία, στο μάτι της Ρωσσίας δηλαδή,
και την δυναμική παρουσία της στα
Βαλκάνια με τον ρόλο της προστάτιδας της
ανεξαρτησίας του Κόσσοβου, κάτι που δεν
δέχεται η Ρωσσία. Έτσι πιστεύει ότι έχει
αποκτήσει το προβάδισμα της
διαπραγμάτευσης Και
φυσικά θα προτιμήσει να γίνει “η καλή
μαμά του Κόσσοβου” αδιαφορώντας
πιθανόν γιά τους πυραύλους.
Με
την επίσκεψή του στην Αλβανία ο κ. Μπους
φρόντισε η πρόθεσή του αυτή να πάρει
κάποιες διαστάσεις αφού είναι γνωστή η
επιθυμία των Αλβανών γιά ένα ανεξάρτητο
Κόσσοβο, κάτι που θα τους δώσει το
διακαίωμα μελλοντικά να ξεκινήσουν τους
αγώνες γιά ένωση με την Αλβανία. Το όραμά
τους γιά “μιά μεγάλη Αλβανία” είναι από
χρόνια γνωστό. Και φυσικά είναι μέσα στα
σχέδιά τους να εγείρουν αξιώσεις γιά
τους Τσάμηδες και της περιουσίες τους
δημιουργώντας πονοκέφαλους και στην
Ελλάδα. Και
φρόντισε ο ήρωας της δεκάρας να
ξεσηκώσει τους Αλβανούς πιό πολύ
τονίζοντας κατηγορηματικά στις ομιλίες
του.
“Το ερώτημα είναι αν θα υπάρξει ατέλειωτος διάλογος γιά ένα θέμα που έχουμε ήδη αποφασίσει.”
Άγνωστο
γιά ποιά απόφαση μίλησε ο κ. Μπους αφού
φυσικά ακόμη δεν υπάρχει καμμιά
απολύτως αναγνωρισμένη απόφαση γιά την
ανεξαρτοποίηση του Κοσσόβου. Μόνη της η
Αμερική έχει αποφασίσει αγνοόντας
επειδεικτικά όλους τους άλλους, αφού
τόσο η Ρωσσία όσο και η Σερβία – άμεσα
ενδιαφερόμενη – διαφωνούν, με την πρώτη
να προβάλει ακόμη και θέμα βέτο. Πάνω
σ΄αυτό το βέτο και προκειμένου να
κερδίσει την πρωτοβουλία των κινήσεών
της στην υπόθεση του Κόσσοβου, η Αμερική
θα επιχειρήσει να διαπραγματευτεί τους
πυραύλους στην Τσεχία και Πολωνία.
Σε
κάποια άλλη στροφή των λόγων του ο κ.
Μπους είπε.
“Κάποια
στιγμή θα πρέπει να πούμε. Αρκετά. Το
Κόσσοβο είναι ανεξάρτητο. Αυτή είναι η
θέση που έχουμε πάρει.”
Καταλύοντας
κάθε έννοια δημοκρατίας κάθε πολιτική
υπόσταση, αδιαφορώντας γιά όλους τους
άλλους εμπλεκόμενους στις υποθέσεις των
Βαλκανίων ο κ. Μπους αποφασίζει αυτός
γιά όλα και όλους.
“Κάθε
συνομιλία γιά το Κόσσοβο από δω και πέρα
θα πρέπει να έχει ως στόχο την
ανεξαρτησία της περιοχής.” δήλωσε
κατηγορηματικά.
Σε
όλα αυτά η Ρωσσία απάντησε απλά και
ξεκάθαρα.
“Η
Ρωσσία δεν πρόκειται να μεταβάλει την
θέση της στο θέμα του Κοσσόβου.”
Είναι
γνωστό σε όλους τους πολιτικούς χώρους
παγκοσμίως ότι ο πρόεδρος της Ρωσσίας,
Βλαντιμίρ Πούτιν, είναι ένα σκληρό
διαπραγματευτικό “καρύδι.” Είναι ένας
πολιτικός που δεν διαπραγματεύεται τα
συμφέροντα της χώρας του. Αντιμετωπίζει
τον κάθε συνομιλιτή του με την ψυχρή
λογική και με βάση αυτά που θέλει να
πετύχει. Και αυτό που θέλει να πετύχει ο
Πούτιν είναι και το Κόσσοβο να
παραμείνει ως έχει και οι πύραυλοι στην
Τσεχία και Πολωνία να μην τοποθετηθούν.
Μετά
από αυτά, όλα δείχνουν πως στα Βαλκάνια
το παιγνίδι γιά το Κόσσοβο θα συνεχιστεί
με απρόβλεπτες εξελίξεις. Πάντως ο κ.
Μπους θα πρέπει να γνωρίζει πως
παίζοντας με μιά αλλαγή στα σύνορα των
Βαλκανικών κρατών είναι σαν να παίζει με
μιά άγρια φωτιά. Μιά φωτιά που θα ανάψει
οποσδήποτε και κανείς δεν θα μπορέσει να
την σβύσει. Ούτε ακόμη και αυτός ο ίδιος,
που κάποιοι φρόντισαν να του δώσουν τον
τίτλο του “ήρωα.” Έναν τίτλο που δεν
χρειαζόταν αφού η Αλβανία έχει την τιμή
να φιλοξενεί στα βουνά της τους
πραγματικούς ήρωες του ΄40 που έπεσαν
πολεμώντας γιά την λευτεριά. Την
λευτεριά που σήμερα έρχεται να την
αμφισβητήσει “ένας ήρωας της δεκάρας.”
