Πίσω στο ευρετήριο

   Το καταπιεσμένο πνεύμα της 4^ης Ιουλίου

Μια παράδοση μεγαλύτερη των δύο αιώνων, ένας λαός ακούραστος, εργατικός και λάτρης της ελευθερίας. Μιας ελευθερίας προσωπικής του ατόμου και συλλογικής του έθνους. Δεν υπάρχει πλέον καμιά αμφιβολία ότι αυτό το πνεύμα της περηφάνιας των Αμερικανών πολιτών, τα τελευταία επτά χρόνια στην πράξη συνεχίζει να κακοποιείται από την διοίκηση η οποία επικαλείται τις ειδικές συνθήκες που επιβάλλει η ασφάλεια των Αμερικανών.

Χωρίς να αποτελεί την πρώτη φορά που η μεγάλη βόρειο Αμερικανική δημοκρατία βρέθηκε αντιμέτωπη με σοβαρούς κινδύνους, οι οποίοι απείλησαν αυτή την ίδια την ύπαρξή της, κάθε φορά λαός και κυβέρνηση στο παρελθόν, συνεργαζόμενοι κατόρθωναν να ξεπεράσουν εμπόδια και  τους κινδύνους διατηρώντας το σεβασμό των ελευθεριών των πολιτών.

Εξαίρεση σε αυτή την υπέροχη ιστορική πολιτική παράδοση των Ηνωμένων πολιτειών της Αμερικής αποτελεί η διοίκηση του Προέδρου Μπουςς, η οποία με την κινδυνολογία της τρομοκρατίας και τον ισχυρισμό της προστασίας των Αμερικανών πολιτών, κατόρθωσε μέσα σε μια επταετία να μετατρέψει στην πραγματικότητα τη χώρα σε κράτος αστυνομικό, το οποίο δεν έχει κανένα κοινό χαρακτηριστικό στοιχείο από τις ΗΠΑ των δύο τελευταίων αιώνων.

Είναι γνωστό ότι από τις πρώτες, κιόλας, μέρες στην εξουσία η παρούσα διοίκηση έκανε οτιδήποτε δυνατόν προκειμένου να διατηρήσει στα σκοτάδια των δικών της σκοπιμοτήτων τους Αμερικανούς πολίτες. Κοινή πρακτική της διοίκησης υπήρξε η συστηματική και παράνομη παρακολούθηση των τηλεφωνικών γραμμών και κάθε άλλης μορφής έκφρασης και επικοινωνίας μεταξύ των Αμερικανών πολιτών, ενώ οι προσωπικές πληροφορίες όλων αφέθηκαν στην διάθεση των υπηρεσιών ασφαλείας. Με άλλα λόγια μέσα σε μερικούς μόνον μήνες από την ανάληψη της εξουσίας από την σημερινή διοίκηση η ΗΠΑ έπαψαν να αποτελούν την ελεύθερη δημοκρατία που ο ίδιος ο Πρόεδρος ευαγγελιζόταν για άλλες χώρες.

Η κατάσταση αυτή έγινε περισσότερο τραγική όταν τις τελευταίες εβδομάδες έγινε γνωστό μέχρις ποιού βαθμού η διοίκηση είναι δυνατόν να κακοποιήσει τους νόμους προκειμένου να κρατήσει στα σκοτάδια της άγνοιας τόσο το νομοθετικό σώμα, όσο και το Αμερικανικό κοινό.

Ένα παράδειγμα αποτελεί το μεγάλο σκάνδαλο των μυστικών φυλακών της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, και η προσπάθεια της διοίκησης Μπούςς για συσκότιση της πραγματικότητας.

Ένας από τους πρωταγωνιστές αυτής της κακοποίησης της έννομης τάξης της Αμερικανικής δημοκρατίας αναφέρεται ο αντιπρόεδρος Dick Cheney, ο οποίος έχει τοποθετήσει την υπηρεσία του υπεράνω του Αμερικανικού Κογκρέσου, των δικαστηρίων μα και αυτού ακόμη του Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών. Για ένα διάστημα τεσσάρων ολόκληρων χρόνων αρνείται να υπακούσει στην εντολή του Προέδρου η οποία απαιτεί από τις υπηρεσίες του εκτελεστικού να είναι υπεύθυνες για τις απόρρητες πληροφορίες που διαχειρίζονται. Όταν η ειδική υπηρεσία που δημιουργήθηκε για τον σκοπό αυτόν προσπάθησε να αποσπάσει πληροφορίες από το γραφείο του αντιπροέδρου ο τελευταίος πρότεινε την κατάργηση αυτής της επιτροπής, αρνούμενος να παρουσιάσει τα σχετικά έγγραφα.

Ακόμα είναι γνωστό ότι ο Αμερικανός Αντιπρόεδρος είναι συνδεδεμένος με τα ποιό σκοτεινά επεισόδια τα οποία ταλαιπώρησαν την σημερινή διοίκηση καθώς κλειστοί και έμπιστοι συνεργάτες του έφθασαν στο σημείο να καταδικαστούν από την Αμερικανική δικαιοσύνη για ωμή παραβίαση των νόμων της χώρας.

Σύμφωνα με πρόσφατο δημοσίευμα των Times ο Αντιπρόεδρος δεν θεωρεί τον εαυτό του ως μέρος του εκτελεστικού, απεναντίας μάλιστα θεωρεί ότι ανήκει στο νομοθετικό, λόγω του ότι τιμητικά χαρακτηρίζεται ως πρόεδρος της Γερουσίας, ως εκ τούτου πιστεύει ότι δεν δεσμεύεται από τους κανονισμούς που αφορούν το εκτελεστικό.

Είναι επίσης γνωστό ότι ύστερα από την επίθεση της 11^ης του Σεπτέμβρη ο Αμερικανός Πρόεδρος έκανε οτιδήποτε δυνατόν προκειμένου να δυναμώσει τις εξουσίες του σε βάρος των λαϊκών ελευθεριών, ισχυριζόμενος την ανάγκη προστασίας του Αμερικανικού κοινού, υποστηρίζοντας ότι ειδικές περιστάσεις χρίζουν μεγαλύτερης προσοχής. Με αυτό το πνεύμα κατόρθωσε να περάσει από το Κογκρέσο τον “Νόμο του Πατριωτισμού”, με την υπόσχεση ότι οι υπεύθυνες υπηρεσίες ασφάλειας θα κατέβαλλαν κάθε προσπάθεια προκειμένου να μην υπάρξει κακοποίηση του πνεύματος του νομοθέτη.

Πρόσφατα, ωστόσο σε δημοσίευμα της Washington Post, ( 14^ης Ιουνίου), έγινε αναφορά ότι το FBI στην πραγματικότητα παραβίασε τους νόμους ή και τις διατάξεις του μερικές χιλιάδες φορές, κατά το διάστημα των τελευταίων πέντε ετών, καθώς κάνοντας χρήση του Νόμου περί Πατριωτισμού, παρακολουθούσε εσωτερικές τηλεφωνικές γραμμές, ηλεκτρονικά μηνύματα καθώς επίσης και οικονομικές συναλλαγές των Αμερικανών πολιτών.

Πέραν όμως όλων αυτών των τρομερών για μια δημοκρατία και τις ελευθερίες των πολιτών της η διοίκηση Μπούςς συνεχίζει να χρησιμοποιεί κάθε αντιδημοκρατικό μέτρο προκειμένου να επιβάλλει συσκότιση πληροφοριών πάνω στο Αμερικανικό κοινό. Συνεχίζει ακόμα και σήμερα να ισχυρίζεται ότι αγνοεί τα περί μυστικών  φυλακών και βασανιστηρίων των κρατουμένων σε φυλακές της CIA σε διάφορες χώρες της ανατολικής Ευρώπης. Είναι γνωστό ότι στις αρχές του Ιούνη το Συμβούλιο της Ευρώπης, μια ομάδα ανθρωπίνων δικαιωμάτων 46 εθνών, παρουσίασε καινούργια και αδιάψευστα στοιχεία για την ύπαρξη των μυστικών Αμερικανικών φυλακών, όπου οι έγκλειστοι παρέμεναν γυμνοί στα κελιά τους και κατά διαστήματα δεχόντουσαν ψυχρές και θερμές ψυχρολουσίες ή και υποβάλλονταν στο μαρτύριο του παγωμένου αέρα τον οποίο πετούσαν οι δεσμοφύλακες πάνω στο γυμνό κορμί των φυλακισμένων, ή και άφηναν να πιστευτεί ότι πρόκειται να τους πνίξουν. Σύμφωνα εξ άλλου με Αμερικανικές οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων,  39 άνδρες, από αυτούς που ήσαν φυλακισμένοι σε αυτές τις μυστικές φυλακές, έχουν “εξαφανισθεί” από τα κελιά τους.

Χωρίς να υπάρχει καμιά αντίρρηση  για το δικαίωμα της κάθε διοίκησης να διατηρεί ορισμένα μυστικά για “λόγους εθνικούς”, είναι πλέον αδιάψευστη η κακοποίηση στην οποία υπόκειται καθημερινά η Αμερικανική δημοκρατία από την διοίκηση του κ. Μπούςς.

Είναι μια λυπηρή πραγματικότητα η οποία αποδεικνύει την κακοποίηση της εμπιστοσύνης και του πατριωτισμού των Αμερικανών πολιτών από πλευράς διοίκησης, η οποία με τον ισχυρισμό της προστασίας των συμφερόντων εθνικής ασφάλειας, κακοποιεί τις ελευθερίες και τα δικαιώματα των Αμερικανών προκειμένου να αποκρύψει ανήθικες και παράνομες ενέργειες, πράξεις και παραλήψεις της, σε μια προσπάθεια να αποφύγει να εκτεθεί στο κοινό, ενώ παράλληλα εφαρμόζει το παλαιό όνειρο του Αμερικανού Προέδρου για τη δημιουργία “Αυτοκρατορικής” Αμερικανικής Προεδρίας.

Το γεγονός έρχεται απλώς να επιβεβαιώσει σήμερα,(ύστερα από επτά ολόκληρα χρόνια) την αρθρογραφία της επιθεώρησης “Πατρίδες”, “ Τα χρόνια του Καλιγούλα”.

Καιρός λοιπόν για τον Αμερικανικό λαό να διεκδικήσει τα δικαιώματά του όπως αυτά έχουν χαραχθεί από τους πατέρες του Έθνους και εκφράζονται με τους πανηγυρισμούς της 4^ης του Ιούλη.

“Πατρίδες”