Έκκληση για Ενότητα
Του Θεόδωρου
Σπυρόπουλου
Προέδρου
Του Έλληνο-Αμερικανικού
Εθνικού Συμβουλίου
Είναι πραγματική σπατάλη
ενέργειας και χρόνου οι συγκρούσεις που
λαμβάνουν χώρα σε διάφορους
Ομογενειακούς οργανισμούς. Σπατάλη, το
κόστος της οποίας πληρώνει ο Ελληνισμός
της Αμερικής στο σύνολό του.
Η Οργανωμένη ομογένεια
δεν έχει την πολυτέλεια να χάνει
δυνάμεις μέσα από προσωπικές
συγκρούσεις και συγκρούσεις
μικροσυμφερόντων. Η ενασχόληση με τα
κοινά για την προώθηση κοινών στόχων
βασίζεται στον εθελοντισμό. Είμαστε
όλοι εργάτες και υπηρέτες ιδεών για το
κοινό καλό. Δεν υπάρχουν στρατηγοί, δεν
υπάρχουν «καλοί» ή «κακοί».
Στην οργανωμένη ομογένεια
δεν κληθήκαμε να γίνουμε εισαγγελείς
και να καταγγείλουμε ή να τιμωρήσουμε
συμπατριώτες μας. Οι ομογενειακοί
οργανισμοί σε όλα τα επίπεδα, είτε ως
σωματεία, σύλλογοι, είτε ως Ομοσπονδίες
δημιουργήθηκαν για να συγκλίνουν, να
ενώνουν και να συντονίζουν προσπάθειες.
Οι Οργανώσεις δεν
λειτουργούν για το προεδρείο τους. Το
προεδρείο εργάζεται για την οργάνωση. Οι
εκλογές του εκάστοτε σωματείου και
ομοσπονδίας λαμβάνουν χώρα για να
αναδειχθεί ο ηγέτης εκείνος που
διαθέτει τον χρόνο, το κύρος και την
γνώση για να ενώσει και να συντονίσει το
έργο. Και ο τυπικός αυτός ηγέτης είναι
ίσος με τους υπόλοιπους με τους οποίους
συναποφασίζει.
Με αφορμή αρκετές
εκκλήσεις προς το Ελληνο-Αμερικανικό
Εθνικό Συμβούλιο, εκφράζοντας μεγάλη
μερίδα της ομογένειας, απευθύνουμε
έκκληση προς όλες τις πλευρές για
αυτοσυγκράτηση, επικράτηση λογικής και
συνεργασίας για το κοινό συμφέρον.
Παραμερίζοντας
προσωπικές επιδιώξεις και πικρίες του
παρελθόντος, ας κοιτάξουμε μπροστά και
ας σταθούμε υπεράνω των περιστάσεων. Ας
υποχωρήσουμε όπου χρειάζεται. Ας «νερώσουμε
το κρασί μας».
Σε μία θαυμάσια συγκυρία
για τον Ελληνισμό στις Η.Π.Α. είναι
λυπηρό να σπαταλούμε δυνάμεις. Είναι
λυπηρό να καταφεύγουμε στον Τύπο
ανακοινώνοντας τις εσωτερικές
συγκρούσεις ενός οργανισμού ή να
σπιλώνουμε ονόματα ομογενών με τους
οποίους στον παρελθόν συνεργαστήκαμε.
Είναι ακόμη θλιβερότερο να μεταφέρουμε
τις προσωπικές αυτές μικρο-συγκρούσεις
στα Αμερικανικά Δικαστήρια.
Είναι θλιβερό αντί να
δίνουμε χρόνο στην εκπόνηση
προγραμμάτων που προωθούν τον Ελληνισμό
να αναπτύσσουμε στρατηγικές για την
εξουδετέρωση του αντιπάλου. Στις
εθνικές υποθέσεις δεν υπάρχουν
αντίπαλοι. Ας μην αυτοτραυματιζόμαστε.
Και το χειρότερο απ’ όλα
απομακρύνουμε τις νεώτερες γενεές.
Η ιστορία των Ελλήνων έχει
αρκετές περιπτώσεις διχασμού,
αλληλοσπαραγμού και εμφυλίων πολέμων.
Τα αποτελέσματά τους είναι γνωστά. Μας
αποδυναμώνουν ως έθνος. Ας διδαχθούμε απ’
αυτές,
Αποτελούμε κομμάτι μίας
ισχυρότατης σε μορφωτικό και οικονομικό
επίπεδο μεονότητας στις Η.Π.Α. Την ισχύ
αυτή επιτέλους ας την ενεργοποιήσουμε.
Ας την αξιοποιήσουμε προς όφελος τόσο
του Ελληνισμού όσο και της φιλοξενούσας
δεύτερης πατρίδας μας.
Δεν μας χωρίζει τίποτα.
Αντιθέτως μας ενώνουν πολλά.
