The strong voice of a great community
Ιούνιος 2006

Πίσω στο ευρετήριο

 

Κεντρική και Τοπική Εξουσία - Κράτος και Δήμος…! (Β` -9ο)

Σε πρώτο πρόσωπο: Τοπική Αυτοδιοίκηση

Από τον Πολίτη Βάιο Φασούλα

«Τι πιο ωραίο είναι να είσαι αυτό που είσαι. Καβαλάρης στο άλογό σου, να σταματάς όπου θέλεις και να κάνεις ότι θέλεις. Κάποιες φορές τα καταφέρνεις κάποιες όχι. Και η κούραση είναι πιο γρήγορη απ' τη ζωή και πιο δύσκολη εκτός και αν την ..υποτάξεις σαν ερωμένη, την κερδίσεις και πλαγιάζεις μαζί της. Τότε μπορεί, λέω μπορεί, να ακούσεις τη φωνή της, φωνή που μοιάζει σαν απόηχο που αφήνει ένας άδειος κουβάς που πέφτει σε ξερό μαγγανοπήγαδο... κι εσύ επιμένεις, επιμένεις μέχρι που κάνεις το πηγάδι και δακρύζει κι ο κουβάς να ανεβοκατεβαίνει και να ποτίζει γύρα του τις ξέρες... Τότε επανέρχεται η φωνή στα φυσιολογικά της επίπεδα, φωνή που μοιάζει σαν τη δική σου και σε κρατά δέσμιο... Πολλές οι ξέρες, πού να τις αντέξεις...Β.Φ.»

«Ποταμοί δίς τοίση αυτοίσι ουκ αν εμβαίης, έτερα γάρ επιρρέει ύδατα» (στο ίδιο νερό του ποταμού δεν μπορείς ποτέ να κολυμπήσεις δυο φορές διότι καινούργια νερά ρέουν συνεχώς, λέει ο Ηράκλειτος).

Δε θα ’ναι υπερβολή αν αναφερθώ σ’ αυτές τις ερχόμενες Δημοτικές εκλογές του 2006 ότι είναι μοναδικές στο είδος τους. Αν κάποιος παρακολουθεί τις εξελίξεις και τις επί μηνών «τριβές» που γίνονται, απ’ όλα βέβαια τα κόμματα, θα το καταλάβει. Από κει και μετά, οι υποψήφιοι, Δήμαρχοι και Νομάρχες με άφταστη ρητορική γλώσσα στην προσπάθειά τους να μεταφέρουν στους δημότες τα… προσόντα τους, τα οποία, αν είχαν κάποια, οι κομματικές «τριβές» τα αλλοίωσαν.

Αν μπορούσε κανείς να σκαρφαλώσει πάνω σ’ έναν πολιτικό άμβωνα και κοιτούσε κάτω το ανθρώπινο μωσαϊκό και έβλεπε τις αλληλοεπιδράσεις μεταξύ ενός κοινωνικού «όχλου» (από τη σκοπιά μου έτσι τα βλέπω και δε τα βλέπω γιατί τα θέλω…) και μιας κάσκας υποψηφίων Νομαρχών και Δημάρχων, σίγουρα θα έβλεπε την προ δυο χιλιάδες χρόνια εποχή των χρηστών να επαναλαμβάνεται στις μέρες μας, στον 21ο αιώνα.

Σ’ αυτή την περίπτωση ο Δήμος έχει πάρει τον πραγματικό του χαρακτήρα –Εκκλησία-(με την αρχαία έννοια παρακαλώ) κι εκεί οι σημερινοί Γραμματείς και Φαρισαίοι συνεδριάζουν σε ποιον υποψήφιο για Δήμαρχο ή Νομάρχη θα δώσουν το χρίσμα, αφού προηγουμένως αποδεχτεί τα ευαγγέλιά τους (αυτά που ως χτες ο υποψήφιος κατέκρινε σφόδρα) και κάτω από το κομματικό δισκοπότηρο θα «εξομολογηθεί» για τις παλιές του «αμαρτίες» και αφού δεχτεί την «μεταλαβιά» θα κατεβεί στο ανθρώπινο πλήθος έχοντας στο πέτο του το «χρίσμα» που θα τον κάνει… άρχοντα.

Τρελά πράγματα. Τουλάχιστον έτσι βλέπω τα δρώμενα, δυστυχώς, από κάποια γωνιά της Γερμανίας. Έτσι βλέπω την Κεντρική και Τοπική Εξουσία, το Κράτος και το Δήμο. Έτσι πληροφορούμε μέσο διαδικτύου για όλη την επικράτεια και όχι μόνο για τη γενέτειρά μου τα Τρίκαλα που αγαπώ ιδιαίτερα και ασφαλώς έχω τη χαρά να έχω και τοπικές εμπειρίες.

Ξέρετε κάτι Έλληνες Πολίτες; Εσείς που έχετε παράπονα, εσείς που καταδικάζετε κυβερνήσεις και κόμματα και που κατεβαίνετε σε διαδηλώσεις, που κόβετε καμιά φορά και την Ελλάδα στα δυο -και καλά κάνετε- και περιμένετε υπομονετικά την ώρα των εκλογών να τους «μαυρίσετε», Πολίτες, γιατί δε το κάνετε;

Γιατί επιλέγετε αυτό που καταδικάζετε και παράλληλα έχουν πιάσει κάλλους οι μασχάλες σας από τις επαναλαμβανόμενες ψήφους σας; Και τέλος ποιος ο λόγος των ποικίλων διαμαρτυριών, απεργιών, αποκλεισμών κλπ, όταν αυτές «παγώνουν», παραμερίζονται και ξεχνιούνται;

Πού, πώς και πότε χρησιμοποιείτε το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεστε; Ποιοι είναι αυτοί που θα λύσουν τα προβλήματα των κοινωνιών μας; (Λέω «μας λύσουν» διότι παρότι παραμένω στο εξωτερικό είμαι και Έλληνας δημότης-φορολογούμενος οπότε έχω τα ίδια δικαιώματα με τον Έλληνα γηγενή). Μήπως δεν έχουμε ακόμα καταλάβει ότι βρισκόμαστε στην παρακμή της υποκρισίας, της ψευτιάς και του παράλογου θεάτρου; Δεν έχουμε ακόμα καταλάβει ότι φτάσαμε πια στο ζενίθ των επικοινωνιακών παιχνιδιών (εδώ είναι που να τραβά κανείς τα μαλλιά του) ενώ η διαφθορά και η διαπλοκή πρυτανεύουν; Ή προτιμούμε το προσωπικό «βόλεμα» καταδικάζοντας το σύνολο; Γνωρίζουμε ότι η δύναμή μας, η ψήφος μας, είναι εκείνη που μπορεί να ανατρέψει τους «σύγχρονους χρηστούς»,  να αποτρέψει τη συνεχιζόμενη σπίλωση που εντέχνως σπέρνουν τα κόμματα; Η δική μας θέση, Πολίτες, η επιλογή μας, ποια είναι; Αυτή που θα μας σερβίρουν και τώρα στο πιάτο σαν τρισάγιο...(διότι κακά τα ψέματα, για τρισάγιο πρόκειται δεκαετίες τώρα μπαγιάτικο στάρι τρώμε).

Και δεν αναφέρομαι μόνο στα τοπικά προβλήματα. Στις πόλεις φαντάσματα, στην καθαριότητα, στον ΚΟΚ, στα έργα που γίνονται ή δε γίνονται, στα σχολεία που τα ναρκωτικά δίνουν και παίρνουν, στην ανεργία, στην ερήμωση των χωριών των νομών και χίλια δυο άλλα. Και να είναι μόνο αυτά ποιος έσκαγε. Όμως κι αυτά δεν λύθηκαν. Και δεν λύθηκαν όχι γιατί οι τοπικοί άρχοντες δεν μπορούν ή δε θέλουν αλλά δεν λύθηκαν διότι υπηρετούν το κομματικό συμφέρον. Αυτό δε γίνεται σήμερα;

-Παρεμπιπτόντως κάπου εδώ να εντάξω και τη διάσταση των Ομογενών. Τηλεγραφικά αναφέρω: αδιαφορία, άγνοια. Κι όταν λέμε Ομογένεια, για όσους δε γνωρίζουν, σημαίνει ελληνικός πολιτισμός! Α βρε βουλευτές! Οι περισσότερες οικογένειες έχουν και από έναν μετανάστη. Προσεχώς θα κουβεντιάσουμε και γι’ αυτό. Ας κοπιάσει κάποιος ειδήμονας για κουβέντα. 

Επί πλέον Ελλάδα δεν είναι μόνο η Αθήνα, η Θεσσαλονίκη ή και τα Τρίκαλα, μιας κι έχω την τιμή να είμαι Τρικαλινός. Ελλάδα είναι κάτι το ακατανόητο για μερικούς που μας…πρεσβεύουν. Κατά την άποψή μου η Ελλάδα είναι πλέον ένα διπλοκομματικό τσιφλίκι που διαχειρίζονται την τύχη της εν αγνοία του ελληνικού λαού. Και ασφαλώς για τη διαχείριση, η οποία απλώθηκε σε όλη την περιφέρεια, χρειάζονται και άλλους και δε χάλασε ο κόσμος, βρε αδελφέ, αν προέρχονται από άλλους πολιτικούς χώρους. Ποιος κοιτά σήμερα, καημένε Πολίτη, αξίες, ιδεολογίες, αρχές, ιδανικά. Γι’ αυτό πήγαμε-δεν πάμε- τόσο σε τοπικό επίπεδο όσο και σε εθνικό κατά διαόλου.

Κλείνοντας επαναλαμβάνω ότι: η Πολιτική μιας Χώρας περνά μέσα από την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Κι αυτό το ξέρουν όλοι. Οι μόνοι που δεν το ξέρουν είναι οι Πολίτες. Οι «έξυπνοι» πολιτικοί δεν επέτρεψαν να το μάθουν. Γι’ αυτό πάντα λέω, ξυπνάτε ω ρε! Ξυπνάτε. Γίνετε επί τέλους «πονηροί» και αφερέγγυοι, προστατέψτε τη νοημοσύνη σας από τους αρπάχτρες και φυλάξτε την ψήφο σας σαν τα μάτια σας…

Ε.Ε. - Μάης 26  2006  Web: www.fasoulas.de  *  e-mail: pelasgos@fasoulas.de