Πίσω στο ευρετήριο

                  “Οι φτωχούληδες του Θεού”

Στοχάζει και προβληματίζει η έκθεση του Συνήγορου του Πολίτη της επαρχίας του Οντάριο σε ότι αφορά τη νοοτροπία των δημοσίων υπαλλήλων προς τα πλέον αδύναμα και αβοήθητα μέλη της κοινωνίας μας, τα άτομα με φυσικές ή πνευματικές αναπηρίες.

Σύμφωνα με τις διαπιστώσεις του Συνήγορου, οι υπεύθυνοι δημόσιοι υπάλληλοι οι οποίοι έχουν τοποθετηθεί στη θέση του συμβούλου των αναπήρων πολιτών, κάνουν οτιδήποτε δυνατό για να δημιουργήσουν προβλήματα με στόχο τη διακοπή των ελάχιστων οικονομικών παροχών της επαρχιακής κυβέρνησης και το κίνδυνο της πίνας, καθώς δεν έχουν άλλο εισόδημα από κάποια εργασία ή επένδυση.

Χειρότερο, ωστόσο είναι το γεγονός ότι οι αδύναμοι αυτοί πολίτες υποχρεώνονται από το νόμο και τους, σε πολλές περιπτώσεις, άσχετους με τη πραγματικότητα δημόσιους υπαλλήλους να εργάζονται σε διάφορα εργαστήρια για πολλές ώρες την ημέρα χωρίς καμία πληρωμή ή και άλλη οικονομική αντιμισθία.

Στην πραγματικότητα τα άτομα με αναπηρίες στο Οντάριο αποτελούν αντικείμενο ενός είδους σύγχρονης “δουλείας”, καθώς είναι υποχρεωμένοι να εργάζονται έναντι αμοιβής μερικών δολαρίων το μήνα.

Το βέβαιο είναι ότι το ποσό αυτής της αμοιβής, τις περισσότερες φορές, δεν καλύπτει ούτε και την δαπάνη των εισιτηρίων τους για τη μετάβασή τους από το σπίτι στο τόπο της εργασίας και την επιστροφή τους. Το περίεργο όμως είναι ότι ενώ στην επαρχία του Οντάριο υπάρχει νομοθετική κατοχύρωση των κατώτερων ποσών αμοιβής την ώρα, παρ’ όλα αυτά από τις διατάξεις αυτές εξαιρούνται οι “φτωχούληδες αυτοί του Θεού” οι οποίοι στην κυριολεξία είναι αφημένοι στη διάθεση εκείνων που τους απασχολούν να κρίνουν πόσες δεκάρες θα τους δώσουν, θα μπορούσαμε να ισχυρισθούμε ότι αποτελεί κάποιο είδος σύγχρονης δουλείας.

Πέραν τούτου, εάν κάποιος των αποδεκτών του επιδόματος αναπηρίας της επαρχίας κάνει κάποιο λάθος στην μηνιαία υποβολή δήλωσης εισοδήματος, η “κοινωνική λειτουργός” η οποία υποτίθεται αμείβεται με χιλιάδες δολάρια από το υπεύθυνο Υπουργείο, αντί να δείξει κατανόηση και να προσπαθήσει να βοηθήσει το δικαιούχο, κατά κανόνα αποφασίζει τη διακοπή του βοηθήματος, καταδικάζοντας τον δικαιούχο σε πείνα ημερών και πολλές φορές μηνών, έως ότου η επιτροπή εφέσεων εξετάσει την αίτηση του αδύναμου πολίτη και επαναφέρει τα δικαιώματά του, τα οποία θα πρέπει να σημειωθεί, προστατεύονται νομοθετικά.

Κάτω από αυτές τις τραγικές συνθήκες οι αποδέκτες του κοινωνικού αυτού βοηθήματος δεν μπορούν να δημιουργήσουν οικονομίες, δεν τους επιτρέπεται ακόμα και να χρησιμοποιούν πιστωτικές κάρτες, τα δε ποσά που πιθανώς θα μπορούσε να δανεισθεί ο κάτοχος από αυτές θεωρείται ως “εισόδημα”  και επομένως αιτία διακοπής του κοινωνικού βοηθήματος.

Τόσο στο παρελθόν, όσο και το παρόν επανειλημμένως είχαμε την ευκαιρία να φέρουμε αυτή τη πραγματικότητα στη προσοχή των υπευθύνων της κυβέρνησης των Φιλελευθέρων της επαρχίας, οι οποίοι μας διαβεβαίωσαν για τη λήψη των απαραίτητων μέτρων, χωρίς τελικά να κάνουν κάτι προς αυτή τη κατεύθυνση.

Αυτό το9 θλιβερό σκηνικό έρχεται τώρα να κάνει ποιό γκρίζο η έκθεση του Συνήγορου του Πολίτη για την επαρχία του Οντάριο και τον ευχαριστούμε.

Εκείνο, ωστόσο, που δεν γνωρίζουμε είναι το εάν και κατά πόσο αυτή τη φορά ο κ. McGuinty και οι υπουργοί του θα αποφασίσουν να πάρουν μέτρα τα οποία θα βοηθήσουν να ξεπεραστεί αυτή η απαράδεκτη πραγματικότητα για κάθε αναπτυγμένη οικονομικά κοινωνία.

Τούτη φορά δεν πρόκειται για θέμα πολιτικής, αλλά μάλλον απαράδεκτης αδικίας και είμαστε περίεργοι να δούμε πως θα αντιδράσει ο ίδιος ο Πρωθυπουργός της επαρχίας.

“Πατρίδες”

Επιστολή του Βουλευτή Γιάννη Κάννη.

Με δική του επιστολή ο ομογενής βουλευτής του ομοσπονδιακού κοινοβουλίου του Καναδά  μας κοινοποιεί αντίστοιχη του γραφείου του Πρωθυπουργού κ. Χάρπερ με την οποία γίνεται γνωστό ότι αίτημα του τελευταίου για δωρεά ενός εκατομμυρίου δολαρίων από την κυβέρνηση προς την Ελληνική Κοινότητα Τορόντο, μεταβιβάζεται στην υπεύθυνη Υπουργό πολιτισμού για τελική απόφαση.

Συγχαρητήρια στον ομογενή πολιτικό.

“Πατρίδες”