Πίσω στο ευρετήριο

 Τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών

Μέρος 1^ο

«Απαρτχάιντ» στη Θράκη;

Της Χριστιάννας Λούπα*

loupachr@otenet.gr

Από πού να αρχίσω και πού να τελειώσω; Αναφέρομαι βέβαια στην πρόσφατα ανανεωμένη ιστοσελίδα του Τουρκικού Υπουργείου Εξωτερικών, που, επίσημα και απροκάλυπτα πλέον, επιτίθεται κατά της Ελλάδας σε όλα τα μέτωπα.

Πράγματι, αν θέλετε να σχηματίσετε δική σας γνώμη, δεν έχετε παρά να μπείτε στο site: Republic of Turkey, Ministry of Foreign Affairs και στη συνέχεια Foreign Policy> Regions> European Countries> EU Members> Greece. Εδώ είμαστε! Μπορείτε να πλοηγηθείτε στα επιμέρους κεφάλαια, που συνιστούν την αιχμή του δόρατος ανάμεσα στις δύο χώρες, θίγοντας τα πιο ευαίσθητα θέματα. Προσοχή όμως! Καλύτερα να μην μπείτε σ’ αυτή τη διαδικασία τις βραδινές ώρες. Κινδυνεύετε σοβαρά να χάσετε τον ύπνο σας!

Ας ξεκινήσουμε από το κεφάλαιο «Τουρκική μειονότητα στη Δυτική Θράκη» - προσέξτε ότι παντού χρησιμοποιείται ο όρος Τουρκική αντί μουσουλμανική - όπου αναφέρεται μεταξύ άλλων: «Σε αντίθεση με τις διεθνείς υποχρεώσεις της και το ίδιο το Σύνταγμά της, η Ελλάδα ακολουθεί πολιτική διακρίσεων έναντι της Τουρκικής μειονότητας σε πολλούς τομείς. Η συνεχιζόμενη καταπίεση που αντιμετωπίζουν στον τομέα της εκπαίδευσης και του θρησκεύματος κυρίως, επηρεάζει τη ζωή των μελών της μειονότητας, τα οποία στερούνται του δικαιώματος να μορφώσουν τα παιδιά τους σωστά. Τα σχολικά κτίρια είναι σε κακή κατάσταση και δεν επιτρέπεται να χτιστούν καινούρια σχολεία. Ειδικευμένοι δάσκαλοι σπανίζουν. Μόνο ένας περιορισμένος αριθμός μαθητών γίνεται δεκτός στα μειονοτικά σχολεία».

Την απάντηση δεν θα τη δώσω εγώ, αλλά οι πλέον αρμόδιοι ειδικοί. Οι καθηγήτριες Άννα Φραγκουδάκη και Θάλεια Δραγώνα, είναι υπεύθυνες του Προγράμματος για την εκπαίδευση των μουσουλμανοπαίδων στη Θράκη, εδώ και έντεκα χρόνια, τοποθετημένες εκεί από το Συντονιστικό Γραφείο Μειονοτικών Σχολείων και δήλωσαν στην εφημερίδα «Χρόνος»: «… Έχουμε από το 1997 τεράστια αλλαγή στην συμμετοχή των παιδιών στο σχολείο. Έχουμε τετραπλασιασμό στην δευτεροβάθμια, δηλαδή στο γυμνάσιο και τα τελευταία χρόνια ακόμη πιο μεγάλη αύξηση στον αριθμό στο λύκειο, με πολύ γρήγορους ρυθμούς. Έχουμε θεαματική αλλαγή στην πρόσβαση των κοριτσιών στο σχολείο αυτά τα 10 χρόνια… Διαπιστώσαμε ότι ήταν 65% το ποσοστό των παιδιών που δεν τελείωναν το γυμνάσιο, ενώ στην υπόλοιπη χώρα ο μέσος όρος των παιδιών που δεν τελειώνουν το γυμνάσιο είναι γύρω στο 7%. Είναι τερατώδης αριθμός που σημαίνει μεγάλη πλειοψηφία του πληθυσμού των παιδιών περίπου αναλφάβητοι. Στην εποχή μας είσαι αναλφάβητος με απλώς απολυτήριο δημοτικού… Αυτό βελτιώθηκε θεαματικά. Σήμερα πρέπει να είναι γύρω στο 30-35% το ποσοστό που δεν τελειώνει το γυμνάσιο.

Και κάτι ακόμα. Αυτές οι αλλαγές δεν γίνονται στις κοινωνίες τόσο γρήγορα συνήθως. Θέλουν μία γενιά και δυο για να αλλάξουν τόσο ριζικά τα ποσοστά. Εδώ έχουμε κάθε 5ετία και μια περίπου θεαματική αλλαγή… Το 75% των παιδιών σήμερα στο γυμνάσιο επιλέγει το δημόσιο γυμνάσιο έναντι του μειονοτικού. Από τότε που άνοιξε ο δρόμος των παιδιών της μειονότητας με την ποσόστωση για τα ελληνικά ανώτερα εκπαιδευτικά ιδρύματα, φτιάχτηκε, είναι ολοφάνερο πια στους αριθμούς, ένα όραμα, μία προσδοκία στα μέλη, τις οικογένειες της μειονότητας που είχαν παιδιά σχολικής ηλικίας, να πετύχουν το όνειρο τα παιδιά τους να σπουδάσουν σε ένα ελληνικό πανεπιστήμιο».

Και η κυρία Δραγώνα συνεχίζει: «Είναι πραγματικά εντυπωσιακή η ποιοτική αλλαγή και η αλλαγή στο πόσα μέλη της μειονότητας είναι πια και μέλη του Προγράμματος. Δηλαδή μέλη της μειονότητας δουλεύουν μαζί, συμμέτοχοι σε αυτή την ιστορία. Οι πλειονοτικοί και οι μειονοτικοί συνεργάτες συνεργάζονται και δουλεύουν για το ίδιο έργο. Αυτή την στιγμή στο πεδίο, στην Θράκη δηλαδή, 50% των συνεργατών μας είναι μέλη της μειονότητας».

Ας σημειωθεί εδώ ότι στα μειονοτικά σχολεία τα παιδιά διδάσκονται από δύο δασκάλους μαθήματα τόσο στα τουρκικά όσο και στα ελληνικά, ενώ διορίζονται πλέον και ιμάμηδες (που πληρώνονται από το ελληνικό κράτος) για το μάθημα των Θρησκευτικών. Επίσης, έχουν δημιουργηθεί δέκα Κέντρα Εκπαιδευτικής Στήριξης των μαθητών αυτών για επί πλέον ώρες διδασκαλίας εκτός σχολείου, εκ των οποίων τα δύο είναι κινητές μονάδες.

Καλό θα ήταν παρεμπιπτόντως, η «γείτων», για την οποία ο όρος «αμοιβαιότητα» αποτελεί άγνωστη λέξη, να μας δώσει μερικές εξηγήσεις για τη χριστιανική μειονότητα της Τουρκίας, η οποία τείνει εντελώς να εκλείψει λόγω των διωγμών που εξακολουθεί να υφίσταται, τη στιγμή που ο πληθυσμός της μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης ολοένα και αυξάνεται.

Όσον αφορά την αντίθεση της χώρας μας προς το ίδιο το Σύνταγμά της, όπως αναφέρεται, ένα είναι βέβαιο: Αν υπάρχει κάποια παραβίαση του Συντάγματος, τότε αυτή σίγουρα οφείλεται στην εφαρμογή του ιεροϊσλαμικού νόμου, της Σαρία, στη Θράκη, η οποία δημιουργεί πολίτες πρώτης και δεύτερης κατηγορίας και έρχεται σε αντίθεση με την αρχή της ισότητας των πολιτών ενώπιον του νόμου, που καθιερώνει το ελληνικό Σύνταγμα.

Αναρωτιόμαστε ωστόσο, πού αποσκοπεί η Τουρκία και αποφάσισε να προβεί σε δραματικές και καθόλου διπλωματικές αλλαγές στις δηλώσεις και τις διεκδικήσεις της. Γιατί άραγε διάλεξε τη συγκεκριμένη στιγμή να ανανεώσει την ιστοσελίδα του ΥΠΕΞ της; Έχει σχέση ο αγωγός φυσικού αερίου South Stream, που θα ξεκινά από τη Ρωσία και θα περνά από την Αλεξανδρούπολη; Ποιος κρύβεται πίσω απ’ όλα αυτά, τα οποία κάθε άλλο παρά συμβάλλουν στις σχέσεις καλής γειτονίας και στη διατήρηση της εύθραυστης ισορροπίας ανάμεσα στις δύο χώρες; Πού θα οδηγήσει αυτή η μεταστροφή;

Η συνέχεια στο επόμενο.

* Η Χριστιάννα Λούπα είναι δικηγόρος και συγγραφέας των βιβλίων «Μετά την Καταστροφή, Σμύρνη – Κατοχή» και «Στους Δρόμους του Πεπρωμένου»