Αύξηση της βασικής αμοιβής των ημερομισθίων εργασίας, στο Οντάριο
Του Γιάννη
Στεφ. Σαραϊδάρη
Τορόντο.
Η κυβέρνηση της επαρχίας του Οντάριο
αυξάνει τα κατώτατα όρια αμοιβής των
εργαζομένων από την πρώτη Φεβρουαρίου,
2007. Σύμφωνα με δηλώσεις του Υπουργού
εργασίας του Οντάριο, αυτή είναι η
τέταρτη αύξηση που επιβάλει η κυβέρνηση
των Φιλελευθέρων του Dalton
McGuinty, κατά
την διάρκεια της τετραετίας που ασκεί
την εξουσία στο Οντάριο.
“Προσφέρουμε
στις πιο χαμηλόμισθες τάξεις εργασίας
της επαρχίας, στους πλέον αδύναμους
οικονομικά πολίτες την τέταρτη αύξηση
αμοιβής, από την ημέρα που αναλάβαμε την
εξουσία δήλωσε ο Υπουργός Στήβ Πήτερς.
Η
αύξηση αυτή είναι ευεργετική για την
οικονομική ανάπτυξη του Οντάριο, καθώς
οι εργάτες αισθάνονται μεγαλύτερη
οικονομική άνεση με την αμοιβή της
εργασίας τους.
Έτσι
από τη πρώτη του Φλεβάρη 2007, το μικρότερο
ποσό αμοιβής εργασίας ανέρχεται στα 8
δολάρια την ώρα. Η αύξηση αυτή είναι η
τελευταία της σειράς που εφάρμοσε η
κυβέρνηση του Dalton
McGuiny από το
2004. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι αυτές ήταν
και οι πρώτες αυξήσεις που έλαβαν οι
εργάτες της επαρχίας από το 1995. Τα
κατώτερα ποσοστά αμοιβής εργασίας τον
Φεβρουάριο του 2006 είχαν καθορισθεί στα
7.75 σεντς.
Άλλες
αυξήσεις που επήλθαν στο σύστημα
αμοιβής είναι η αμοιβή σπουδαστών
ηλικίας μικρότερης των 18 ετών οι οποίοι
δεν εργάζονται περισσότερες από 28 μώρες
την εβδομάδα και παρακολουθούν σχολικά
μαθήματα. Το βασικό ποσοστό αμοιβής της
εργασίας τους τώρα ανέρχεται σε 7.50
δολάρια από 7.25 που είχε καθορισθεί εδώ
και ένα χρόνο.
Άτομα
τα οποία εργάζονται ως σερβιτόροι ποτών
θα δεχθούν μια αμοιβή .20 σεντς την ώρα
φθάνοντας τα 6.95 από 6.75 που ήταν η βασική
αμοιβή το ίδιο διάστημα.
Η
αυξήσεις αυτές αποτελούν μέρος των
υποσχέσεων της κυβέρνησης McGuinty
να επενδύσει στους πολίτες της επαρχίας,
σύμφωνα με τη δήλωση του υπουργού
εργασίας. Τα ποσοστά αύξησης αποβλέπουν
να βοηθήσουν τους
εργάτες που προσφέρουν εργασία με το
βασικό ποσοστό αμοιβής ενώ παράλληλα
επιτρέπουν στον επιχειρηματικό κόσμο
της επαρχίας να μπορέσει να
αντεπεξέλθει στις ανάγκες του
ανταγωνισμού της αγοράς, σύμφωνα με τον
κ. Πήτερς.
