Πίσω στο ευρετήριο

Λόγια του καφενείου!!

Γράφει ο Διονύσης Ε. Κονταρίνης   Νέα Υόρκη   Γενάρης 2007

-Καλή μέρα φίλοι μου!!!!!

Θριαμβευτικά μπήκε “ο Πρόεδρος” στο γνωστό μας ομογενειακό καφενείο τούτο το πρωινό.

Στο αντίκρισμα του όλοι οι φίλοι μας πετάχτηκα πάνω.

-Καλώς τον πρόεδρό μας.

-Καλωσόρισες Πρόεδρε.

-Καλώς μας ήρθες Προεδράρα μας.

Κάπως έτσι τον υποδέχτηκαν οι θαμώνες του καφενείου.

Για πάνω από είκοσι χρόνια Πρόεδρος τούτος δω, κάποιου συλλόγου, από κάποιο χωριό της Άνω Δυτικής Θράκης. Ένα σύλλογο, που είχε δεν είχε δώδεκα μέλη. Όμως

“ο Πρόεδρος” είχε πάρει πολύ στα σοβαρά τον ρόλο του. Τόσο πολύ που αν τον συναντούσες στον δρόμο και τον φώναζες με το όνομά του δεν θα σε άκουγε. Αν όμως τον φώναζες κ. Πρόεδρε τότε θα γύριζε, θα σου χαμογελούσε και θα σου έλεγε με προεδρικό ύφος.

-Καλημέρα φίλε μου.

Μάλλον από ετούτον τον πρόεδρο πήρε αφορμή ο Χάρρυ Κλιν και είπε εκείνο το ιστορικό

Στην Ελλάδα αν ρίξεις μία πέτρα θα χτυπήσεις ή σκύλο ή πρόεδρο.

Τέλος πάντων. Αυτό θα το κρίνει ο ιστορικός του μέλλοντος, όπως λένε και κάποιοι..... διανοούμενοι που κυκλοφορούν ανάμεσά μας, όταν δεν μπορούν να απαντήσουν σε κάτι.

Ξαπλώθηκε στην θέση του “ο Πρόεδρος” και παρήγγειλε το καπουτσίνο του. Μου έχουν πει ότι οι πρόεδροι πίνουν μόνο καπουτσίνο. Ποιος ξέρει γιατί. Έβγαλε το κομπολόι του και άρχισε να το μπεγλερίζει μερακλίδικα.

Μόλις χτες είχε γυρίσει “ο Πρόεδρος” από τη Θεσσαλονίκη όπου είχε πάει και αυτός να λάβει μέρος το Συνέδριο του ΣΑΕ, καλεσμένος ποιος ξέρει από ποιόν και για ποιό λόγο. Γιατί να χάσει την ευκαιρία ο άνθρωπος; Τσάμπα εισιτήριο ήτανε, τσάμπα ξενοδοχείο, τσάμπα φαγητό, τσάμπα διασκέδαση και τσάμπα κάτι άλλα....πολύ πιο όμορφα, που ούτε γράφονται ούτε λέγονται. Ας είναι καλά ο Έλληνας φορολογούμενος που πληρώνει. Ο Έλληνας που γυρίζει στις αγορές ψάχνοντας να βρει κάτι φτηνό για να επιβιώσει και να μπορεί να πληρώνει τα Συνέδρια του ΣΑΕ..

-Τι νέα λοιπόν από το Συνέδριο Πρόεδρε; ρώτησε “ο Παράξενος”

“Ο Πρόεδρος” τους κοιτάζει για λίγο σιωπηλός με ένα μυστηριώδες χαμόγελο ζωγραφισμένο στα χείλια του. Όλοι μοιάζουν να περιμένουν με αγωνία τι θα τους πει.

-Όλα είναι υπέροχα φίλοι μου, τους λέει “ο Πρόεδρος” με στόμφο. Ένα καινούργιο ΣΑΕ γεννήθηκε. Ένα καινούργιο Διοικητικό Συμβούλιο, ένας καινούργιος Πρόεδρος που υπόσχεται να κάμει πολλά

-Θα μας φτιάξει και γεφύρια για τα ποτάμια που δεν έχουμε, πετάχτηκε

“ο Νυσταγμένος”.

“Ο Πρόεδρος” τον αγριοκοίταξε.

-Σιωπή εσύ ανίδεε!!! Του λέει επιτιμητικά. Ξέρεις βρε συ τι είναι το ΣΑΕ;

-Γιατί; Το ΣΑΕ ξέρει ποιος είμαι εγώ, του λέει και ξαπλώνει πάλι πάνω στο τραπέζι.

“Ο Πρόεδρος” μοιάζει σαν να μην τον ακούει και συνεχίζει.

-Ο καινούργιος Πρόεδρος υπόσχεται να κάμει πολλά, λέει “ο Πρόεδρος”

-Ναι!! Λέει “ο Παράξενος”. Θα εκδώσει  και μία Ανθολογία Αποδήμων Συγγραφέων.

-Όλα τα είχαμε τα βιβλία μας λείπουνε, λέει “ο Πολύξερος”.

-Διάβασα ότι πλήρωσε για το βιβλίο τριάντα χιλιάδες δολάριο, λέει “ο Γκρινιάρης”.

-Για σταθείτε, μπαίνει στη μέση “ο Δάσκαλος”. Απ’ότι ξέρω η έκδοση ενός βιβλίου στοιχίζει το πολύ μέχρι τέσσερις χιλιάδες δολάριο. Τα υπόλοιπα τι έγιναν;

-Κάποιος αγόρασε πασατέμπο, ξαναπετάγεται “ο Νυσταγμένος”.

-Εεεεε!!!!! βάζει τις φωνές “ο Πρόεδρος”. Πήρατε φόρα και δεν ξέρετε τι λέτε. Για σταματήστε. Το καινούργιο ΣΑΕ βαδίζει πλέον πάνω σε ένα καινούργιο νόμο που έφτιαξε ο κ. Κασσίμης.

-Όπως τον ήθελε, όπως του άρεσε και όπως τον εξυπηρετούσε, πέταξε “ο Νυσταγμένος” και ξαναξάπλωσε πάνω στο τραπέζι.

-Εσύ όλο αηδίες λες, του είπε “ο Πρόεδρος”.

-Αυτοί τα λένε, είπε “ο Παράξενος”. Διαβάσαμε ότι ο Υπεύθυνος Αμερικής είπε ότι ο νόμος χρειάζεται πολύ δουλιά ακόμη.

-Ό,τι και να λέτε το ΣΑΕ άλλαξε σελίδα. Ένα καινούργιο ΣΑΕ ξεκινάει, είπε

“ο Πρόεδρος” χτυπώντας το κομπολόι του.

-Πρόεδρε, μίλησε “ο Δάσκαλος”. Ό,τι ξεκινάει στραβά δεν φτιάχνει με όσα μερεμέτια και να του κάνουνε.

-Τι τα λες αυτά ρε Δάσκαλε, του είπε “ο Πρόεδρος”. Σα θα ξεκινήσει το καινούργιο ΣΑΕ όλοι σας θα τρίβετε τα μάτια σας.

-Άστα Πρόεδρε τα κλούβια. Το ΣΑΕ θα υπάρχει και θα σέρνεται γιατί έτσι εξυπηρετεί όλους αυτούς που είναι μέσα και γύρω του, είπε “ο Γκρινιάρης” προχωρώντας προς την πόρτα του καφενείου.

Κάπου εδώ οι φίλοι μας τέλειωσαν την κουβέντα τους για σήμερα. Έτσι για να έχουν να πούνε κάτι και την επόμενη. Ρωμέικα πράματα.