The strong voice of a great community
Φεβρουάριος 2006

Πίσω στο ευρετήριο

 

 Καναδάς: Μια νέα ευκαιρία... 

 Του Θωμά Στεφ. Σάρα

 

                                                           Ανάλυση

 

Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι οι εκλογές της 23ης του Γενάρη έδωσαν στη χώρα μια αδύναμη κοινοβουλευτικά κυβέρνηση της οποίας το μέλλον και ο χρόνος ζωής θα είναι αποτέλεσμα της ικανότητας της ηγεσίας της νέας κυβέρνησης να πείσει και να ικανοποιήσει την αντιπολίτευση ώστε να δείξει ανοχή προκειμένου να κερδίσει χρόνο και να πείσει επίσης τους Καναδούς για τις αγαθές προθέσεις της.

Παράλληλα όμως η νέα κυβέρνηση προσφέρει μια μοναδική ευκαιρία στην χώρα για την δοκιμή και αναδυνάμωση των δημοκρατικών της θεσμών, ύστερα από την  ατέλειωτη κακοποίηση  των τελευταίων 13 χρόνων που υπέστησαν οι δημοκρατικοί θεσμοί και τα καθιδρύματα, εξ αιτίας κυρίως της έλλειψης αντιπολίτευσης για την άσκηση κριτικής, στο εθνικό κοινοβούλιο της χώρας.

Τα δύο τελευταία χρόνια αυτής της περιόδου, ο Καναδάς γνώρισε ένα κυβερνητικό σχήμα το οποίο αδυνατούσε να ανταποκριθεί στις ανάγκες και τις υποχρεώσεις της χώρας και της διεθνούς κοινότητας, με μια ηγεσία η οποία συνέχιζε να ασχολείται με εσωκομματικές διενέξεις, αδυνατώντας να προσφέρει οποιαδήποτε μορφή πραγματικής ηγεσίας την οποία είχε τόση ανάγκη η χώρα.

Ύστερα από δύο χρόνια εσωτερικής αναρχίας και πισώπλατων εμφύλιων μαχαιρωμάτων οι Φιλελεύθεροι, πίστεψαν ότι θα ήταν υπόθεση στατιστικών στοιχείων μια νέα κοινοβουλευτική τους νίκη, η οποία προφανώς θα έθαβε στο περιθώριο των εξελίξεων την αντιπολίτευση και τις φιλοδοξίες της να διοικήσει το Καναδά. Ήταν επόμενο λοιπόν ότι με τη προκήρυξη των εκλογών, όλες οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας, στράφηκαν στους Καναδούς  ψηφοφόρους, ζητώντας από το σώμα των εκλογέων να βάλει κάποια τάξη στο αρρωστημένο πολιτικό σκηνικό.

Το μήνυμα ωστόσο που έδωσαν οι κάλπες την ημέρα των εκλογών ήταν απλό και ήταν ξεκάθαρο: η κάθαρση αποτελεί υποχρέωση όλων σας, μέσα στα πλαίσια των αποτελεσμάτων αυτών των εκλογών προσπαθήστε να τα βρείτε ώστε να ξεπεραστούν όλες οι αδυναμίες και οι προβληματισμοί του παρελθόντος. Η αλήθεια δε είναι ότι μέσα στα πλαίσια αυτού του συλλογισμού οι Καναδοί προσέφεραν στη πολιτική ηγεσία της χώρας μια μοναδική ευκαιρία επικράτησης.

Πρώτη η αξιωματική αντιπολίτευση των Συντηρητικών ήταν εκείνη που αισθάνθηκε να απολαμβάνει την εμπιστοσύνη ενός σημαντικού αριθμού των Καναδών εκλογέων, καθώς οι κάλπες της έδιναν την πρωτοπορία στην καταμέτρηση των σταυρών. Ο σχετικά νεαρός ηγέτης του κόμματος Stephen Harper και οι Συντηρητικοί συνεργάτες τους έλαβαν μια πολύ περιορισμένη εντολή, η οποία όμως τους προσφέρει την ευκαιρία να αποδείξουν τις πραγματικές προθέσεις τους και τα πολιτικά τους προγράμματα. Το γεγονός αυτής της εντολής πραγματικά είναι ιστορικής σημασίας, δεδομένου ότι μετά τη συντριπτική ήττα των τελευταίων δέκα τριών ετών  και τον προβληματισμό και δυσπιστία των ψηφοφόρων για τις πολιτικές τους προθέσεις, τελικά έλαβαν ένα δάνειο, μια τελευταία ευκαιρία, επιστροφής στην εξουσία η οποία θα τους επιτρέψει να αποδείξουν τον πραγματικό τους εαυτό.

 

Παράλληλα οι Καναδοί ψηφοφόροι έδειξαν όλη τη γενναιοδωρία και τις ελπίδες τους προς την ηγεσία των σοσιαλιστών του NDP, παρά τις προσπάθειες ορισμένων στελεχών του εργατικού κινήματος να ενδυναμωθεί η προσπάθεια των Φιλελευθέρων, μπροστά στον κίνδυνο σχηματισμού κυβέρνησης από τους Συντηρητικούς. Είναι βέβαιο ότι το αποτέλεσμα των εκλογών καθιστά σαφές το γεγονός της ανάγκης συνέχισης του έργου των σοσιαλιστών οι οποίοι στις περισσότερες περιπτώσεις είναι οι εισηγητές και διαμορφωτές των νέων ιδεών γύρω από τα κοινωνικά προγράμματα της χώρας.

Δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία για το ότι στην παρούσα βουλή του Καναδά οι Σοσιαλιστές του NDP, θα έχουν την μοναδική ευκαιρία οριοθέτησης του κυβερνητικού έργου και χάραξης της κοινωνικής πολιτικής των Συντηρητικών.

Είναι γνωστό και αναμενώμενο ότι εάν δεν υπάρξει κοινή αποδοχή και συνεργασία μεταξύ των δύο πολιτικών κομμάτων, πάνω από την ηγεσία του κ. Χάρπερ θα κρέμεται πάντοτε η “δαμόκλειος σπάθη” της δυσφορίας των Σοσιαλιστών η οποία θα μπορεί να ρίξει τη κυβέρνηση οποιαδήποτε μέρα ή ώρα. Αυτός εξ άλλου είναι και ο λόγος που κάνει σημαντική τη παρουσία του NDP στο νέο κοινοβούλιο.   

Μια άλλη, εξ ίσου αξιόλογη πολιτική διαμόρφωση, είναι εκείνη των εκλογικών αποτελεσμάτων της γνωστής ομάδας των διασπαστών Κεμπεκουά, οι οποίοι πίστεψαν ότι οι εκλογές αυτές θα ήταν ιστορικής σημασίας τόσο για τους ίδιους όσο και το κίνημά τους και θα δημιουργούσαν προϋποθέσεις μοναδικές για τη διάσπαση της μοναδικής, σε όλους τους τομείς διαβίωσης, Καναδικής ομοσπονδίας.

Τα αποτελέσματα των εκλογών της 23ης του Γενάρη, ωστόσο, έδωσαν ένα μήνυμα διαφορετικό στην ηγεσία του κινήματος. Ένα μήνυμα το οποίο τους έλεγε ότι οι ψηφοφόροι του Κεμπέκ, προτιμούν να ζήσουν μέσα στην Καναδική ομοσπονδία, παρά να καταστρέψουν τη χώρα προκειμένου να ικανοποιήσουν  πολιτικές σκοπιμότητες της ηγεσίας της ομάδας Κεμπεκουά.

Είναι πλέον γνωστό ότι ο μεγάλος ηττημένος των εκλογών αυτών είναι ο τότε ηγέτης των Φιλελευθέρων και πρώην πρωθυπουργός Paul Martin, ο οποίος για δύο ολόκληρα χρόνια προσπάθησε να δημιουργήσει γύρω από το πρόσωπό του το μύθο ικανού ηγέτη, ενώ η όλη άσκηση της εξουσίας ήταν τόσο άσχημη, ώστε να διερωτώνται οι ψηφοφόροι το εάν και κατά πόσο την τελευταία διετία η χώρα είχε το προνόμιο κάποιας στοιχειώδους διακυβέρνησης. Είναι βέβαιο ότι το διάστημα αυτό μέσα στα πλαίσια της διακυβέρνησης των Φιλελευθέρων είχαν δημιουργηθεί ομάδες δελφίνων οι οποίοι προσπαθούσαν να εκμεταλλευθούν το καινό ηγεσίας προκειμένου να προωθήσουν προσωπικά τους σχέδια και φιλοδοξίες. Το μεγάλο δυστύχημα για τον πρωθυπουργό ήταν η δημιουργία αυλοκολάκων οι οποίοι σε τελευταία ανάλυση τον οδήγησαν στη πολιτική πτώση και καταστροφή.

Από τη δική του πλευρά ο ηγέτης των Συντηρητικών Stephen Harper, φρόντισε να αξιοποιήσει στο μέγιστο την νίκη του, καθώς με ευελιξία κατόρθωσε να πείσει μέλος της κοινοβουλευτικής ομάδας των Φιλελευθέρων να προσχωρήσει στους Συντηρητικούς. Το πέτυχε άνετα δίδοντας του Υπουργείο. Κάτω από αυτές τις συνθήκες και κάτω από το κατάπληκτο βλέμμα των Φιλελευθέρων, ο Stephen Harper, χωρίς αμφιβολία πλήρωσε με το ίδιο ακριβώς νόμισμα, παρόμοια κίνηση των Φιλελευθέρων οι οποίοι πριν από ένα χρόνο κατόρθωσαν να υποκλέψουν στέλεχος και μέλος της κοινοβουλευτικής ομάδας των Συντηρητικών, με την προσφορά υπουργείου.

Παρά την ύπαρξη  προηγούμενου στην πολιτική παράδοση της χώρας, η παρασπονδία του μέλους των Φιλελευθέρων έδωσε την ευκαιρία στο κόμμα και τα ΜΜΕ να ασχοληθούν για ένα μεγάλο διάστημα με αυτές τις εξελίξεις προσπαθώντας να αμαυρώσουν την πολιτική φυσιογνωμία του κ. Harper. Ο τελευταίος απλώς αρκέστηκε στην αποδοχή της κριτικής, χωρίς να θελήσει να διευρύνει τον διάλογο, ένα στοιχείο το οποίο πραγματικά τον τιμά.

Με το τρόπο αυτόν κατορθώνουν οι Συντηρητικοί να ανεβάσουν την κοινοβουλευτική τους δύναμη στα 124 μέλη, με την βοήθεια και ανοχή δε των Σοσιαλιστών του NDP και τα 29 μέλη της κοινοβουλευτικής ομάδας τους, κατορθώνουν να σχηματίσουν μια σταθερή κυβέρνηση, μέσα στα πλαίσια των κυβερνητικών σχημάτων μειοψηφίας. Για όσους γνωρίζουν προσωπικά το Stephen Harper, είναι βέβαιο ότι ο τελευταίος έχει το απαιτούμενο πολιτικό ταλέντο και την ευελιξία να διατηρηθεί στην εξουσία όχι μόνον μήνες μα ακόμα και χρόνια, αρκεί να μην προσπαθήσει να συγκρουσθεί με τους Σοσιαλιστές και να αποφύγει ανοικτή συνεργασία με τους διασπαστές της ομάδας Κεμπεκουά. Ένα στοιχείο το οποίο πραγματικά θα μπορούσε να στρέψει τις μάζες των Καναδών ψηφοφόρων εναντίον των Συντηρητικών, θα είναι εκείνο της πιθανής συνεργασίας με τη κίνηση των διασπαστών, κάτι το οποίο γνωρίζει προσωπικά ο νέος πρωθυπουργός της χώρας.

Ύστερα από τις πολιτικές διαμορφώσεις των τελευταίων ημερών, είναι πλέον βέβαιο ότι ο νέος πρωθυπουργός προσανατολίζεται στον τομέα πραγμάτωσης των προεκλογικών του υποσχέσεων, μεταξύ αυτών είναι η αποστολή εκατό δολαρίων για κάθε παιδί, κάθε Καναδικής οικογένειας, προκειμένου να την βοηθήσει να αντεπεξέλθει στις ανάγκες απασχόλησης των προσχολικής ηλικίας παιδιών.

Στο μέτρο αυτό βέβαια είναι ενάντιοι οι Σοσιαλιστές του NDP, οι οποίοι απειλούν την κυβέρνηση με άρνηση εμπιστοσύνης, είναι δε βέβαιο ότι ο πρωθυπουργός θα προσπαθήσει να αποδεχθεί κάποιο μέσο τρόπο προκειμένου να τους ικανοποιήσει.

Προεκλογικά ο νέος πρωθυπουργός υποσχέθηκε να μειώσει την γνωστή φορολογία GST, (φορολογία για τις υπηρεσίες και τα αγαθά), από 7 τις % που είναι σήμερα σε 5% στα επόμενα δύο χρόνια. Εάν πραγματικά ο Stephen Harper, τιμήσει αυτή του την υπόσχεση είναι βέβαιο ότι θα κερδίσει το σεβασμό και τη ψήφο μεγάλου αριθμού ψηφοφόρων. Η υπόσχεση των Συντηρητικών για τη λήψη μέτρων ενάντια σε εκείνους που παραβιάζουν την νομοθεσία για κατοχή όπλων, την αύξηση των κονδυλίων εθνικής άμυνας, πρόκειται να ικανοποιήσει πολλούς Καναδούς ψηφοφόρους, οι οποίοι ενδέχεται να διαφωνήσουν μαζί του σε περίπτωση που θελήσει να αποσύρει τη χώρα από τη διεθνή συνθήκη για το φυσικό περιβάλλον και την ατμόσφαιρα, γνωστή ως συμφωνία του Κυότο.

Προβληματική θα είναι η δυνατότητά του να εξασφαλίσει την απαραίτητη κοινοβουλευτική δύναμη για την εφαρμογή μέτρων προς όφελος των επενδυτών καθώς επίσης και την ρύθμιση της οικονομικής διαφοράς παροχών προς τις διάφορες επαρχίες.

Πέραν πάντως όλων αυτών των ερωτημάτων, το βέβαιο είναι ότι ο νέος πρωθυπουργός έχει την δυνατότητα, την ικανότητα και τη διάθεση να προχωρήσει στην εφαρμογή μιας νέας πολιτικής, ριζοσπαστικά διαφορετικής των προηγούμενων κυβερνήσεων, προκειμένου να πείσει τους Καναδούς φορολογούμενους ότι η κυβέρνηση του πραγματικά σέβεται το δημόσιο ταμείο.

Το μεγάλο ερωτηματικό, ωστόσο, παραμένει γύρω από τις προθέσεις του νέου πρωθυπουργού να παραχωρήσει μεγαλύτερη διοικητική αυτονομία στις Καναδικές επαρχίες και μέχρι ποιό σημείο. Και αυτό θα είναι το κυριότερο χαρακτηριστικό σημείο το οποίο θα βοηθήσει τη κυβέρνηση να κερδίσει την εμπιστοσύνη και το σεβασμό των ψηφοφόρων, κάτι το οποίο εγγυάται την επαναφορά των Συντηρητικών στην πολιτική σκηνή του Καναδά με τη μορφή κυβερνώντος κόμματος με μορφή απόλυτης κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας.