Σύννεφα
πολέμου πάνω από τα Βαλκάνια!
Γράφει ο Διονύσης Ε. Κονταρίνης. Νέα Υόρκη Φεβρουάριος 2008
Οπωσδήποτε
η Ελληνίδα Υπουργός Εξωτερικών, Ντόρα
Μπακογιάννη, ερχόμενη στις ΗΠΑ για την
πρόσφατη συνάντησή της
με την ομόλογο της εδώ, Κοντολίζα
Ράϊς γνώριζε πάρα πολύ καλά τι θα
συναντούσε και τι θα αντιμετώπιζε.
Γνώριζε πολύ καλά ποιό κλίμα επικρατεί
στην Ουάσιγκτον και στο Υπουργείο
Εξωτερικών των ΗΠΑ αναφορικά με τη θέση
της Ελλάδας στο θέμα της ονομασίας των
Σκοπίων. Γνώριζε την αδιαλλαξία της
Ουάσιγκτον πάνω στην αναγνώριση της
συνταγματικής ονομασίας τους. Μία
αδιαλλαξία, που χαρακτηρίζεται από την
προάσπιση των πολιτικοικονομικών και
στρατιωτικών συμφερόντων της Αμερικής
στην ευαίσθητη περιοχή των Βαλκανίων. Η
Ντόρα Μπακογιάννη ήταν έτοιμη για να
δώσει τη μάχη που θα χρειαζόταν. Και
πραγματικά οφείλουμε να ομολογήσουμε
ότι η μάχη ήταν ιδιαίτερα σκληρή.
Δεν
έχουν ακόμη ανακοινωθεί επίσημα οι
ακριβείς λεπτομέρειες των όσων
συζητήθηκαν ούτε είναι ικανοποιητικά τα
όσα μέχρις στιγμής έχουν διαρρεύσει και
κυκλοφορούν στα δημοσιογραφικά γραφεία.
Εκείνο που μόνο μπορεί να ειπωθεί
υπεύθυνα, είναι ότι η Ελλάδα δεν θα
πρέπει να περιμένει τίποτα από την
Ουάσιγκτον. Καταργώντας κάθε έννοια της
Δημοκρατίας οι ΗΠΑ έχουν αποφασίσει ότι
τόσο η Ευρωπαϊκή Ένωση όσο και όλος ο
υπόλοιπος κόσμος, θα πρέπει να σεβαστούν και να εγκρίνουν
την δική τους θέση, όχι μόνο στο θέμα
της ονομασίας των Σκοπίων αλλά και στην
ανακήρυξη της ανεξαρτησίας του Κοσσόβου
που κι΄αυτό είναι δικό τους έργο.
Η
ανεξαρτησία του Κοσσόβου αποτελεί
Οπωσδήποτε το κύριο όπλο στα χέρια των
Αμερικανών για το επικίνδυνο παιγνίδι
που έχουν ξεκινήσει στην ευαίσθητη
περιοχή των Βαλκανίων, με κύριο στόχο τη
δημιουργία της Μεγάλης Αλβανίας, την
αναδιάταξη των συνόρων και την
δημιουργία μικρών κρατών που θα
διευκολύνει το παιγνίδι τους.
Θα
πρέπει ωμά να παραδεχτούμε ότι το
παιγνίδι της ονομασίας των Σκοπίων για
την Ελλάδα έχει χαθεί. Κι΄η ευθύνη
βαρύνει εμάς και μόνο εμάς. Βαρύνει την
Ελλάδα διότι η εξωτερική της πολιτική,
όλων των κυβερνήσεων, που πέρασαν από
την Αθήνα, δεν κατάφεραν να συλλάβουν το
βάθος των όσων για χρόνια συνέβαιναν στα
Βαλκάνια. Πλέον είναι αργά γιατί οι
πρωταγωνιστές έχουν φέρει το παιγνίδι
στα μέτρα τους και δεν είναι
διατεθειμένοι για καμιά απολύτως
υποχώρηση. Έτσι θα είμαστε υποχρεωμένοι
να συμβιβαστούμε με κάποια από τις
ονομασίες που θα προτείνει ο Νίμιτς και
η οποία οπωσδήποτε θα περιέχει την λέξη
Μακεδονία. Και όλα αυτά εάν και εφ΄όσον
συμβιβαστούν και οι Σκοπιανοί, οι οποίοι
θα το παίξουν αδιάλλακτοι όσο οι
Αμερικανοί δεν τους τραβούν το αυτί.
Η
άσκηση του βέτο από μέρους της Ελλάδας,
αν γίνει, δεν πρόκειται να επιφέρει
καμιά απολύτως αλλαγή αλλά και κανένα
εμπόδιο στην είσοδο των Σκοπίων στους
ευρωατλαντικούς θεσμούς. Ήδη οι ΗΠΑ το
έχουν διαμηνύσει αυτό με το στόμα πολλών
υπευθύνων.
Ο
Τσέϊς Μπίμερ, εκπρόσωπος του γραφείου
Ευρωπαϊκών και Ευρασιατικών υποθέσεων
του
Στέϊτ Ντιπάρτμεντ, είπε. “Οι διαφορές
αυτές ( Ελλάδας – Σκοπίων ) δεν μπορούν
να αποτελέσουν εμπόδιο στις επιδιώξεις
της Δημοκρατίας της Μακεδονίας για την
περαιτέρω ενσωμάτωσή της στους
ευρωατλαντικούς θεσμούς.”
Αλλά
και ο Αμερικανός Πρέσβης στην Αθήνα
Ντάνιελ Σπέκχαρντ το ξέκοψε με ακόμη πιο
ωμό τρόπο. “Η ένταξη στο ΝΑΤΟ γίνεται με
κριτήριο του ΝΑΤΟ και το όνομα είναι
διμερής διαφορά.” Τι λέμε εμείς, ουδόλως
τους απασχολεί.
Κι΄ακόμη,
Αμερικανός αξιωματούχος ο οποίος δεν
θέλησε να δώσει το όνομά του στάθηκε
απειλητικά απέναντι στην Ελλάδα
τονίζοντας ότι. “...η Αθήνα πρέπει να
είναι έτοιμη για αντίποινα αν θέσει βέτο.”
Όλα
αυτά οι Αμερικανοί, για τον εαυτό τους,
τα ονομάζουν Δημοκρατία. Για τον
υπόλοιπο κόσμο έχουν κάποια άλλα μέτρα.
Μπορεί να μας ονομάσουν και....τρομοκράτες.
Οι
σχέσεις Αθήνας – Ουάσιγκτον δεν
βρίσκονται πλέον στο καλύτερο σημείο
τους μετά την συνάντηση της Ντόρας
Μπακογιάννη με την ομόλογό της
Κοντολίζα Ράϊς. Βέβαια αυτό είναι κάτι
που ουδόλως ενδιαφέρει την Αμερική.
Μπορεί να πει κανείς ότι μιά απόσταση
στις σχέσεις είναι κάτι, που το επεδίωκε,
κάτι που το ζητούσε. Είναι κάτι που στην
πορεία των γεγονότων θα διευκολύνει πιο
πολύ τις κινήσεις της στο χώρο των
Βαλκανίων. Το ζητούμενο είναι ποια θα
πρέπει να είναι η θέση της Ελλάδας από δω
και πέρα.
Κατ΄αρχάς,
εάν και εφ΄όσον χρησιμοποιηθεί το
δικαίωμα του βέτο, θα πρέπει να θεωρηθεί
σαν γεγονός η διπλωματική απομόνωση της
Ελλάδας από μέρους των ΗΠΑ και πολλών
χωρών της Ε.Ε. με ίσως άγνωστες τις
επιπτώσεις στη ζωή της χώρας.
Οπωσδήποτε
θα ακολουθήσουν πιέσεις για αλλαγή της
θέσης της. Κι΄αυτό είναι κάτι που με μία
έξυπνη και διπλωματική εξωτερική
πολιτική η Ελλάδα θα μπορούσε να το
εκμεταλλευτή και να πετύχει κάποια
πολιτικά ανταλλάγματα. Ίσως αυτό να
αποτελέσει το μοναδικό μας κέρδος από
την όλη αυτή τραγική ιστορία, αν βέβαια
αυτό μπορεί να λέγεται κέρδος.
Όμως
μετά τις τελευταίες προτάσεις του
μεσολαβητή του ΟΗΕ Μάθιους Νίμιτς κατά
την πρόσφατη επίσκεψή του στην Αθήνα και
τις ονομασίες τις οποίες πρότεινε, τα
πράγματα δείχνουν μάλλον ότι η Αθήνα
οδηγείται στη λύση συμβιβασμού. Αυτό
βέβαια θα κριθεί και από την αδιαλλαξία
των Σκοπιανών. Ο οποιοσδήποτε
συμβιβασμός θα είναι μία ονομασία, που
θα περιέχει την λέξη Μακεδονία, έστω και
με την έννοια του γεωγραφικού
προσδιορισμού. Είναι αναμενόμενο να
υπάρξουν μεγάλες αντιδράσεις στο
εσωτερικό της Ελλάδας. Ποια θέση θα
πάρει η κυβέρνηση;
Η
ανεξαρτοποίηση του Κοσσόβου και η
αναγνώρισή του την ίδια μέρα από τις ΗΠΑ,
την Τουρκία, την Αλβανία και άλλες χώρες,
αλλά και με αυτές που ακόμη θα
ακολουθήσουν, δίνει μία άλλη μορφή στο
ντόμινο που παίζεται στα Βαλκάνια. Ήδη
ακόμη πριν την ανεξαρτοποίηση του
κρατιδίου τους οι Αλβανοί Κοσσοβάροι
άνοιξαν τα χαρτιά τους για το παιγνίδι
που πρόκειται να ακολουθήσουν. Και που
δεν είναι άλλο από την ίδρυση της
μεγάλης Αλβανίας. Αυτό είναι παιγνίδι
που πριν από χρόνια ξεκίνησαν οι
Αμερικανοί και σ΄αυτό το παιγνίδι
οφειλόταν και η επίσκεψη του Μπους το
περασμένο καλοκαίρι στην Αλβανία και η
ανακήρυξή του σε ....ήρωα. Στην ολοκλήρωσή
του το παιγνίδι της μεγάλης Αλβανίας θα
συμπεριλάβει στους κόλπους του και τα
Σκόπια. Έτσι, για τους Σκοπιανούς, το
όνομα της Δημοκρατίας της Μακεδονίας
και οι αγώνες τους θα αποτελέσουν ένα
παρελθόν.
Ήδη
στο παιγνίδι της μεγάλης Αλβανίας πήραν
θέση μάχης και οι αυτοαποκαλούμενοι
Τσάμηδες, οι οποίοι ζητούν να τους
αποδοθούν τα εδάφη της μειονότητάς τους
που βρίσκονται στο ελληνικό έδαφος και
που οι ίδιοι - και αυτό έχει σημασία -
επέλεξαν η περιοχή αυτή να συνορεύει
με την Αλβανία.
Η
Ελλάδα ίσως και χωρίς να το καταλάβει
έχει μπλεχτεί στα δίκτυο του ατιμωτικού
παιγνιδιού που έχει στηθεί στα Βαλκάνια
από τους Αμερικανούς και με την ανοχή
της ανύπαρκτης Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι
αντιδράσεις από μέρους της Ρωσίας
φτάνουν ακόμη και στην απειλή πολέμου.
Πάνω από τον ουρανό των Βαλκανίων, για
μία ακόμη φορά στην ιστορία τους, τα
σύννεφα ενός πολέμου έχουν κάμει
απειλητική την εμφάνισή τους.
Στο
θέμα της ονομασίας των Σκοπίων η Ελλάδα
δεν θα πρέπει να περιμένει τίποτα πια. Το
βρόμικο παιγνίδι και τα αποτελέσματά
του έχει κριθεί από κάποιους άλλους. Από
δω και πέρα όμως αρχίζουν τα πιο σοβαρά
και τα πιο επικίνδυνα για την Ελλάδα και
αυτά θα πρέπει να προσέξει. Λάθη άλλα όχι
μόνο δεν επιτρέπονται, αλλά αν γίνουν θα
είναι μία καταστροφή για την πατρίδα μας.
Οι Έλληνες πολιτικοί καλούνται να
δείξουν ότι μπορούν να προσφέρουν κάτι
σ΄αυτή τη χώρα.
