Για
ένα Οντάριο
σύγχρονο και πολυκοσμικό
Οι πολλοί το χαρακτηρίζουν σαν την οικονομική ατμομηχανή του Καναδά. Άλλοι ως τον οικονομικό αφαλό της Καναδικής ομοσπονδίας, και άλλοι σαν το δυναμικό κέντρο της οικονομίας της χώρας. Αυτός εξ άλλου είναι και ο λόγος που η επαρχία του Οντάριο συνεχίζει να προσελκύει το μεγαλύτερο μέρος των νέο φερμένων μεταναστών οι οποίοι σε αυτό έρχονται να ρίξουν την άγκυρα της εγκατάστασης τους με το όραμα της προκοπής στον Καναδά.
Το
βέβαιο είναι πάντως ότι η επαρχία του
Οντάριο σαν διοικητική περιφέρεια,
αποτελεί την ενδέκατη πλουσιότερη
διοίκηση του κόσμου. Όχι απλώς του
Καναδά, μα ολόκληρης της διεθνούς
κοινότητας, μεταξύ των ΗΠΑ και της
Ιαπωνίας.
Για
τα χρόνια που πέρασαν και τις χιλιάδες
εκατοντάδες μετανάστες που θεμελιώσαν
σε αυτό το σπίτι τους, οι περισσότερες
εμπειρίες ήταν γιομάτες από πόνο, αγωνία
και σκληρή δουλειά, ήταν μια
πραγματικότητα που την γνωρίζαμε όλοι
μα γυρνούσαμε το κεφάλι μας από την άλλη
μεριά, στη προσπάθεια μας να το
ξεπεράσουμε. Λέγεται ότι ολόγυρα στη γη
κυριαρχεί η φράση ότι “όλοι οι οδηγοί
ταξί στο Τορόντο και το Οντάριο είναι
πτυχιούχοι γιατροί, πολιτικοί μηχανικοί
και αρχιτέκτονες Πανεπιστημίων του
εξωτερικού”, και κατά κάποιον τρόπο
αυτή είναι η αλήθεια.
Αυτή,
δυστυχώς, ήταν η πραγματικότητα του χθες.
Σήμερα
ωστόσο τα γεγονότα αποδεικνύουν ότι
πνέει ένας πολιτικός άνεμος
καθημερινής αλλαγής σε αυτό το
σκηνικό, καθώς κάτω από την δυναμική
ηγεσία των Φιλελεύθερων του Dalton
McGuinty,
και του επιτελείου των συνεργατών
του, η επαρχία γνωρίζει και ζει μέρες
μιας πραγματικής κοινωνικής και
οικονομικής επανάστασης, η οποία
καθημερινά απλώνεται και αγκαλιάζει
κάθε πολίτη βοηθώντας τον να
αξιοποιήσει τα τυπικά και ουσιαστικά
προσόντα του, τους τίτλους σπουδών και
τις επαγγελματικές του δυνατότητες.
Καθημερινά σχεδόν η επαρχιακή κυβέρνηση
με το στόμα του Mike
Colle,
υπεύθυνου υπουργού μετανάστευσης και
Ιθαγένειας της επαρχίας, έρχεται να
εξαγγείλει νέα μέτρα βοήθειας για
εκείνους που με το όραμα του Καναδικού
ονείρου ζήτησαν καταφύγιο
στο απάνεμο λιμάνι της επαρχίας.
Γραφεία βοήθειας δημιουργούνται σε
χώρους πανεπιστημιακούς για την σωστή
ενημέρωση των μεταναστών. Χρηματικά
ποσά διατίθενται για την προσφορά
συμβουλευτικών υπηρεσιών από τις
κοινότητες στις οποίες ανήκουν.
Χρηματικά ποσά και δανειοδοτήσεις
βοηθούν την γρήγορη και εύκολη
εγκατάστασή τους προκειμένου να
αξιοποιηθούν το δυνατόν γρηγορότερο τα
προσόντα τους και να αρχίσουν να
αποδίδουν προς όφελος της οικονομίας.
Θα
μπορούσε να ισχυρισθεί κανείς ότι εδώ
και μερικά μόλις χρόνια, κάτι παρόμοιο
θα αποτελούσε ένα φανταστικό σενάριο.
Σήμερα πάντως όλοι οι νεοφερμένοι
αισθάνονται την στοργική πνοή της
αποδοχής τους από το κοινωνικό σύλλογο
και τη διοίκηση της επαρχίας. Είναι μια
πολιτική για την οποία θα πρέπει να
δοθεί πίστωση τόσο
στον πρωθυπουργό της επαρχίας Dalton
McGuinty, όσο
και το δυναμικό επιτελείο των
συνεργατών του.
Ύστερα
από δεκαετίες ολόκληρες αποκλεισμού των
νεοαφιχθέντων λόγω “έλλειψης καναδικής
επαγγελματικής εμπειρίας”, επιτέλους
τα κοινωνικά και επαγγελματικά φράγματα
αρχίζουν να γκρεμίζονται, από δε τη
σκόνη της πτώσης τους λάμπει ένα νέο
Οντάριο, φιλελεύθερο, φιλικότερο, και
ποιό ανθρώπινο.
Ένα
μεγάλο ευχαριστώ στον πρωθυπουργό και
τους συνεργάτες του για αυτή τη υπέροχη
αλλαγή πολιτικής φιλοσοφίας και
εφαρμογής στην ποιό δυνατή και
πολυάνθρωπη επαρχία του Καναδά.
“Πατρίδες”
