ΠΟΙΗΤΙΚΕΣ ΝΟΤΕΣ
Ανομβρία
Άρχισα
με όνειρα.
Ψηλά
πετούσαν κοπάδια οι σκέψεις μου
Και
οι επιθυμίες μου.
Γέμιζε
ο ουρανός.
Μα
κυνηγοί παντού με σκυλιά και δίκαννα
Τις
πυροβολούσαν όλη μου τη ζωή.
Μέχρι
την τελευταία.
Και
για κάθε μια έκλαιγα ένα δάκρυ
Στο
πηγάδι της αυλής μου.
Οι
κυνηγοί παραπονιόνται που δεν έχει πια
κυνήγι.
Φταίει
λένε η ανομβρία.
Αλλά
καλά να είναι το πηγάδι μου
Που
‘ναι γεμάτο.
Απ΄αυτό
θα ποτίσω τη ροδιά μου,
Τη
συκιά μου,
Τη
καρδιά μου
Μέχρι
να ξαναπετάξουν κοπάδια
Τα
καινούργια μου όνειρα,
Μέχρι
να ξαναγεμίσει το πηγάδι μου...
Πάρις
Αγέρης
Φεβρουάριος
2007, Victoria BC parisageris@hotmail.com
Τα παιδικά μου
χρόνια
Φορούν
κρίνα στο πέτο
Κρατούν
λαμπάδες πασχαλινές μεγάλες
Κι’
έχουν ονόματα πρώτη δημοτικού, Δευτέρα
Τρίτη
λυκείου
Σχολείο
και παιγνίδι
Και
εθνικές γιορτές
Με
γαλανόλευκες
και
απαγγελίες.
Εκδρομές
στην εξοχή
Για
να πιάσουν το Μάη
Να
πετάξουν αετούς
Να
κλέψουν οπώρας.
Με
κουβάδες τρέχουν στο πηγάδι.
Το
ένα φέρνει τον πηλό
Το
άλλο το νερό
Με
πλάθουν ταξιδιάρη
Και
μ’ ένα φιλί στο στόμα
Φυσάνε
μέσα μου τον καημό του Οδυσσέα.
Πάρις
Αγέρης
Φεβρουάριος
2007.
