ΟΜΟΓΕΝΕΙΑΚΟ
ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
ΕΛΛΑΔΟΣ
ΓΡΑΜΜΑ
ΣΤΟΝ ΕΚΔΟΤΗ
Από
τον δημοσιογράφο Ηλία Ηλιόπουλο
Ιδρυτή
– Ιδιοκτήτη - Διευθυντή του
ΟΜΟΓΕΝΕΙΑΚΟΥ
ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟΥ ΕΙΔΗΣΕΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ
Αθήνα,
2 Απριλίου 2007
Αγαπητέ
μου Θωμά,
Τελειώσανε
τα ψέματα - από χθες πρωταπριλιά, κατ’
έθιμον και παραδοσιακά.
Πρέπει ευθαρσώς και ρητώς, να
βροντοφωνάξουμε πως η Ελλάδα μας, η
ωραιότερη χώρα του Κόσμου, βρίσκεται σε
δύσκολη καμπή, σε πολλούς δρόμους
μάλιστα πορευομένη. Κάποιοι
δυσαρεστήθηκαν με την υπογραφή του
πρωθυπουργού μας κ. Κωνσταντίνου
Καραμανλή για τον αγωγό Αερίου
Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολης. Που επί δέκα
πέντε χρόνια όλο και κάτι συνέβαινε και
δεν υπογραφόταν. Αυτή η τόσο σπουδαία
Συμφωνία. Η οποία θα
μας δώσει πολλά πλεονεκτήματα, όσον
αφορά την ενέργεια στην Ελλάδα μας και
την κομβική της θέση για την Ευρώπη.
Βλέπεις είναι αυτό που λέει ο λαός, «δεν
σε αφήνουνε ν’ αγιάσεις». Είναι βεβαίως
τόσο μεγάλα τα συμφέροντα με τα προϊόντα
ενέργειας, που δεν ήταν δυνατόν να
δεχθούν και να διανοηθούν κάποιοι πως η
μικρή Ελλαδίτσα μας, θα τολμούσε κάτι
τέτοιο. Ήρθε εδώ ο ίδιος ο Πούτιν, ο Ρώσος
πρόεδρος και μάλιστα δυο φορές σε έξι
μήνες. Και είχε πάει κι ο Καραμανλής στη
Ρωσία, προ διετίας, θυμάσαι σου είχα
στείλει ανταπόκριση από τη Μόσχα. Και
κάτι βλέπαμε στα βλέμματα των δύο ανδρών.
Αλλά ξέρεις, οι διαδόσεις, γίνονται
ανυπόστατες φήμες, οι φήμες
παρασκηνιακές συζητήσεις και καμμιά
φορά και αναπόδεικτες ειδήσεις. Αλλά
τότε είναι χωρίς θεμέλιο, αν δεν έχει
προηγηθεί έστω και μια αβέβαιη
δημοσιογραφική διαρροή. Τώρα όμως
έχουμε συμφωνία. Είναι ίσως ένα από τα
θετικά που μπορεί κανείς να μην
αμφισβητήσει στον πρωθυπουργό μας.
Μεγάλη επιτυχία κυβερνητική. Γιατί αν
κρίνουμε από τα άλλα του, άστα να πάνε. Ας
πούμε τα περί καταπολέμησης της
διαφθοράς. Ουδέν νεώτερον από το μέτωπο
της σήψης, της
απελπισίας και της απόγνωσης. Και επειδή
είπα «καμπή σε πολλούς δρόμους», έχουμε
κι αυτό το λεγόμενο, παλιά,
Μακεδονικό. Τώρα το εγκαταλείψαμε ως
λέξη, ή μάλλον και ως λέξη,
περιοριζόμαστε στο όνομα, το οποίον δεν
βλέπω να εμφανίζεται νονός που να το
βαφτίσει σωστά, τίμια και ελληνικά.
Άλλωστε ο τέως υπουργός εξωτερικών των
ΗΠΑ κ.Κόλιν Πάουελ μας είπε σήμερα ότι «εγώ
αναλαμβάνω στην ευθύνη που ονόμασα τα
Σκόπια Δημοκρατία της Μακεδονίας, δυο
μέρες μετά τις προεδρικές εκλογές».
Γιατί τον κατηγορήσαμε ότι αφού πήρε τις
ψήφους των Ελλήνων της Αμερικής τη
επομένη τους …την έφερε. Είπε ότι δεν
ήταν αυτός ο λόγος αλλά υπήρχε ένταση
στη περιοχή και άμα δεν το έκανε, θα
είχαμε χειρότερα. Τώρα ποια τα χειρότερα,
από το να σου ονομάζουν τα Σκόπια
Μακεδονία, δεν ξέρω. Αλλά δεν φταίνε
μόνον οι άλλοι. Φταίμε κι εμείς. Που εδώ
κα 15 χρόνια, αφού εσείς οι Ομογενείς
δώσατε χρήματα, άλλοι λένε 300.000 δολάρια
κι άλλοι περισσότερα ή λιγότερα. Κι αφού
βάλαμε κι εμείς, άλλοι λένε ότι έφτασε το
ποσό των τριών δισεκατομμυρίων δραχμών
τότε, το 1992 νομίζω,
για να γίνει, επί τέλους ένα άγαλμα του
Έλληνα Mεγάλου
Αλεξάνδρου, κάπου εκεί στο Λιτόχωρο
να το βλέπει ο Κόσμος, σημείο διελεύσεως
γαρ εκεί, δίπλα στο Δίον, ένα άγαλμα
πράγματι εντυπωσιακό στη μακέτα του, του
μακαρίτη του μεγάλου γλύπτη Ίκαρη (τον
γνώρισα στη Νέα Υόρκη το 1975) με
πληροφορούν ήταν η μακέτα,
κάποιοι επιφανείς Έλληνες ή «Έλληνες», ένθεν ή
εκείθεν, να μη λέμε τοπωνύμια και
ονόματα, αντί να κάνουν άγαλμα τον Μέγα
Αλέξανδρο, άφησαν άγαλμα εμάς που «χάθηκαν
τα λεφτά». Φτιάξανε ένα κτίριο που το
ονόμασαν μουσείο νομίζω, έγραψαν απέξω «Αλεξάνδρειον»
αντί του ορθού ΙΔΡΥΜΑ ΜΝΗΜΕΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ
ΜΕΓΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ». Δεν κόψανε ούτε ένα
τιμολόγιο πόσα στοίχισε το κουτί, ούτε
δέχονται να μιλήσουν πουθενά, ούτε
δώσανε λογαριασμό σε κανένα, δώσανε όμως
την ευκαιρία να φτιάξουν δικό τους
άγαλμα οι Σκοπιανοί, του δήθεν δικού
τους και όχι δικού μας, «ανύπαρκτου»
Μεγάλου Αλεξάνδρου, ωνόμασαν αεροδρόμιό
τους «Μέγας Αλέξανδρος» και τώρα,
διάβασε – διάβασε, ετοιμάζονται, σε
λίγους μήνες να δώσουν στη παγκόσμιο
Κοινή Γνώμη αποτελέσματα ερευνών και
μελετών γενετιστών δήθεν παγκοσμίου
φήμης επιστημόνων που θα
αποκαλύπτουν ότι δήθεν ο Μέγας Αλέξανδρος δεν ήταν
Έλληνας αλλά Σκοπιανός. Και το χειρότερο
ότι εμείς οι Έλληνες είμαστε μια φυλή
που ήρθε από την Σαχάρα της Αφρικής, μας
έφερε ο αέρας μες την άμμο της. Και έτσι
καταλάβαμε τον χώρο που σήμερα λέγεται
ΕΛΛΑΣ. Σημειωτέον ότι δεν υπήρχε ΕΛΛΑΔΑ
πριν την Επανάσταση του 1821, όπως μας λέει
η κυρία που συνέταξε το βιβλίο της
Ιστορίας της έκτης Δημοτικού, που
διδάσκουμε σήμερα στα Σχολεία μας, έτσι
για να μορφωνόσαστε πως μορφώνουμε
σήμερα τα παιδιά μας εδώ επίσημα.
Αφρικανοί λοιπόν και φρικίασε αν
μπορείς αγαπητέ μου φίλε. Και μη μου πεις
πως οι Σκοπιανοί δεν είναι αξιοζήλευτοι
πατριώτες και ορισμένοι δήθεν
συμπατριώτες μας δεν είναι απάτριδες
και έμμεσα καταλήγουν πράκτορες των
Σκοπιανών. Αλλά ας αφήσουμε αυτά που μας
πονάνε. Και ας πάμε σε κάποιες επετείους,
πολύ σημαντικές. Πενήντα χρόνια από την
ίδρυση της Ολυμπιακής Αεροπορίας μας
φέτος, μια εθνική υπόθεση που δεν πρέπει
να παύσουμε να υποστηρίζουμε, γι’ αυτό
και στο τέλος του ΓΡΑΜΜΑΤΟΣ θα σου γράφω
τι είπε σε ειδική εκδήλωση ο σημερινός
Διευθύνων Σύμβουλος των Ολυμπιακών
Αερογραμμών κ. Βλάμης. Αλλά φέτος έχουμε
και επέτειο, τα 150 χρόνια από τον θάνατο
του εθνικού μας ποιητή – με την έννοια
κυρίως ότι έγραψε τον εθνικό μας Ύμνο
προς τη Ελευθερία - Διονυσίου Σολωμού.
Αλλά και σειρά άλλων αξιοπρόσεκτων
επετείων.
Αν
και θα έπρεπε να αρχίσω το ΓΡΑΜΜΑ μου με
τις Ευλογίες των Αγίων Ημερών του Πάσχα,
παρασυρόμενος ξεκίνησα με θέματα καυτά
μεν της πολιτικής και κυρίως εθνικής μας
ζωής, δευτερεύοντα δε όσον αφορά στην
ανθρώπινή μας υπόσταση. Γιατί υπόσταση
αποτελεί αυτό που λέμε θρησκευτικό
συναίσθημα των λαών, οποιοδήποτε και αν
είναι αυτό, οποιαδήποτε και αν είναι η
Θρησκεία του καθενός. Όμως όταν είσαι
Ορθόδοξος Χριστιανός, Πιστός μιας
θρησκείας που διδάσκει την Αγάπη, δεν
μπορεί παρά να νοιώθεις βαθιά την
ιερότητα αυτών των Ημερών, της
Μεγάλης Εβδομάδος και Αναστάσεως
του Θεανθρώπου, με το πνεύμα του οποίου
γεννήθηκες, βαφτίστηκες, γαλουχήθηκες,
διδάχθηκες, μεγάλωσες και με αυτό θα
πεθάνεις. Μέρες λοιπόν Θείου Δράματος
και προσδοκίας της λύτρωσης των παθών,
όπως κάθε χρόνο, οι εποχές του χρόνου,
από τον Χειμώνα στη Άνοιξη. Με ευλάβεια
και κατάνυξη. Θα ήθελα πολύ να αναφερθώ
στα αισθήματα του λαού μας, κατά περίπου
98% αυτών των ημερών, αλλά νομίζω δεν θα
έκανα τίποτα περισσότερο παρά να θυμίσω
ίδια συναισθήματα με εκείνους που
νοιώθουν όπως αναφέρομαι αυτές τις
μέρες. Καλό Πάσχα λοιπόν,
Καλή Ανάσταση, Χριστός Ανέστη, τα
λένε όλα αυτές οι έξι λέξεις, άμα κανείς
τις κατανοεί όπως έχουν δημιουργηθεί
για τις ελπίδες των Χριστιανών.
Και
τελειώνω με την θαυμάσια ομιλία του κ.
Βλάμη, στην εκδήλωση για τα 50 χρόνια από
την ίδρυση της πιο ασφαλούς αεροπορικής
Εταιρείας, της Ολυμπιακής Αεροπορίας
μας.
Ομιλία
του Διευθύνοντος Συμβούλου των
Ολυμπιακών Αερογραμμών κυρίου
Λεονάρδου - Οδυσσέα Βλάμη στο πλαίσιο
της εκδήλωσης με την οποία οι Ολυμπιακές
Αερογραμμές τίμησαν τα 50 χρόνια της
Ολυμπιακής Αεροπορίας.
«Με
ιδιαίτερη χαρά, βαθιά συγκίνηση και
συναισθανόμενοι το βάρος μιας πολύτιμης
κληρονομιάς οι εργαζόμενοι και η
Διοίκηση των Ολυμπιακών Αερογραμμών που
από τις 12 Δεκεμβρίου 2003 περήφανα
συνεχίζουν την παράδοση της ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ
ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΣ χαιρετίζουμε την 50η
Επέτειο από την πρώτη πτήση στις 6/4/1957
της Εταιρείας που είχε ιδρύσει ο
Αριστοτέλης Ωνάσης μόλις λίγους μήνες
πριν τον Ιούλιο του 1956.
Η
θρυλική πτήση Αθήνα – Θεσσαλονίκη με το DC-3
στις 06.30 το πρωί της 6ης Απριλίου 1957
έμελλε να είναι η πρώτη σε μια σειρά
εκατομμυρίων πτήσεων που έχουν γίνει με
τα φτερά της Ολυμπιακής έκτοτε.
Ο
κος. Παύλος Ιωαννίδης πρώτος Κυβερνήτης
στην πρώτη πτήση της Ολυμπιακής
Αεροπορίας υπήρξε ο πρωτοπόρος πιλότος
σε μια Εταιρεία που κατεξοχήν φημίζεται
για την προτεραιότητα στην ασφάλεια των
πτήσεων και τους αξιόλογους χειριστές.
Πρώτη Αεροσυνοδός στην πρώτη πτήση αυτή
η κα. Ντενίζ Καράγιωργα, σηματοδότησε
την απαρχή μιας θρυλικής παράδοσης εν
πτήσει εξυπηρέτησης στην εποχή της
Ολυμπιακής του Ωνάση – πρότυπο στις
Διεθνείς Αερομεταφορές.
Στα
50 αυτά χρόνια η Ολυμπιακή μέλος της IATA
από 1η Μαίου 1957, συνδέθηκε με την
ιστορία του τόπου και με την ζωή και τις
ωραιότερες αναμνήσεις των Ελλήνων, στις
πέντε ηπείρους που συνέδεε. Ο μετανάστης
στην Αυστραλία και την Αμερική, ο
φοιτητής στις πρωτεύουσες του κόσμου, τα
αγαπημένα οικεία πρόσωπα στα ελληνικά
νησιά, η ομορφιά της πατρικής γης, οι
μορφές των συγγενών και των αγαπημένων
προσώπων στο goodbye
του αεροδρομίου κλείνονται μέσα στο
κέλυφος του Αεροπλάνου της Ολυμπιακής
και οι αγαπημένοι κύκλοι της είναι οι
συνεκτικοί κρίκοι του σύγχρονου
ελληνισμού, η γέφυρα με την Πατρίδα. Η
Ολυμπιακή είναι η Ελλάδα του Μετανάστη,
του ξενιτεμένου, του ναυτικού. Είναι ο
μυθικός θρύλος και ο Παρθενώνας για τον
ξένο τουρίστα και είναι αυτή μια σχέση
Αγάπης που στα χρόνια που πέρασαν ρίζωσε
βαθιά στην καρδιά του Έλληνα Ταξιδευτή.
Ο θρύλος του Ωνάση έκανε την Ολυμπιακή
την αεροπορική Εταιρεία επιλογής των
ξένων. Το έμψυχο δυναμικό της, οι
ιπτάμενοι, οι Τεχνικοί και το προσωπικό
γενικά σφυρηλάτησε στην συνείδηση του
Επιβατικού Κοινού την ιδέα της ασφαλούς
μετακίνησης.
Στα
χρόνια που κύλησαν προστέθηκαν νέα
αεροσκάφη και νέοι προορισμοί. Τις
Ντακότες τις διαδέχτηκαν τα Jet
και ο προορισμοί γίνονται όλο και πιο
μακρινοί. Οι «κομήτες» (Comet
48) φέρνουν την Αθήνα κοντά στο Λονδίνο
και το Boeing
707 στη 1η Ιουλίου 1966 συνδέει την
Αθήνα με την Νέα Υόρκη. Ακολουθεί
Αυστραλία, Νότιος Αφρική, το Τόκιο. Στο
μεταξύ σχεδιαστές μόδας όπως ενδεικτικά
Coco Chanel,
Pierre Cardin
και Τσεκλένης στολίζουν τις
Αεροσυνοδούς και η εξυπηρέτηση στην
πρώτη θέση της Ολυμπιακής του Ωνάση
είναι πρότυπο πολυτέλειας για Swissair
και άλλες Εταιρείες.
Την
πρώτη 25ετία της Νιότης και της Ακμής
διαδέχεται η 25ετία της Ωριμότητας. Με
μέτοχο το Ελληνικό Δημόσιο πλέον από το
1975 η Ολυμπιακή επεκτείνει τον κοινωνικό
της ρόλο, γίνεται ο μοχλός ανάπτυξης της
οικονομίας των τοπικών ακριτικών και
νησιωτικών περιοχών, γίνεται ο
Πρεσβευτής του Ελληνικού Τουρισμού,
συμβάλλει αποφασιστικά και καθοριστικά
στην βελτίωση του οικονομικού επιπέδου
στην ελληνική επαρχία και δίνει δουλειά
άμεσα και έμμεσα σε χιλιάδες ελληνικές
οικογένειες. Γύρω της αναπτύσσεται
ταχύτατα μια σειρά από θυγατρικές
εταιρείες και δραστηριότητες
εξειδικευμένης και υψηλής ποιότητας
παροχής υπηρεσιών.
Ταυτόχρονα
όμως η νοοτροπία του κρατισμού, οι
κοντόφθαλμες πολιτικές, οι άκριτες
απαιτήσεις εργαζομένων και
συνδικαλιστών, η κομματική εκμετάλλευση
έγιναν η τροχοπέδη της ανάπτυξης. Την
περίοδο των μεγάλων αλλαγών στο
ευρωπαϊκό αεροπορικό γίγνεσθαι την
δεκαετία του ’90 όταν όλοι οι άλλοι
ευρωπαϊκοί εθνικοί αερομεταφορείς
μετασχηματίζονται και ανασυγκροτούνται
στα πλαίσια της ελεύθερης ευρωπαϊκής
αγοράς και του ελεύθερου ανταγωνισμού η
κρατική Ολυμπιακή καταδυναστεύεται από
ατυχείς επιλογές, αποτυχημένα
προγράμματα εξυγίανσης και φορτώνεται
συσσωρευμένα ελλείμματα και ζημιές
δισεκατομμυρίων.
Παρά
τις αντιξοότητες και τον έντονο
ανταγωνισμό οι ΟΛΥΜΠΙΑΚΕΣ ΑΕΡΟΓΡΑΜΜΕΣ
με την στήριξη του επιβατικού κοινού
εξακολουθούν να είναι μια από τις
μεγαλύτερες Εταιρείες στην Ελλάδα με
μικτό έσοδο από το πτητικό έργο που
ξεπερνά τα 700 εκατ. Ευρώ το χρόνο,
αποτελεί την μεγαλύτερη Αεροπορική
Εταιρεία και κύριο φορέα στήριξης και
ανάπτυξης του Διεθνούς Αερολιμένα
Αθηνών και των περιφερειακών
αεροδρομίων της χώρας.
Το
κοινωνικό της έργο τεράστιο αφού
εξακολουθεί να είναι η μόνη ελληνική
αεροπορική εταιρεία που μεταφέρει
ασθενείς σε φορεία, έχει συμμετάσχει
υλοποιώντας άμεσα και καθοριστικά
αποφάσεις του Υπουργείου Μεταφορών-Επικοινωνιών
και του Υπουργείου Εξωτερικών σε όλες
τις αποστολές διάσωσης εθνικής σημασίας
όπως στην Ταϋλάνδη με το τσουνάμι το 2005
και στη Βηρυτό το καλοκαίρι του 2006 και
στήριξε εθνικές προσπάθειες όπως οι
Ολυμπιακοί και Παραολυμπιακοί Αγώνες «ΑΘΗΝΑ
2004» κ.α.
Για
όλους εμάς που εργαζόμαστε στις
Ολυμπιακές Αερογραμμές η πτήση μας ΟΑ325
ξημερώματα της 6ης Απριλίου 2007 με προορισμό
το Κάιρο, θα
είναι η πρώτη πτήση στην απαρχή της νέας
50ετίας, μια από τις εκατομμύρια πτήσεις
στο μέλλον με τα φτερά, τα χρώματα και
τους κύκλους των Ολυμπιακών Αερογραμμών.
Αναμένουμε
την επιτυχή έκβαση των κυβερνητικών
χειρισμών του θέματος της ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ
στην Ευρωπαϊκή Ένωση και των
προσπαθειών που ο Υπουργός Μεταφορών-Επικοινωνιών
και οι συναρμόδιοι Υπουργοί στην
Επιτροπή Αποκρατικοποιήσεων
καταβάλλουν ώστε να εξευρεθεί επιτέλους
η βιώσιμη λύση που θα επιτρέψει την
Ανάπτυξη της Εταιρείας, την Εξυγίανση
των οικονομικών της, τον εκσυγχρονισμό
του Στόλου των Αεροσκαφών της, που σε
συνδυασμό με την έμπρακτη συμβολή του
προσωπικού, την βελτίωση της
παραγωγικότητας και την εμπέδωση
σύγχρονης εταιρικής αεροπορικής
κουλτούρας μπορούν να εγγυηθούν μια
επιτυχή συνέχεια με θετική συνεισφορά
στο Εθνικό Αναπτυξιακό «Ισοζύγιο».
ΧΡΟΝΙΑ
ΠΟΛΛΑ ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ
ΧΡΟΝΙΑ
ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΣ ΠΤΗΣΕΙΣ ».
