Ένας
πολιτικόκοσμος κωφάλαλος και μωρός…!
Γράφει
ο Πολίτης Βάιος Φασούλας
«Το
μέτρο που κρίνεται ένας άνδρας, δεν
είναι η στάση που κρατά σε καιρούς
ήρεμους και βολικούς, αλλά η στάση που
κρατά σε καιρούς πρόκλησης και
αμφισβήτησης...»Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ.
Τους
άντρες, τους πολιτικούς… άντρες εδώ και
χρόνια τους πάτησε το τρένο. Το κακό δεν
είναι το «πάτημά» τους αλλά η κομματική
«νεκρανάσταση» που συντηρούν οι οπαδοί
των κομμάτων εξουσίας και που έχει
αποκτήσει και τη διαχρονική ετικέτα του
κομματικού δογματισμού. Με άλλα λόγια: Διπολισμός!
Το μέγα
έκτρωμα της
Ελλάδας. Μια κομματική πανσπερμία,
εξοπλισμένη με στοιχεία φραμασονίας και
αμοραλισμού, φατρίας και οπορτουνισμού,
κινήθηκε και κινείται σαν διελκυστίνδα
στις «πυραμίδες» του «εκσυγχρονισμού»
και της «ελεύθερης» αγοράς μεταθέτοντας,
μέσω εξανδραποδισμένων αχταρμάδων, το
κέντρο βάρους στην απόλυτη διαφθορά ή
πιο απλά στην στρωματοποίηση των
Πολιτών, η οποία, δολοφονεί την παιδεία,
παράγει στρατιές ανέργων (ιδιαίτερα από
νέους) και φτωχών, θέτει στο περιθώριο
τους συνταξιούχους… (και το τρένο
σίγουρα θα «πατήσει» και τις συντάξεις
τους…), τα σκάνδαλα δεν έχουν πλέον όρια,
η πολιτική πανσπερμία πανικόβλητη
βλέποντας τα αδιέξοδα που η ίδια έχει
δημιουργήσει, με αλχημείες και ληστείες
αντιπαρατίθεται με την στρωματοποίηση,
η οποία εκ των πραγμάτων κάποια στιγμή,
αυτή η στρωματοποίηση, μέσα από
κοινωνικές εκρήξεις θα βρει το δρόμο που
της ανήκει.
Αυτά
βλέπουμε στο δεύτερο δεκαήμερο του
μηνός Απρίλη του 2007 καθώς
παρακολουθούμε τις τελευταίες
εξελίξεις στην κομματική Ελλάδα των «τζακιών»
και γίνεται η τρίχα κάγκελο. Εξελίξεις
που προκύπτουν και δεν τις
προλαβαίνουμε απ’ την κομματική «νεκρανάσταση»
και του τρένου που έγινε… στοιχειωμένο.
Η πλέον δεδομένη πολιτική αμφισβήτηση,
όπως αναφέρει ο Μάρτιν
Λούθερ Κίνγκ, στους σημερινούς
καιρούς, δεν φτάνει…
Απ’
αφορμή το βιβλίο
της Ιστορίας της ΣΤ'
Δημοτικού, τα πολλαπλά και ποικίλα
σχόλια, που ακόμα συνεχίζονται, τους
σκανδαλομονομάχους, την διαχρονική,
δυστυχώς, σημερινή κατάσταση και την
Αριστερά, θα επαναφέρουμε παλιό μας
άρθρο στο οποίο χολιάζουμε μια
συνέντευξη του Τρικαλινού καθηγητή κ.
Αντώνη Πρεκατέ στην καθημερινή
Εφημερίδα Τρικάλων «Πρωινός Λόγος» στις
03.10.2000.
*
*
*
Ένας
πολιτικόκοσμος κωφάλαλος και μωρός…!
(Από τη
συνέντευξη του κ. Αντώνη Πρεκατέ στον «Πρωινό
Λόγο»).
«Αν
οι εκπαιδευτικοί, στην Ελλάδα Α`, Β` και Γ`
εκπαίδευσης καθώς και οι παιδαγωγοί των
νηπιαγωγείων, στο σύνολό τους, ήταν
συντονισμένοι και αφοσιωμένοι στα
καθήκοντά τους, αν οι κυβερνήσεις,
ιδιαίτερα μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο
Πόλεμο, δρούσαν ελληνικά και δεν ήταν
υποχοιρίδια των ξένων συμφερόντων, αν το
στοιχειό της Αμερικανοποίησης του
Πλανήτη μας δεν είχε πάρει αυτές τις
διαστάσεις κατατρώγοντας αξίες και
λαούς και αν η Αριστερά βρίσκονταν
συντονισμένη και Οργανωμένη στα πλαίσιά
της και άλλα πολλά, ίσως τότε ο
συμπολίτης μας κ. Αντώνης Πρεκατές, να
μην είχε λόγους να δώσει συνέντευξη στον
«Πρωινό Λόγο», στις 24.09.2000.
Αναμφίβολα
διανύουμε μια εποχή, η λεγόμενη «νέα
εποχή», που για μας κάθε άλλο μπορεί να
είναι, εκτός από νέα εποχή, που αρκετοί
υποστηρίζουν. Τα χαρακτηριστικά της
είναι πολλά όσο και ο χρόνος με όλα τα
παράγωγά του -χρόνια, μήνες, μέρες κλπ. τα
οποία απλά πληθαίνουν. Ανάμεσα σ’ αυτά
σε όλες τις δομές της καθημερινής μας
ζωής, θα διακρίνουμε κι έναν
πολιτικόκοσμο κωφάλαλο και μωρό,
ιδιοτελή και υποταγμένο, όπως ο ίδιος
παρουσιάζεται στα σημερινά δρώμενα.
Από
την Ελλάδα-ναυάγιο ή Κράτος υπό διάλυση,
ένας φίλος μάς έστειλε την εφημερίδα του
«Πρωινού Λόγου» και διαβάσαμε, ανάμεσα
στ’ άλλα, 24.09.2000, τη συνέντευξη εφ’ όλης
της ύλης του κ. Αντώνη Πρεκατέ, η οποία,
κατά τη γνώμη μας, εντυπωσίασε και
ευχόμαστε τέτοιες συνεντεύξεις να
γίνονται κάθε μέρα. Ωστόσο πρέπει να
ξεκαθαρίσουμε ένα πράγμα. Ένεκα
γνωριμίας του γράφοντα με τον κ. Πρεκατέ,
πιστεύουμε να μη θεωρηθεί ότι…αγιάζουμε
τα γένια μας.
Στη
σημερινή εποχή και στην κοινωνία μας (Ελλάδα
-Τρίκαλα) εκεί που φτάσαμε, ο κάθε υγιής
πολίτης πρέπει να αγιάζει τα γένια του
μόνος του. Κι αυτό διότι αυτός ο «αγιασμός»
πλέον ξέφτισε. Δηλαδή το μόνο που
γίνεται σε αδιανόητες συχνότητες, όπως
εύστοχα επισημαίνει στη συνέντευξη ο κ.
Πρεκατές, είναι να βλέπουμε δίπλα μας
αχυράνθρωπους ανίκανους να αντισταθούν
σε όποιο σάλεμα του ανέμου, με
αποτέλεσμα, είτε να προσκυνούν, είτε να
παρασύρονται, είτε να διαφθείρονται και
να αλλοιώνονται απ’ τα ξίγκια της
ιδιοτέλειας, της μεγαλοστομίας και του
πολιτικού εθισμού με την οδυνηρή
συνέπεια να δημιουργούμε στρατιές
προσκυνητών, που αγιάζουν τα γένια των
αφεντάδων τους. Λοιπόν χωρίς
ενδοιασμούς σημειώνουμε ότι η
συνέντευξη του κ. Πρεκατέ στον «Π. Λ.»
είχε την πραγματική αξία της, το
ρεαλισμό και την αντικειμενικότητά της,
εάν και εφόσον ο αναγνώστης τη μελέτησε
σωστά.
Προικισμένος
από εμπειρία ετών ως εκπαιδευτικός, ως
πρόεδρος της ΕΛΜΕΤ και ως ιδεολόγος, ο κ.
Πρεκατές, ξεκινώντας με το εκπαιδευτικό
σύστημα της Χώρας μας, τη μεταρρύθμιση
του Αρσένη και το αποτέλεσμα των
σημερινών εξετάσεων, έδωσε τα ανάλογα
στίγματα πού κάνουν την παιδεία μας να
καρκινοβατεί. Παιδεία και παραπαιδεία
στη Χώρα μας (αυτά πλέον πάνε πακέτο ή αν
προτιμάται είναι προϊόν της
Αμερικανοποίησης-«Παγκοσμιοποίησης») ο
συνταξιούχος εκπαιδευτικός υποστηρίζει
ότι… «Η μεταρρύθμιση Σημίτη-Αρσένη
είναι τερατώδες… πολυδαίδαλη,
λαβυρινθώδες… Ανιστόρητη, ομιχλώδης,
χαοτική. Ούτε τον παπαγαλισμό κατάργησε,
ούτε την κριτική σκέψη έφερε, ούτε την
παραπαιδεία και τα «ιδιαίτερα» χτύπησε…».
Όλα
αυτά που υποστηρίζει ο κ. Πρεκατές, σ’
ότι αφορά την εκπαίδευση - δημόσια και
δωρεάν παιδεία, τα πρόσφατα
αποτελέσματα τα επιβεβαιώνουν αρνητικά
ακόμα «και με το νέο σχήμα Σημίτη-Ευθυμίου».
Άλλωστε σε πρόσφατη συνέντευξη, 02.10.2000,
με δηλώσεις άκρως «εκσυγχρονιστικές» ο…
πολυδιάστατος και λαλίστατος «σοσιαλιστής»
υπουργός κ. Πάγκαλος είπε
χαρακτηριστικά ότι «το δημόσιο είναι
απόβλητο και πρέπει να αποβληθεί…» μόνο
που δεν αναφέρθηκε στα απόβλητα και του
δικού του χώρου, που έφεραν το δημόσιο σ’
αυτή την κατάσταση.
Εν
πάση περιπτώσει θα θέλαμε επίσης να
σταθούμε για λίγο και στον εκπαιδευτικό
κόσμο του νομού μας, όπου ο κ. Πρεκατές
είπε ότι… «εκείνο που τον ενοχλεί
περισσότερο είναι η σιωπή μπροστά στο «έγκλημα»
όταν τα ελληνόπουλα γίνονται
πειραματόζωα...Σιωπούν οι καθηγητές!(οι
δάσκαλοι των παιδιών) Αυτοί που έπρεπε
να είναι στην πρωτοπορία κατά τέτοιων
ψυχοφθόρων συστημάτων… Μ’ ενοχλεί η
αδιαφορία των ανθρώπων του πνεύματος(καθηγητών,
δασκάλων, συγγραφέων, γιατρών κλπ) οι
οποίοι ο κόσμος να χαλάει αυτοί στο
καβούκι τους, στην πρέφα τους,. Στο
χρηματιστήριο (και σε ώρες μαθημάτων και
εργασίας) στην αλλοτρίωσή τους…».
Παρεμπιπτόντως
θα προσθέσουμε και μια άλλη διάσταση:
αυτή των παιδιών τού εξωτερικού για τα
οποία ο. κ. Πρεκατές δεν αναφέρθηκε
καθόλου. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι δε το
σκέφτηκε ή απλά το ξέχασε και ότι στο
μέλλον, ως έμπειρος εκπαιδευτικός και ως
άριστος χειρούργος υψηλών θεμάτων,
κάποια στιγμή θα το θίξει. Διότι παιδεία
χωρίς αναφορά στα ελληνόπουλα του
εξωτερικού δε νοείται.
Επίσης
σ’ ότι αφορά τον εκπαιδευτικό κόσμο του
νομού μας, (κάπου πεντακόσιοι) είχαμε την
ευκαιρία να διαπιστώσουμε την «ευαισθησία»
τους κατά τη διάρκεια του 2ου
Συνεδρίου Απόδημων Τρικαλινών τον
Αύγουστο του 2000 στα Τρίκαλα όπου η
απουσία τους έλαμψε, με ελάχιστες
εξαιρέσεις. Βέβαια αυτοί οι κ.κ.
καθηγητές και δάσκαλοι είχαν
πληροφορηθεί για το 2ο Συνέδριο
και μάλιστα ο γράφοντας φρόντισε, μέσω
του Τρικαλινού Τύπου να παρουσιάσει
εκτενή αναφορά για την εκπαίδευση στη
Γερμανία. Να γιατί ξεκινήσαμε με την
περιγραφή ενός πολιτικόκοσμου
κωφάλαλου και μωρού, ιδιοτελή και
υποταγμένο.
Σε
ερώτηση αν υπάρχει μελλοντικά το
ενδεχόμενο να ασχοληθεί με την Τ. Α. ή Ν. Α.,
η απάντηση του κ. Πρεκατέ περιστράφηκε…«τα
αξιώματα λίγο ή και καθόλου με
ενδιαφέρουν. Αυτά που δεν άντεχα και δεν
ανέχομαι και τώρα είναι οι κομματικές
ίντριγκες και οι «παρέες» ή οι «αυλές»
με τους «αυλικούς». Τι μηχανορραφίες και
«συντροφικά» μαχαιρώματα, τι βρώμικα
παιχνίδια…», και ως εδώ η άποψή μας
είναι ότι συμπεριλαμβάνει τα στοιχεία
της αντικειμενικότητας και του
ρεαλισμού.
Η
ιδεολογικοπολιτική «ρίζα» και πορεία
τού συνταξιούχου καθηγητή είναι λίγο-πολύ
γνωστή για τους Τρικαλινούς συμπολίτες
καθώς και οι πεποιθήσεις του, που
συγκρούστηκαν και εξακολουθούν να
συγκρούονται, όχι μόνο στο κατεστημένο
της σημερινής καθεστωτικής και «σοσιαλιστικής»
κυβέρνησης…«της αλαζονείας τής
εξουσίας του σημιτικού μπλοκ» αλλά και
του αυτού καθαυτού ιδεολογικού χώρου
του. Η άποψή του, σ’ ότι αφορά Κ.Κ.Ε. και
ΣΥΝ. και για συνεργασίες, για το Κ.Κ.Ε.
ανέφερε ότι… «το πιο μεγάλο εμπόδιο
συνεργασίας είναι ο «ρατσισμός» του
Περισσού…» ενώ η αναφορά του για τη
ζημιά που υπέστη ο ΣΥΝ στις τελευταίες
εκλογές… «την προξένησαν οι λεγόμενοι «εκσυγχρονιστές»,
που σημητίκιζαν προκλητικά και γίνονταν
σημητικότεροι του Σημίτη…».
Προχωρώντας
λίγο πιο πέρα από τον κ. Πρεκατέ, σ’ ότι
αφορά επισημάνσεις του σε πρόσωπα τα
οποία εξακολουθούν να παραμένουν στο
ΣΥΝ, θα περιμέναμε πιο δυναμική
παρέμβαση ή προτάσεις του για
συντονισμό με στόχο τη γρήγορη και
τελική απομάκρυνση αυτών των «εκσυγχρονιστών
του ΣΥΝ, κάτι που ο κ. Πρεκατές δεν έκανε.
Έπ’
αυτού θα λέγαμε ότι πρόκειται περί «σφύρας
και άκμονος», δηλαδή ο δογματισμός ή «ρατσισμός»
του Κ.Κ.Ε. και ο «εκσυγχρονισμός» του ΣΥΝ,
στα ιδεολογικά τους καμίνια
σφυρηλάτησαν και πολτοποίησαν τις ιδέες
της ίδιας Αριστεράς, έτσι ώστε οι «σύγχρονοι
εκσυγχρονιστές» (απ’ το 1974 και μετά) με
τα πλατιά φτυάρια τους, μάντρωσαν
κυριολεκτικά την ίδια Αριστερά στα
γκέτα του Πασόκ και εν μέρει στην
φιλελεύθερη παράταξη της Ν.Δ. Άλλωστε
επιτυχώς το αποκαλύπτει ο ίδιος… «Αυτό
το φοβερό 90% των μονομάχων (Δεξιάς και
Νεοδεξιάς) είναι κίνδυνος-θάνατος…».
Κι
αυτό είναι αλήθεια. Όμως το πρόβλημα
παραμένει και τα κόμματα της Αριστεράς
έχουν μεταβληθεί (θέλουν δε θέλουν) σε
μυλόπετρες αλέθοντας τον καρπό για
άλλους, φτάνει να λέγονται… μυλωνάδες.
Κλείνοντας
θα μεταφέρουμε ένα απόσπασμα απ’ το
βιβλίο «Η Παγκοσμιοποίηση σε
Αμφισβήτηση» των πανεπιστημιακών
καθηγητών, Paul
Hirst
και Grahame
Thompson…
«Είναι λοιπόν ουσιώδες να πείσουμε τους
μεταρρυθμιστές της Αριστεράς και τους
συντηρητικούς που νοιάζονται για τη
δομή των κοινωνιών τους, ότι δεν είμαστε
αδύναμοι απέναντι στις ανεξέλεγκτες
παγκόσμιες διαδικασίες….»
Γερμανία
03.10.2000.
Ε.Ε.
Ελλάδα, – Απρίλης 18 2007 pelasgos@fasoulas.de
http:\\www.fasoulas.de
