The strong voice of a great community

Απρίλης 2005

Πίσω στο ευρετήριο

Πολίτες! Τι είναι οι Πολίτες;

«Όχλος»; «Λούμπεν Προλεταριάτο» ή Κοινωνική Δύναμη;

Γράφει ο Πολίτης Φασούλας Βάιος

          Στη μνήμη τού Πάπα Ιωάννη Παύλο Β` θα ξεκινήσουμε σήμερα ως πρώτο θέμα μας με τη μεγάλη είδηση των ημερών, που μέρες τώρα είχε καθηλώσει τους καθολικούς πιστούς- Πολίτες ανά τον κόσμο παρακολουθώντας την εξέλιξη της υγείας του Ποντίφικα μέχρι που χτες, 02.03.2005, «δεν άντεξε στην τελευταία του δοκιμασία και στις 9:37 όπως ανακοίνωσε το Βατικανό, άφησε την τελευταία του πνοή στην ιδιωτική του κατοικία. Το πλήθος κόσμου που έχει συγκεντρωθεί εδώ και τρεις ημέρες στην Πλατεία Αγίου Πέτρου για να προσευχηθεί για την υγεία του Πάπα, συντετριμμένο παρακολούθησε τον Καρδινάλιο να ανακοινώνει τον θάνατο του Πολωνού Ποντίφικα και στο άκουσμα της είδησης ξέσπασε σε λυγμούς».(http://news.ert.gr)

          Ένα τέταρτο του αιώνα κράτησε η ενεργός δράση του Ρωμαιοκαθολικού, μακαρίτη, Πάπα Ιωάννη Παύλου Β`(Θεός να συγχωρέσει τις αμαρτίες του και να αγιάσει τις αγαθοεργίες του) ή μ’ άλλα λόγια, επί είκοσι έξι χρόνια κράτησε στα χέρια του τα ηνία της ανθρωπότητας και μαζί με άλλους την οδήγησαν στην...ειρήνη και στην... ευημερία... «Η αγάπη διαμορφώνει τις καρδιές και χαρίζει την ειρήνη» είπε ο Ποντίφικας στο τελευταίο του μήνυμα προς τους πιστούς».

           Πολίτες που ξημέρωναν με αγωνία και δάκρυα, που άναβαν κεριά και προσεύχονταν για την ψυχή του, γυναίκες που κρατούσαν την «εικόνα» του ποντίφικα («σύγχρονη» ειδωλολατρία κι αυτή, η μεγαλύτερη των εποχών) και τέλος, χτες εκατομμύρια Πολίτες ξημερώθηκαν κλαίγοντας για το θάνατο του μεγάλου καθολικού ηγέτη τους.

          Σεβόμενοι την ανθρώπινη σωρό του θεωρούμε ότι δεν είναι της στιγμής να αναλύσουμε τα θετικά και αρνητικά του αποθανόντος ηγέτη, αλλά με όσα παρακολουθήσαμε από τους δέκτες μας και τα ΜΜΕ, εντύπωση μας έκανε αυτή η πληθυσμιακή συμμετοχή των πιστών. Και αναρωτιέται κανείς: Μα δεν έχουν προβλήματα αυτοί οι άνθρωποι; Τους τα έχει λύσει τα προβλήματα ο Πάπας και τώρα, μετά από μια θορυβώδη καριέρα (πολιτική, λέμε εμείς, μεγάλων μεγεθών και όχι μόνο. Διαλυτική, ρατσιστική, φιλοπολεμική και αντικομουνιστική- όταν ένας θρησκευτικός ηγέτης βάλλει ή επιλέγει τα ιδεολογικοπολιτικά συστήματα τι είναι; ποια δηλαδή είναι η αποστολή του;) τώρα λοιπόν που έκλεισε ο βιολογικός του κύκλος, τώρα δηλαδή θα βρεθούν μπροστά σε προβλήματα;

          Αυτός ο κόσμος λοιπόν έχει μεταβληθεί σε μια ανίσχυρη αχυρένια δύναμη -πιστή κατά τ’ άλλα- και ταξιδεύει στα επουράνια μαζί με τον Πάπα και κάθε άλλον Πάπα, Ραβίνο ή Μουλά ή Ορθόδοξο Πατριάρχη και έχει εγκαταλείψει τα επίγεια;

          Ας αφήσουμε τον Πάπα να ξεκουράσει το κορμί του και να αγιάσει τώρα που ήρθε η ώρα του και να έρθουμε στην Ελλάδα του σήμερα και των Πολιτών της, που είναι και το δεύτερο θέμα μας, και να δούμε σε ποια κατηγορία ανήκουμε κι εμείς οι «σύγχρονοι» και ορθόδοξοι χριστιανοί Έλληνες Πολίτες. 

          Κατά την άποψή μας, και δυστυχώς, ο ελληνόκομσος, στο σύνολό του, δεν έχει να παρουσιάσει καμιά σπουδαία διαφορά ως προς τις θρησκευτικές και πολιτικές τους συγκεντρώσεις από κείνες των καθολικών που βλέπουμε τούτες τις μέρες και σίγουρα και πάλι δυστυχώς οι Πολίτες δεν αποτελούν, ως όφειλαν, μια Κοινωνική Δύναμη, ικανή να διαμορφώνει τις ανάλογες κάθε φορά ανισότητες της Χώρας τους και να μετριάζει τα προβλήματα. Αντιθέτως. Φτάνει να θυμούμαστε ότι οι Πολίτες είναι εκείνοι που επιλέγουν και εκλέγουν τις κυβερνήσεις τους για το καλό του τόπου και την ευημερία τους.

          Αντί αυτών των αγαθών έχουν δεχτεί την εισαγωγή ενός ευρωατλαντικού και θρησκευτικού μωσαϊκού με σκοταδιστικά χρώματα του «μοντέρνου» φασισμού», του «σύγχρονου» ρατσισμού και έχουν επιτρέψει ή έχουν δεχτεί αδιαμαρτύρητα και μέσο άλλων οδών οδήγησαν σε παρακάμψεις την δημοκρατία αφήνοντας πάρα πολλούς τομείς της  κ ο μ μ α τ ι κ ή ς  κοινωνίας μας εκτεθειμένους. (Βλέπε το σήμερα). 

          Και αυτά είναι τα κύρια χαρακτηριστικά της, τα οποία κινούνται μέσα στα πλαίσια των πολιτικών εμπαιγμών, των ληστρικών επιδρομών του κράτους, της κατάχρησης και στεγνής εκμετάλλευσης από διάφορους φαρισαίους και καϊάφες έναντι των χαμηλών και μεσαίων στρωμάτων του πληθυσμού μας και άλλα κακά και άσχημα, που συχνά επισημάνουμε και τα σημερινά δρώμενα επιβεβαιώνουν.    

          Ελλάδα «σύγχρονη» και «ισχυρή» που δεν είναι άξια να προστατεύσει τίποτα δικό της και όχι μόνο, αλλά όλο και αφαιρεί από τον εαυτό της για το καλό των ξένων συμφερόντων. Κομματική Ελλάδα των «Δυόμισι παρτίδων» Πολιτών εκ των οποίων οι δυο (2) αποτελούν το 80% και πάνω του εκλογικού σώματος και το υπόλοιπο μισό το 20% και κάτω.

          ΝΔ και Πασόκ «πρωταγωνιστές», αλχημιστές κα μέγα ρήτορες περί αγαθών και ευημερίας του λαού, υποκριτές και διώχτες ή άρπαγες αν θέλετε της νοημοσύνης του λαού, διότι περί αυτού πρόκειται. Το μόνο που κατάφεραν είναι να «αντιπολιτεύονται» δριμύτατα ο ένας τον άλλον, να βγαίνει το Πασόκ και να ασκεί «κριτική», (κάτι που δεν δικαιούνται οι... σοσιαλιστές), πώς, πού και για ποιους λόγους κάνουν «κριτική»; Και το πιο τραγελαφικό είναι που η ΝΔ «αντιστέκεται» λέγοντας πως δεν γνώριζε την οικονομική αθλιότητα που άφησε το Πασόκ και άφησε το Πασόκ αθλιότητα.

          Θα πρέπει να ντρέπονται που εξακολουθούν να εξαπατούν το λαό, το δικό τους λαό τον πασοκικό εν προκειμένω, που τον έχουν μεταβάλει σε όχλο και διεκδικεί και πάλι να τον καβαλήσει και αντίστοιχα το ίδιο κάνει και η Ν.Δ. όταν σαν παιδούλα λέει πως δε γνώριζε την οικονομική κατάσταση και να, «χραπ!» το μαχαίρι, γνωστό σαν ΦΠΑ, να το χώνει στην πέτσα των Πολιτών (κρέας δεν έχει πλέον, της το έχουν φάει οι γύπες). Γύπες και κράχτες οι δυο μεγάλοι αλαζόνες και ψεύτες που θα έπρεπε να ντρέπονται, όπως θα έπρεπε να ντρέπονται και οι μοιρασμένοι Πολίτες που άδικα βραχνιάζουν και φωνάζουν και δέχονται αδιαμαρτύρητα το σαπισμένο χορτάρι των σταβλαρχών της ΝΔ και του Πασόκ.

          Αλλά και οι μικροί, το μισό του 20% και κάτω (γνωστοί σαν αριστεροί –κοινοβουλευτικοί) έχουν μεγίστη ευθύνη όταν ανίκανοι πια να συμπορευτούν στην κοινή πορεία υπέρ των συμφερόντων των αδύναμων Πολιτών, με την ξεροκεφαλιά τους, άλλοτε δογματική και κολλημένη σε στεγνά στερεότυπα και άλλοτε εκσυγχρονιστική και αποπροσανατολισμένη, ενισχύουν τη διαμόρφωση των Πολιτών σε όχλο που το μόνο που ακόμα δεν έμαθε να κάνει είναι να «βελάζει».

          Έτσι κατάντησαν τον κόσμο μας πάπηδες και μουλάδες, πολιτικοί και παπάδες να μας εμπαίζουν συνεχώς μετατρέποντας τους Πολίτες σε όχλο ή σε ένα «σύγχρονο» προλεταριάτο, που να μη μπορεί να προσφέρει ούτε την εργατική του δύναμη. Να μη μπορεί να βλέπει μήτε να αφουγκράζεται τα μηνύματα του καιρού μας παρά μόνο να ακούει τους ψεύτες αρχηγούς του και στη συνέχεια να μαλλιοτραβιέται.  

          Λοιπόν τι θέλουν να είναι οι Πολίτες; Όχλος ή Κοινωνική Δύναμη; Να έχουν ανοιχτά μάτια και φωτεινά μυαλά ή να είναι κολλημένοι στα σκοτάδια του μεσαίωνα; Και λέμε μεσαίωνα και το εννοούμε. Στις θεωρίες είμαστε διακόσια χρόνια μπροστά. Τέλος σύντομα θα έχουμε και το νέο «Ευρωσύνταγμα», του οποίου οι Πολίτες καλούνται να πάρουν θέση ψηφίζοντας ή καταψηφίζοντας κι αυτό και την ευρωμούχλα που θα πουλήσουν οι εξ Βρυξελλών Έλληνες περιφερειάρχες στους Έλληνες Πολίτες. Είναι μια μοναδική ευκαιρία να δείξουν τι θέλουν να έχουν και τι θέλουν να είναι;

 

Ε .Ε.  Γερμανία  Απρίλιος 03 2005  www.fasoulas.de  Vaios@fasoulas.de