Σε
μνημόσυνο.
Τζακ
Κυριαζάκος
Αν
μπορείς να 'σαι ατάραχος όταν τριγύρω οι
άλλοι
σ'
εσένα ρίχνουν το άδικο μέσα στην
παραζάλη,
αν
μπορείς όταν δισταγμούς για σε θα 'χουν
εκείνοι
να'
χεις στη δύναμή σου κρυφή εμπιστοσύνη,
αν
μπορείς να 'σαι ακούραστος όταν
προσμένεις κάτι,
με
ψέμα να μην απαντάς στων άλλων την απάτη,
αν
σε μισούν να μη μισείς κι ας είσαι
πληγωμένος,
να
μην είσαι ευκολόπιστος μήτε πονηρεμένος,
να
μπορείς να ονειρεύεσαι και τα όνειρα να
ορίζεις,
να
σκέφτεσαι χωρίς τη ζωή στη σκέψη να
χαρίζεις,
αν
μεγαλόψυχος μπορείς το ίδιο να
ξανοίξεις
τον
Θρίαμβον ή τον Όλεθρο που κάποτε θα
σμίξεις,
αν
υπομένεις τους κακούς ν' ακούς που θα
χαλούνε
τα
λόγια σου τ΄ αληθινά κι άμυαλους θα
πλανούνε,
αν
μπορείς ό,τι αγάπησες ρημάδι ν'
αντικρύσεις…
με
χαλασμένα σύνεργα το έργο να
ξαναρχίσεις,
αν
όσα πλούτη κέρδισες μπορείς να τα
σωριάσεις
σ'
ένα παιχνίδι τολμηρό, να μην τα
λογαριάσεις,
κι
όταν χαθούν αχάλαστη να 'ναι η ζωή σου
εσένα
χωρίς
να παραπονεθείς
ποτέ
για τα χαμένα,
αν
σκλάβα σου να 'χεις μπορείς στην πράξη
την καρδιά σου,
να
βρεις το θάρρος που έμεινε πολύ καιρό
μακριά σου,
αν
στην καταστροφή μπορείς να 'χεις την
ίδια γνώμη,
με
άσειστη θέληση να λες: - "βάστα καρδιά
μου ακόμη!" -,
μέσα
στον όχλο να 'σαι αγνός χωρίς να φεύγεις
πέρα,
να
'σαι με τους τρανούς χωρίς να πάρει ο
νους σου αέρα,
κι
αν δεν μπορεί φίλος κ' εχτρός πίκρες να
σε ποτίζει
κι
αν εκτιμάς κάθε άνθρωπο μονάχα όσο
αξίζει
κι
αν το γοργό καιρό μπορείς σωστά να τον
μετρήσεις
και
μέσα του κάθε στιγμής τους θησαυρούς να
κλείσεις…
όλα
δικά σου γίνονται τότε σε αυτή την πλάση
κι είσαι άξιος άντρας που κανείς δε θα σε ξεπεράσει.
Του Ρόντυαρντ Κίπλιγκ ΑΝ
Μετάφραση
Μαρίνος Σιγούρος.
Του Γιάννη Σ. Σαραϊδάρη
Πρώτη
φορά τον συνάντησα αρχές του 1994 στο
γραφείο του. Εντυπωσιάστηκα από την
αμεσότητα και την απλότητά
του...
Κύρια
χαρακτηριστικά του γνωρίσματα ήταν ένα
διάπλατο ψυχικό μεγαλείο και μια μεγάλη
καρδιά. Οξυδερκής προικισμένος από την
φύση με το χάρισμα της επικοινωνίας
και μια πηγαία περιέργεια βρέθηκε
δυναμικά σε όλους τους χώρους της
κοινωνικής ζωής στο μέτρο που οι
επαγγελματικές του υποχρεώσεις του το
επέτρεψαν. Στο χώρο της εργασίας, το
προσωπικό του δημιούργημα, η παρουσία
του ήταν φανερή παντού. Όλα είχαν την
υπογραφή του, που ήταν ένα είδος
σιγουριάς. Το προσωπικό είχε συνηθίσει
να τον βλέπει να περνά με το βλέμμα
απόμακρο βυθισμένο σε υπολογισμούς, για
εκτελέσεις παραγγελίας ή νέες
προμήθειες. Ένας κυβερνήτης ο οποίος δεν
λύγιζε μπροστά σε κανένα πρόβλημα η
δυσκολία. Το γραφείο του ήταν το
στρατηγείο του όπου μπορούσε κάποιος να
τον βρει συχνά από τις πέντε το χάραμα
έως και μετά τις έξη το απόγευμα. ΄Ήταν ο
πρώτος που θα έφτανε στο εργοστάσιο
καθημερινά, αυτός που θα έλεγχε και
προσάρμοζε την ημερήσια παραγωγή στις
έκτακτες ανάγκες της ημέρας ώστε να
διευκολυνθεί το προσωπικό που θα
ερχόταν αργότερα. Δεν υπάρχει αμφιβολία
ότι για τον Τζακ δεν υπήρχαν περιθώρια
απαγορευτικά ή κοινωνικά ταμπού, ο ίδιος
ήταν ο δημιουργός της επιχείρησης, ο
ίδιος συνέχιζε να είναι ο πρόεδρος και
γενικός της διευθυντής και παράλληλα ο
πρώτος και καλύτερος εργάτης της. Αυτός
ήταν και ο λόγος της μεγάλης εκτίμησης
και αγάπης που απολάμβανε από το
προσωπικό της επιχείρησης. Δυνατός, με
μια φυσική δομή που θα την ζήλευαν
πολλοί, και έναν χαρακτήρα όλο εκρήξεις.
Οι εκρήξεις του χαρακτήρα του μοναδικές
και όχι σπάνιες. Όμως σύντομες και πάντα
με την ακολουθία της γαλήνιας και άμεσης
προσέγγισης του προβλήματος. Τους εργάτες όχι μόνο τους
σέβονταν και τους εκτιμούσε, μα ακόμα
περισσότερο τους φρόντιζε και τους
περιποιούνταν σαν να ήταν μέλη της
οικογένειάς του. Αυτός ήταν ο Τζακ
Κυριαζάκος, γιος της Παναγούλας και του
Κωνσταντίνου Κυριαζάκου, από το Κάστρο
της ρομαντικής Μονεμβασιάς. Εκεί
αντίκρισε το
πρώτο φως του ήλιου, εκεί διδάχθηκε και
τα πρώτα γράμματα του δημοτικού και του
γυμνάσιου. Σαν τέλειωσε τις γυμνασιακές
του σπουδές ακολούθησε τη μοίρα των
συντοπιτών του και πήρε το δρόμο της
αποδημίας, πρώτος σταθμός του η
Αυστραλία. Οι τοπικές συνθήκες ζωής
ωστόσο εκεί δεν φάνηκε να ικανοποίησαν
το ανήσυχο πνεύμα του. Έτσι τρία χρόνια
αργότερα και επειδή αντιμετώπιζε τον
κίνδυνο να επιστρατευτεί από την τοπική
κυβέρνηση για αποστολή στο Βιετ Ναμ,
ξαναπήρε το δρόμο της μετανάστευσης και
βρέθηκε αυτή τη φορά στο Καναδά, όπου για
πρώτη φορά ασχολήθηκε με την
επεξεργασία και βιομηχανία του καφέ,
εργαζόμενος στην γνωστή εταιρία καφέ Bacharach.
Αφού γνώρισε τα μυστικά της δουλειάς,
προχώρησε στην δημιουργία της δικής του
επιχείρησης. Χρόνια δύσκολα αρχικά, πλην
όμως ο ίδιος ήταν οπλισμένος με θέληση
και αποφασιστικότητα για την επιτυχία.
Με την πάροδο των χρόνων γνώρισε μέρες
άνεσης και άλλες πάλι στενοχώριας. Δεν
πτοήθηκε, ωστόσο, έμεινε προσηλωμένος
στο όραμά και τη
πίστη του για την επιτυχία. Και τελικά
κατόρθωσε εκείνο που οραματίστηκε, μια
σύγχρονη επιχείρηση, ζωντανή με
προοπτικές και μέλλον. Δυστυχώς όμως ενώ
ο ίδιος κατόρθωσε να επιβληθεί στην
αγορά κερδίζοντας τον
σεβασμό της, μαύρη μοίρα του έκοψε το
νήμα της ζωής του. Ο μισεμός του Τζακ, μας
συγκλόνισε όλους, διεύθυνση και
προσωπικό, συνεργάτες και πελάτες. Ήταν
ένα τρομερό πλήγμα τόσο για την
αγαπημένη του σύζυγο, όσο και τους δύο
γιους του οι οποίο κλήθηκαν να
αναπληρώσουν το κενό που άφησε εκείνος
πίσω του με τον πρόωρο θάνατό του. Ωστόσο
τον Τζακ Κυριαζάκο, δεν τον έκλαψαν μόνο
οι δικοί του, οι συγγενείς και οικείοι
τον κλάψαμε όλοι, ήταν για μας ο μεγάλος
αδελφός, ο προστάτης, ο φίλος. Καλό
κατευόδιο Τζακ και χίλια ευχαριστώ από
όλους μας για τις αμέτρητες προσφορές
σου.
